Wiosna Tom 1 Dziewczyny Jego Życia | Autor: Henryk Cyprian Konkol

Spotkanie z literaturą Henryka Cypriana Konkola to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Nigdy nie słyszałam o autorze, chociaż napisał ponad 130 utworów. Urodził się w Wejherowie i pisze o Kaszubach – bajki i baśnie, utwory historyczne, literaturę faktu i powieści obyczajowe. Jego twórczość, nagrodzoną licznymi wyróżnieniami, można dojrzeć w wielu antologiach i almanachach. Zaintrygowana opisem wydawcy i ciekawą okładką sięgnęłam po książkę „Dziewczyny jego życia. Wiosna”, która jest pierwszą częścią cyklu o Kubie i jego kobietach.

Książka została zaliczona do kategorii tylko dla dorosłych, a w niektórych księgarniach internetowych dostępna jest w dziale erotycznym. Nic dziwnego, bo główny bohater, Jakub, ma bardzo bogate życie miłosne, a kobiety lgną do niego z niesamowitą siłą. Właściwie nie doznaje porażek, każdą kobietę, na którą zwraca uwagę, zdobywa, niezależnie do jej wieku, pozycji społecznej i stanu cywilnego. Wbrew pozorom jednak Kuba nie jest typem bawidamka, któremu zależy tylko na dobrej zabawie – mężczyzna szuka prawdziwej miłości. Pierwsza była Mgła, której Kuba okazywał wiele miłości i szacunku, a zależało mu na tym, aby nie splamić uczucia zabawami cielesnymi. Miłość platoniczna w tym wypadku nie przeszła próby czasu.

Kolejna była Kruszynka – drobna, krucha dziewczyna, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia i która sama, mimo że nieśmiała i pozbawiona jakiejkolwiek przebojowości, dążyła do bliższego spotkania z Kubą. I kolejne – piękna, posągowa i obrzydliwie bogata Lonia, która, jako żona marynarza, wiodła raczej samotnicze życie i z radością imponowała Kubie swoją zamożnością. Potem mnóstwo innych – Ciapek, Halinka, aż w końcu pojawiła się Dwojaczek z jasno określonym celem – chciała ślubu. I dopięła swego, choć lata wspólnego życia nie należały do najszczęśliwszych i najwierniejszych, po obu stronach zresztą. Młode opiekunki ich dzieci również stają się obiektami zainteresowania Kuby, czy też bardziej Kuba był obiektem ich zainteresowań, aż w końcu siostra Dwojaczka również wtrąca swoje trzy grosze w ich relację.

Jeżeli chodzi o warstwę językową, to autor świetnie tutaj daje sobie radę. Książka jest napisana bogatym, interesującym językiem, choć nie uniknął rzucających się w oczy błędów w postaci powtarzania niektórych utartych fraz, choćby o „czarnych firankach rzęs”, spod których spoglądają jego bohaterki. Autor pięknie udźwignął sceny erotyczne, które w jego wydaniu są naprawdę zmysłowe, świeże, pozbawione żenady, wulgarności czy infantylności. Okazuje się, że można pisać o seksie w sposób urozmaicony, piękny, żywy, plastyczny.
Warstwa psychologiczna bohaterów z kolei dostarcza zróżnicowanego obrazu kobiecych dusz, dążeń, pragnień. Dziewczyny ukrywają się w cieniu, ich emocje i pobudki, którymi się kierują, nie do końca są dla nas jasne. Sam bohater jednak potrafi z wielką łatwością i trafnością czytać w kobietach jak w książkach, bo za każdym ich zachowaniem kryje się niespełnione pragnienie.

Zabrakło mi w tej książce puenty, jakiegoś podsumowania, informacji, do czego to wszystko zmierza. Mogłam zobaczyć i poczuć różne oblicza miłości – tą pozbawioną erotyki, tą od pierwszego wejrzenia, tą będącą reakcją na samotność, tą dążącą do legalizacji, tą będącą kaprysem, nawet tą podszytą jakąś mściwością i każda w ostateczności wydaje się nieprawdziwa. I nic z tego nie wynika. Skoro to seria, spodziewam się jakiegoś podsumowania w kolejnych tomach. Tymczasem pozostaje cieszyć się kawałkiem dość dobrej literatury napisanej przez autora doświadczonego i niepozbawionego zmysłu obserwacji.

