Paląc Za Sobą Mosty | Autor: Tatiana Polakowa

"Są tajemnice, których dotykanie jest niebezpieczne nawet po kilkudziesięciu latach"

Ten cytat doskonale oddaje fabułę nowego kryminału Tatiany Polakowej. "Paląc za sobą mosty" to książka, której bohaterowie odkrywają ponure tajemnice sprzed lat, a przez to sami znajdują się w ogromnym niebezpieczeństwie. Zacznijmy jednak od początku.

Żanna to młoda Rosjanka, która mieszka i studiuje we Włoszech. Kobieta po śmierci swojej matki przed kilkoma laty zamieszkała z ojcem oraz jego nową żoną i córką, z którymi łączą ją całkiem dobre relacje. Pewnego dnia niespodziewanie ojciec Żanny zjawia się w Weronie i prosi córkę o spotkanie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że ojciec zachowuje się dziwnie i tajemniczo. Zabiera Żannę do antykwariatu, w którym spotyka się ze starym człowiekiem i wymienia z nim jakieś dokumenty. Żanna nie ma pojęcia o co w tym wszystkim chodzi, ale jej uwagę przykuwa wytatuowana swastyka u starego antykwariusza. Natomiast ojciec Żanny nie chce jej na razie nic wyjaśniać, jedynie przestrzega ją przed człowiekiem o nazwisku Von Lantz. Niestety jak się okazuje jest to ostatnie spotkanie Żanny z ojcem- kilka godzin później mężczyzna ginie zasztyletowany w starej weneckiej uliczce. Na domiar złego do pokoju hotelowego, w którym mieszka Żanna próbuje włamać się nieznajomy człowiek. Żanna cudem unika niebezpieczeństwa, ale utwierdza się w przekonaniu, że śmierć ojca nie była przypadkiem. Dziewczyna postanawia odkryć przyczynę, dla której go zamordowano i wyjeżdża do Rosji. Tam razem z macochą i przyrodnią siostrą musi zmierzyć się z kolejnymi niebezpieczeństwami. Sytuacja jest bardzo skomplikowana, giną kolejne osoby, nie wiadomo już kto jest wrogiem, a kto przyjacielem, nikt nie może czuć się bezpieczny. Jakie sekrety skrywał ojciec? Co z tym wszystkim ma wspólnego nieżyjąca już babcia dziewczyny? Żanna próbując rozwikłać zagadkę śmierci ojca przy okazji wpada na trop tajemnicy sprzed lat, sięgającej czasów II wojny światowej.

"Zbrodnia, humor i miłość w Wenecji" taki krótki opis możemy znaleźć na okładce książki. Zbrodnia owszem jest i to nawet nie jedna, a całkiem sporo. Humor? Szczerze mówiąc nie zauważyłam. Miłość owszem, ale nie w Wenecji, a w Rosji. W ogóle jeśli czytelnik spodziewa się akcji osadzonej we Włoszech to może się rozczarować- w Wenecji mamy jedynie początek wydarzeń, natomiast cała reszta ma miejsce w Rosji, co akurat dla mnie było dużym plusem.

"Paląc za sobą mosty" to książka, którą czytało mi się szybko, a jej akcja mnie wciągnęła. Czy jednak nazwałabym ją mistrzostwem? Zdecydowanie nie. Jest to kryminał raczej przeciętny, owszem ciekawy, ale na pewno nie taki, który wywołuje szybsze bicie serca i zapada w pamięć na długo. Bardzo podobało mi się tutaj odkrywanie tajemnicy sprzed lat, konkretnie z czasów drugiej wojny światowej, bo jest to tematyka bardzo ciekawa i poruszająca. Polubiłam też główną bohaterkę. Zabrakło mi jednak napięcia i emocji, których oczekuję po kryminałach. Jestem tym nieco zdziwiona, bo autorka określana jest mistrzynią w swoim fachu, jej kryminały są podobno bardzo popularne i doskonale łączą w sobie humor z wartką akcją. No cóż, po lekturze tejże książki nie stałam się jeszcze fanką autorki, ale być może sięgnę po inne tytuły, aby przekonać się w czym tkwi fenomen Tatiany Polakowej.