Marzenie O Wilczym Królu | Autor: Shixi Shen

Z punktu widzenia współczesnego człowieka prawo dżungli jest bezduszne i niesprawiedliwe, co czyni je niemożliwym do przyjęcia w żadnym szanującym się społeczeństwie, to ono jednak reguluje życie wszystkich dzikich stworzeń - dlatego tak przykro patrzy się na niektóre filmy przyrodnicze. Zwierzęta nie uznają żadnych sentymentów. Zabijają się i zjadają, nigdy nie okazują miłosierdzia, ale wbrew pozorom nie bywają też okrutne, nie czerpią przyjemności z zadawanego innym cierpienia - po prostu robią to, do czego zostały zmuszone przez naturę.

Światu zwierząt pozaludzkich rzadko poświęca się powieści, a może po prostu ja rzadko sięgam po tego typu literaturę i dlatego nie jestem na bieżąco. W każdym razie "Marzenie o wilczym królu" to jedna z niewielu znanych mi książek, których głównymi bohaterami są dzikie zwierzęta, przedstawione mniej więcej tak, jak wyglądają naprawdę - zawsze wierne swoim instynktom, kierujące się zasadą: "Zabijaj albo giń".

Shen Shixi - urodzony w Szanghaju chiński pisarz, bardzo popularny w swojej ojczyźnie - opowiada nam o życiu dumnej wilczycy, nazywanej Zilan, czyli Purpurowa Mgła i o jej wielkim marzeniu - by jeden z jej synów został królem wilków. Zilan robi wszystko, by wychować przyszłego władcę - i choć los wciąż rzuca jej kłody pod nogi, dzielna wadera nie ustaje w staraniach, gotowa poświęcić nawet samą siebie.

"Marzenie o wilczym królu" to krótka, ale wyjątkowo sugestywna opowieść, pełna interesujących opisów przyrody - kierowani słowami autora, podróżujemy po górach i lasach, obserwujemy toczącą się tam bez przerwy walkę o przetrwanie, która często przybiera bardzo brutalną formę. Wrażliwi czytelnicy powinni poważnie zastanowić się nad tym, czy na pewno są gotowi zmierzyć się z historią, w której wciąż dochodzi do rozszarpywania gardeł i odgryzania różnych części ciała - jest to oczywiście nic innego jak naga prawda o dzikiej naturze, jednak nie każdy ma siłę i ochotę, by tę prawdę poznawać.

"Marzenie o wilczym królu" to powieść o wielkich ambicjach, odważnych planach, o niespożytej energii i uporze. Podczas lektury nieraz zadamy sobie jednak pytanie, czy warto za wszelką cenę podążać za swoimi pragnieniami. Czy cel uświęca środki? Czy dążenie do realizacji swoich wizji nie czyni nas czasem ślepymi na potrzeby i uczucia innych? Czy potrafimy zauważyć moment, w którym powinniśmy się zatrzymać lub wycofać?

W różnych internetowych katalogach "Marzenie o wilczym królu" figuruje jako książka dla dzieci, ale myślę, że poza okładką i ilustracjami nie ma w niej nic, co mogłoby się spodobać małym czytelnikom. Jestem niemal pewna, że gdybym przeczytała ją dwadzieścia lat temu, do dziś zmagałabym się z traumą, dlatego zdecydowanie odradzam każdemu, kto rozważa podarowanie tej powieści osobie poniżej piętnastego roku życia (może trochę przesadzam, ale myślę, że lepiej dmuchać na zimne niż zafundować dziecku koszmary).

Komu więc można polecić historię stworzoną przez Shena Shixi? Wydaje mi się, że powinna przypaść do gustu wszystkim czytelnikom, którzy z wypiekami na twarzy pochłaniali takie pozycje, jak "Zew krwi" Jacka Londona czy "Szara Wilczyca" Jamesa Olivera Curwooda - to bardzo podobne klimaty. Sama raczej nigdy nie wrócę do "Marzenia o wilczym królu", ale nie mam wątpliwości, że książka ta zajmie ważne miejsce w niejednej domowej biblioteczce.