Cykliczna Dieta Ketogeniczna | Autor: Bruce Fife

Jak osiągnąć równowagę między stanem ketozy i glikozy w zdrowym sposobie odżywiania.

We wprowadzeniu autor podaje przykładu paru osób, które dopiero stosując dietę ketogeniczną osiągnęło poprawę zdrowia i schudło. Brzmiało obiecująco. Co dalej?
„Cud postu”. Został tu omówiony po pierwsze post od strony historycznej, a po drugie parę rodzajów postu – w tym post leczniczy i post przerywany. „Post jest najstarszą formą medycyny. (…) Wielcy przywódcy religijni uznawali istotność postu w zwiększaniu jasności umysłu i rozwijaniu duchowości; w wielu religiach nadal pozostaje on powszechną praktyką. (…) na przestrzeni dziejów lekarze z większym lub mniejszym powodzeniem stosowali post w leczeniu wszelkiego rodzaju chorób”. Okazuje się, że istnieje wiele rodzajów postu przerywanego. Najbardziej znane to: post co drugi dzień, Dieta 5 : 2 (normalne jedzenie przez 5 dni i poszczenie przez 2), dzienna dieta godzinowa (przyjmowanie pokarmów wyłącznie w czasie od 4 do 8 godzin dziennie każdego dnia).

„Dieta ketogeniczna” zawiera omówienie klasycznej diety ketogenicznej, metabolizmu cukru ( w tym węglowodanów, insuliny, insulinooporności), diety ketogenicznej MCT (MCT – trójglicerydy średniołańcuchowe), zmodyfikowaną dietę Atkinsa, kokosową dietę ketogeniczną oraz monitorowanie stanu ketozy. Sporo ciekawych informacji można się dowiedzieć z tych krótkich podrozdziałów i wcale nie trzeba od razu czytać wszystkiego po kolei, choć zapewne wiele to ułatwia.

„Diety tradycyjne” to omówienie sposobu jedzenia współczesnego człowieka, o czym mówią już tytuły podrozdziałów. „Odżywianie a osłabienie zdrowia”. „Diety naszych przodków”. „Wysokoprzetworzona żywność skraca życie”. „Tłuszcze spożywcze” (tłuszcze tradycyjne, rodzaje tłuszczu, tłuszcz jest istotnym składnikiem odżywczym, tłuszcz nasycony nie sprzyja rozwojowi chorób serca).

„Cykliczna dieta ketogeniczna”. „Brakujące połączenie z dietą przodków” to okresowy post, którego na co dzień brakuje w naszym sposobie odżywiania. „Komórki macierzyste a regeneracja tkanek” – omówienie rozwoju komórek, jak one działają, co się dzieje kiedy komórki się starzeją, jak to wpływa na nasz organizm i na nas. „Oczyszczająca i uzdrawiająca siła autofagii”. Autofagia – kanibalizacja tkanek służących recyklingowi. „Dieta naśladująca post ma pewną przewagę nad postem sokowym i wodnym: zawiera błonnik pochodzący z warzyw i orzechów, który pomaga zachować zdrowy mikrobiom jelitowy”. „Cykl postu i ucztowania”. „Dieta ketogeniczna została opracowana w celu naśladowania metabolicznych i terapeutycznych skutków postu. Podobnie jak głodówka, wprowadza ona ciało w stan ketozy, kiedy jako główne źródło paliwa wykorzystywany jest tłuszcz”. „Uniwersalne prawo natury”. „Cykliczność jest powszechną zasadą obowiązującą w naturze”. „Zmiana stylu życia”. „Cykliczną dietę ketogeniczną można stosować przez całe życie”. „12-dniowy cykl ketogeniczny”. „Zmienne cykle dzienne”.

„Proces zdrowienia”. „Objawy ketozy” to omówienie skutków zmiany jadłospisu na stosowanie diety keteogenicznej oraz opisanie objawów jej towarzyszących. „Detoksykacja i oczyszczanie”. „Kryzys ozdrowieńczy”. To zjawisko jest najpoważniejszym etapem procesu oczyszczania. Jeśli przez większość życia jadłospis pełen był silnie przetworzonych i pakowanych produktów spożywczych to taki kryzys w postaci bóli głowy, skurczy żołądka, wyprysków skórnych, dyskomfortu całego ciała, jednym słowem pogorszenia stanu zdrowia może się pojawić. Jest to objaw zdrowienia. Intensywne uwalnianie toksyn do krwioobiegu i ich systematyczne usuwanie może wywołać objawy przypominające chorobę.
„Niskokaloryczne słodziki” - omówione są tutaj wszystkie substytuty cukru, słodziki pozbawione wartości odżywczych, wyjaśnione jest co tak naprawdę one powodują i jakie jest ich działanie i jak wyzbyć się uzależnienia od cukru. Prowadzą one również do efektu antyketozy. Jest także podrozdział „Ciemna strona ekstraktu ze stewii” omawiająca czym tak naprawdę jest stewia sprzedawana w sklepach, badania wykonane u osób używających tego słodzika itd.