"Czy życie Kuby wyglądało tak, jak je po latach wspomina? Ile obrazów przeszłości zostało wypaczonych przez emocje, które towarzyszyły im w czasach, gdy pewne wydarzenia miały miejsce? Jakie uczucia wpływają dziś na odbiór tego, co działo się wczoraj? Czasem fikcja miesza się z rzeczywistością.

Kuba kochał. Intensywnie, szaleńczo, fizycznie, platonicznie, naiwnie, rozsądnie, wszerz, wzdłuż, na chwilę i na całe życie. Czasem głową, czasem główką. Kobiety pojawiały się, robiły zamieszanie, potem znikały, a czasem zostawały na dłużej. Jakby na to nie spojrzeć, były podstawą egzystencji Kuby. Napędzały, prowokowały i wypełniały pustkę w życiu mężczyzny. Niekiedy zdradzały. Innym razem były zdradzane. Grunt, że się działo. Że jest co wspominać".

Na samym początku muszę przyznać się do jednej rzeczy - autor zirytował mnie swoimi słowami, które opublikował przed wstępem. Bardzo nie lubię, kiedy ktoś z góry narzuca mi, w jaki sposób mam traktować (albo nie) daną postać. Sama muszę sobie o niej wyrobić zdanie. Postanowiłam jednak dać autorowi szansę i przekonać się, co ma mi do zaoferowania. Jeśli przeczyta te słowa, to mam nadzieję, że nie będzie się gniewał na mnie za ten wstęp, bo koniec końców uważam, że to była niezła książka.

Kuba jest dla mnie kobieciarzem, za którego tokiem myślenia nie nadążam. Ale nie mówię, że to zła postać. Na pewno jest charakterystyczna. Początkowo miałam go serdecznie dość i bałam się, że nie dotrwam z nim do końca, ale jednak się do niego przekonałam. Przy Kruszynce był dla mnie ciężkostrawny, ale potem nawiązaliśmy nić porozumienia. Co do kobiet, które pojawiały się w jego życiu - niektóre mnie strasznie denerwowały swoim zachowaniem, ale były dobrze wykreowane. Nie miałam poczucia, że nikną gdzieś w tle Kuby. Czasem serio mu współczułam, że na kogoś takiego trafił, a czasem miałam ochotę mu powiedzieć "chłopie, weź się ogarnij".

Na okładce widnieje informacja, że jest to książka wyłącznie dla dorosłych czytelników. I tu się z wydawcą zgadzam, lepiej, żeby tego nastoletnie oczy nie widziały. Co do scen seksu - autor ma u mnie za nie dużego plusa. Podszedł do nich z klasą, za co bardzo mu dziękuję. Przeważnie, czytając tego typu fragmenty, na przemian mam odruch wymiotny albo dostaję głupawki. Wbrew pozorom bardzo trudno jest napisać dobrą scenę seksu, a moim zdanie Henryk Cyprian Konkol poradził sobie z tym zadaniem całkiem nieźle.
Książkę czytało się bardzo szybko. Miałam na początku pewne problemy, żeby wejść do świata wykreowanego przez autora, ale po pokonaniu tych problemów, pochłonęłam książkę w parę godzin.

Moim zdaniem ta książka może bardziej spodobać się naszym rodzicom niż młodym dorosłym, im będzie może lepiej zrozumieć Kubę, ale nie mam zamiaru nikomu odradzać sięgania po tę powieść. Można się czasem pośmiać, a czasem człowiek łapię się za głowę, widząc to, w jaki sposób zachowują się bohaterowie. Szkoda tylko, że w pewnym momencie autor zaspojlerował, co będzie się działo. Nie powiem dokładnie, o co mi chodzi, bo sama zrobię wtedy spojler, ale kto czytał książkę, pewnie zorientuje się, o którą scenę mi chodzi. Powiem tylko tyle, że rzecz dzieje się po jednej ze scen seksu, więcej nie zdradzę, już i tak sporo powiedziałam.

Czy sięgnę po kolejną część tej opowieści? Jeśli nadarzy się okazja - jak najbardziej.