Nieparzyści | Autor: Eliza Segiet

"Nieparzyści" - pod tym tytułem kryje się oto najnowszy tomik poezji Elizy Segiet, która należy obecnie do grona najbardziej intrygujących i popularnych twórców poezji w naszym kraju. Jej najnowsze dzieło zawiera sobą zestaw kilkudziesięciu wierszy, które opowiadają w niezwykle metaforyczny, emocjonalny i piękny sposób o sekretach trudnej przeszłości naszego świata, życiu człowieka i miejscu miłości w tym układzie naszego całego jestestwa. Pozycja ta ukazała się nakładem Wydawnictwa Psychoskok.

Głównym motywem i przewodnią myślą tej pozycji jest pytanie o przeszłość i jej oddziaływanie na naszą teraźniejszość. Pytanie o bolesną, trudną, w głównej mierze wojenną przeszłość nas wszystkich, która wszakże powstała z inicjatywy człowieka, jego chorych ambicji i pragnień, czy też wreszcie zła, które kryje się gdzieś w zakamarkach ludzkiej duszy. To smutne, gorzkie i niezwykle mocne pytania, które dotyczą w dużej mierze kwestii tragicznego losu żydowskiej ludności na przestrzeni ostatniego wieku. Co ciekawe, autorka nie zawsze udziela odpowiedzi na owe pytania, pozostawiając to zadanie już nam - czytelnikom, co w mej ocenie okazuje się być idealnym rozwiązaniem dla tego tomiku...
 Jaka jest poezja Elizy Segiet...? Przede wszystkim niezwykle melancholijną, wymowną i inteligentną, gdy oto za pomocą kilku wersów i nie wiele więcej słów, potrafi ona opowiedzieć nam o losie człowieka, jego przeszłości i marzeniach, które zresztą wynikają z tego, co stało się jego udziałem kiedyś. I to jest naprawdę niezwykłe, że oto każda z tych krótkich form kryje w sobie tak wielki bagaż emocji, treści i refleksji, które nie koniecznie padają tu wprost, ale które w naturalny sposób rodzą się w naszym sercach i głowach już po przeczytaniu danego wiersza. To jest  dla mnie perfekcjonizmem w kreowaniu wielkości za pomocą minimalizmu, co od zawsze stanowiło i wciąż stanowi, o jakości poezji...

Głównym bohaterem tej poezji jest człowiek - najczęściej boleśnie doświadczony okrucieństwem drugiej osoby, która za sprawą wojny, swoich ambicji, czy też chorej polityki, doprowadza do przerażających wydarzeń. Nie da się ukryć, że chodzi tu przede wszystkim o II wojnę światową i koszmar żydowskiej ludności, której w dużej mierze została poświęcona ta poezja. Oczywiście, to również słowa poświęcone wielu innym nacjom - także nam Polakom, które musiały wycierpieć tak wiele w minionym stuleciu.

Poezję tę określiłabym mianem "wymagającego piękna", gdyż z jednej strony mamy tu do czynienia z pięknem słowa, magią emocji i kunsztem intelektualnej formy wyrazu, z drugiej jednakże z wcale nie najłatwiejszą tematyką, w której tak wiele miejsca zajmuje ludzka krzywda, ból i smutek, aczkolwiek jest też i pewien powiew nadziei... Jednocześnie wydaje się, że wiersze te są absolutnie dla każdego - nie tylko dla zagorzałych miłośników poezji, ale też i dla tych odbiorców, którzy od czasu do czasu lubią zasiąść do spotkania z porcją mądrych słów, myśli i znaczeń. Niezaprzeczalnie wielką wartością poezji Elizy Siegiet jest bowiem to, że może ona dotrzeć do każdego czytelnika.

Spotkanie z tomikiem "Nieparzyści", zapewnia nam wielkie emocje, pozwala oderwać się od codzienności naszych spraw i skłania do wielu ważnych przemyśleń na temat naszego człowieczeństwa i zła, jakie kryje się gdzieś w najmroczniejszych zakamarkach naszej duszy. Eliza Sieget to poetka, która ma wiele do przekazania i której to z pewnością warto posłuchać. Do tego też wasz zachęcam, polecając sięgnięcie po ten tomik poezji.