Licząc Gwiazdy | Autor: Urszula Jaksik

„Dziwnie się czuła. Za chwilę się rozstaną, każde pójdzie w swoją stronę, do swojego oddzielnego życia. Na pewno odczuwała lęk przed tym rozstaniem. Straci przewodnika, opiekuna, poczucie bezpieczeństwa. Ale czy tylko lęk? Michał pomagał taksówkarzowi załadować jej bagaże. Ona z Piotrusiem pójdą do mieszkania Konrada. Spędzą w Warszawie kilka dni, by syn mógł zobaczyć stolicę. Michał musi zdążyć na pociąg do Katowic, bo jutro wcześnie rano oczekują go w szpitalu. Samolot z Kopenhagi miał prawie godzinne opóźnienie, dlatego muszą się rozstać już tutaj, na warszawskim lotnisku. Odkąd opuścili Islandię, życie znów nabrało zawrotnego tempa. Pojawiło się nagle wiele ‘musisz’, które z różnych stron do nich docierały.”

Licząc gwiazdy" to nowa propozycja czytelnicza od Urszuli Jaksik. Kiedy wydaje ci się, że wszystko udało się poukładać w życiu, zawsze zdarzy się coś, co wszystko zburzy. Ile razy można budować świat na nowo? A może warto zostać dokładnie tam, gdzie jest się teraz? Główna bohaterka, Magda, wyjeżdża na kilka tygodni do pracy na Islandię. Zabiera ze sobą syna. Do Polski wróci pełna nadziei na lepsze życie. Wyspiarze nauczyli ją szacunku do czasu, pieniędzy, ale przede wszystkim do siebie i swoich uczuć. Kobieta spędziła wiele godzin, po prostu patrząc w niebo, kontemplując rzeczywistość, podziwiając to, co ją otacza. W domu rodzinnym na główną bohaterkę czeka mąż, Konrad, który od wielu lat nie wykazuje nią szczególnego zainteresowania. Z jednej strony chce zapewnić jej byt i od czasu do czasu kupuje jej kwiaty, ale wręcza je beznamiętnie, tak samo z nią rozmawia. Sprzeczne sygnały zaczynają męczyć bohaterkę, dochodzi do wniosku, że jest z Konradem wyłącznie ze względu na dobro dziecka.

Urszula Jaksik urodziła się na Górnym Śląsku i do dziś jest mu wierna. Ukończyła bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim. Ma syna i córkę. Debiutowała w czasopiśmie "Płomyk" opowiadaniem dla nastolatków pt. "Z zapisków młodszego brata" (1981). Jej debiutem książkowym jest powieść "Sobotnie popołudnie" wydana przez Polski Dom Kreacji w Katowicach w 2008 roku. Mówi, że sens jej życia doskonale wyraziła Wisława Szymborska w swoim wierszu "Radość pisania". Od zawsze towarzyszyła jej bowiem "radość pisania" i cieszyła "możliwość utrwalania". Jej pasjami są: pisanie i fotografowanie. Bardzo lubi podróże. Aktualnie marzę o wyprawie na Islandię. Motto życiowe autorki brzmi: „Przegrasz, gdy przestaniesz próbować.” Uważa, że na realizację marzeń nigdy nie jest za późno.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale jakie udane. Mogę wręcz przyznać, że chciałabym jak najszybciej zapoznać się z pozostałymi książkami Urszuli Jaksik. Nie mogę się wręcz tego doczekać. Jednak dzisiaj przyszłam do was, aby opowiedzieć wam trochę o „Licząc gwiazdy” i moich odczuciach związanych z jej przeczytaniem.
Już od pierwszych stron poczułam, że szybko się z tą lekturą nie rozstanę. W trakcie lektury nie spodziewacie się nawet co tak naprawdę na was czeka. Jaki ogrom emocji wywrze na was książka „Licząc gwiazdy”. Powieść jest dość lekka, lecz sentymentalna i poruszająca ludzkie tragedie, które mogą spotykać i nas w prawdziwym życiu. Cała historia zostanie ze mną i w moim sercu na dłużej, to mogę wam zapewnić. Jeśli już od dłuższego czasu szukaliście jakiejś niebanalnej książki to „Licząc gwiazdy” będzie odpowiednim wyborem.