Ostatnim rozdziałem jest „Dieta ketogeniczna – mity, błędy i przesądy”. Omówiono tu 24 mity.

Jest także rozdział „Przepisy diety naśladującej post” – całkiem smaczne – oraz bibliografia.

Podsumowując – pożyteczna i ciekawa publikacja nie tylko dla osób stosujących dietę ketogeniczną, ale także dla tych, które chciałyby ją zacząć stosować.

Nie wierzę w diety. To znaczy oczywiście formalnie i naukowo wierzę, że pomagają, że są potrzebne, a czasem niezbędne do zachowania formy czy wręcz zdrowia. Po prostu nie wierzę w ich działanie na mój własny organizm. Nigdy nie stosowałam, nie interesowałam się liczeniem kalorii, odmawianiem sobie konkretnych produktów, cyklicznym ważeniem, monitorowaniem postępów. Ale tak jak wspomniałam – to, że sama nie stosuję, nie znaczy, że nie są one skuteczne czy potrzebne. Znam też ich nazwy, rodzaje – w XXI wieku i ze stałym dostępem do Internetu trudno nie mieć tej wiedzy. Mimo tego, że sama diet nie stosuję, jestem jednak żywo zainteresowana zdrowym stylem życia, zwracaniem uwagi na to, co się je. Dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po książkę autorstwa doktora Bruce’a Fife – „Cykliczna dieta ketogeniczna. Jak osiągnąć równowagę między stanem ketozy i glikozy w zdrowym sposobie odżywiania”.

Według autora zaletą diety ketogenicznej jest jej bardzo duża skuteczność – czyli autentyczne zbijanie za wysokiej wagi – a także fakt, że dieta ta pomaga w „cofaniu chronicznych chorób degeneracyjnych”. Dodatkowo tego typu dietę można stosować cyklicznie, co ma sprzyjać utrzymaniu osiągniętych oczekiwanych efektów. Autor wyjaśnia na wstępie, czym jest stan „ketozy” – czyli sytuacja, gdy ciało pozyskuje energię głównie z tłuszczów a nie z glukozy (cukrów). W tym stanie specjalne enzymy i geny regulują żywotność komórek i procesy ich oczyszczania. Kiedy ciało znów wchodzi w stan glikozy, czyli przestawia się na spalania glukozy, włączają się inne enzymy i geny. Przechodzenie między stanem ketozy i glikozy ma sprawiać, że organizm na zmianę te enzymy i geny aktywizuje i dezaktywizuje. A dzięki temu z kolei mamy właśnie gubić zbędne kilogramy. Inne dobre skutki takiej zmiany stanów jest wyrównanie ciśnienia krwi, poziomu cholesterolu, zwiększona energia na co dzień, lepszy (zdrowszy) poziom hormonów czy też poprawiona pamięć. W skrócie – w ten sposób organizmowi funkcjonować ma się dużo lepiej i to długoterminowo a nie tylko na czas diety.

W tym cały sens diety ketogenicznej – w jej cykliczności (co sugeruje już sam tytuł opisywanej książki) oraz w długoterminowych skutkach. Autor zdaje się sugerować, że takie rozwiązania w żywieniu ma stanowić właściwie nowy styl życia, a nie obliczoną na kilka tygodni czy miesięcy dietę. W poradniku już na wstępie możemy zapoznać się z historiami tzw. „z życia wziętymi”. Na przykładach konkretnych osób (nie jest powiedziane, czy to pacjenci/klienci autora książki) widzimy, w jaki sposób dieta ketogeniczna polepszyła jakość ich życia. Przyznam, że tego typu historie w poradnikach zawsze wywołują mój sceptycyzm i nieufność. Rozumiem ideę: jesteśmy tak skonstruowani, że lubimy przykłady na poparcie prawdziwości jakiejś tezy, chcemy konkretnych opowieści popierających lub zaprzeczających. Ale w książkach dotyczących diet – jakichkolwiek diet – chciałabym widzieć tylko twarde dane i wskazówki od wykształconych w tym kierunku fachowców, a nie opowieści Jerry’ego, Kristy czy innej Brendy. Choć opowieść wyżej wspomnianego pacjenta/klienta pokazuje faktycznie dokładnie założenia ketozy i glikozy, co może pomóc zrozumieć założenia tej diety.

Książka podzielona jest na rozdziały zawierające perspektywę historyczną diet jako takich i diety ketogenicznej w szczególności, możemy zapoznać się z odmianami tej diety i jest dość szczegółowo opisana jej wyższość – ze wskazaniem, komu najbardziej może się przysłużyć. Wskazane są też mity, błędy w diecie i przesądy na jej temat. Jako laik w temacie mogę określić, że autor szczegółowo podchodzi do tematu i stara się być rzetelny, przedstawiać punkt widzenia nie tylko entuzjastów tej diety ale i jej sceptyków. Mnie nie przekonał (z powodów, o których wspominałam na początku) – ale uznaję, że temat w książce został wyczerpany starannie.