W Szponach Szantażu | Autor: Antoni Hram

Z zaciekawieniem zabrałam się do czytania książki Antoniego Hrama „W szponach szantażu” z serii „Stary polski kryminał” (równocześnie jest to także jeden z tomów serii „Kryminały Przedwojennej Warszawy”). Zachęciła mnie przede wszystkim stylizowana okładka z czarnobiałym zdjęciem, przedstawiającym Wystawę światową w Chicago 1932-33 oraz biegnący w poprzek okładki czerwony napis „Tajemnicze porwanie”, przywodzący na myśl policyjne akta. Opakowanie zatem pasuje, a wnętrze?

Rzecz dzieje się w latach trzydziestych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych. Bohaterką jest Anita Childs, córka bogatego i wpływowego przemysłowca. Właśnie została narzeczoną Stefana Ronickiego. „ Szczególnie życzliwie został przyjęty przez matkę Anity. Kobieta ta, pochodząc z polskiej rodziny, osiadłej od wielu lat w Stanach, pomimo iż rękę oddała Amerykaninowi, nie przestała tęsknić do swej dawnej ojczyzny, która opuściła w pierwszych latach dzieciństwa. Na dźwięk ojczystej mowy, którą coraz rzadziej słyszy się w centrum Chicago, łzy wzruszenia stawały w oczach matki Anity. (…) Zrządzeniem losów – jak w myślach powtarzała pani Childs – wielkie zakłady przemysłu chemicznego pod firmą „Childs et Chompaigne”, przyjęły młodego inżyniera Polaka na jedną z odpowiedzialnych kierowniczych placówek. Odtąd Ronicki był gościem w domu Childsów. Dobry fachowiec, a przy tem sumienny i pracowity, potrafił w krótkim czasie zjednać sobie nie tylko uznanie zarządu, lecz także ujmował otoczenie taktem i niepoślednią kulturą. Przede wszystkim jednak młody inżynier opanował serce Anity. Przystojny, wysportowany, a nade wszystko śmiały mężczyzna był wymarzonym jej typem. I wszystkie te zalety Stefan jednoczył w sobie”.

Anita zostaje porwana przez bandę słynnego Kameleona. Nikt nie wie kim on jest, za wyjątkiem paru nielicznych, z którymi się kontaktuje. Sytuacja wydaje się prosta i opanowana – genialny plan, zaufani wspólnicy. Jest zakładniczka, zrozpaczony ojciec zrobi wszystko by odzyskać ukochaną jedynaczkę, a więc na pewno nie będzie się targował i bez problemu zapłaci okup jaki zażądali porywacze. Co może pójść nie tak? Ano właśnie. Czynnik ludzki jest nieprzewidywalny. I w tym przypadku także okazuje się, że niektórym jest za mało tego, co płaci mu szef. Chcą więcej. Do tego wszystkiego dochodzi szalona namiętność do porwanej dziewczyny i mrzonki o tym, jak to po przechwyceniu okupu będą żyć długo i szczęśliwie. Jednak wkrótce okazuje się, że przechwycenie okupu wcale nie jest takie proste, a porwana dziewczyna wcale nie odwzajemnia uczuć. Namiętność zmienia się w nienawiść, ale staje się to także okazją dla Anity do uwolnienia się od prześladowcy. Ucieka … samolotem, z którego wcześniej wyskoczył jej porywacz. „Co to wszystko ma znaczyć? … - pomyślała przez chwilę, ale spojrzawszy na puste miejsce pilota i jakby nerwowo drgający drążek sterowy zrozumiała, że zdana jest obecnie wyłącznie na swoje siły (…). Szybko przesunęła się na opróżnione miejsce Ludwika i uchwyciwszy stery, wyrównała lot, poczym otwarłszy przytłumiony gaz, przeszła do łagodnego wirażu, aby nawrócić maszynę w przeciwnym kierunku (…) Gdyby mogła przeczuć, że w ten sposób na powrót oddala się od widocznych już przy pomocy lunety, smukłych wieżyc ruchliwego Kansas i szybuje w kierunku bezkresnych obszarów pustynnych plenów …”. I tu zaczyna się bohaterska droga Anity przez obszar pustynny, którą ratuje dzielny cowboy Jack. Wyniknęło z tego niestety parę tragedii i to w sensie dosłownym.

Cała historia ma dla mnie dwa zakończenia. Jedno to zakończenie pustynnej odysei Anity. A drugie zakończenie, dla mnie zaskakujące, to … Trudno mówić cokolwiek nie zdradzając szczegółów, a tego chciałabym uniknąć, nie chcąc zepsuć niespodzianki.

Podsumowując – książkę czyta się szybko, historia zgrabnie opowiedziana jeśli chodzi o sam temat. Natomiast język wymaga dopracowania albo raczej zaadaptowania do współczesnych czasów, bo jest to wydanie II powojenne – a język jest przedwojenny i chwilami śmieszy.