Zaproszeni Na Ucztę | Autor: Ines Krawczyk MChR

Czy zdarzyło wam się bez większego powodu opuścić niedzielną Mszę Świętą, choć deklarujecie, że wierzycie w Boga i jesteście osobami praktykującymi swoją wiarę? A może wasze dzieci nie widzą sensu uczestnictwa w Mszy Świętej, albo chodzą na nią, ale narzekają, że im się nudzi? Zapewne niejeden z was szukał odpowiedzi na te bardzo palące, a czasem nawet bardzo kontrowersyjne pytania, które można sobie zadawać zwłaszcza w niedzielne popołudnie. Książeczka Ines Krawczyk to bardzo przyjazny dziecku i przyjemny w lekturze zbiorek opowiadań. Czytając je wspólnie ze swym dzieckiem, wspólnie znajdziecie ciekawe i pełne głębi odpowiedzi na pytania typu: ,,Dlaczego udział w Mszy Świętej jest tak ważny?”, ,,Co się stanie, kiedy ktoś świadomie i bez większego powodu opuści Mszę Świętą?”,,,Co to tak naprawdę znaczy, że modlimy się w czyjejś intencji? Ta urocza książeczka zawiera całkiem sporo cennych wskazówek, jak rozmawiać z dziećmi o Bogu, jak uczyć je regularnego i aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. Jeśli wasza pociecha chciałaby wiedzieć na przykład: czy wszystkim ludziom wolno przychodzić na niedzielne liturgie, albo dlaczego w kościele można znaleźć obrazy i rzeźby pelikana, to koniecznie pokażcie jej książeczkę ,,Zaproszenie na ucztę”.

Dlaczego moim zdaniem warto sięgnąć po książkę Ines Krawczyk? Nie znałam wcześniej publikacji wydawnictwa ,,Święty Wojciech”, ani tym bardziej innych utworów tej autorki, ale muszę stwierdzić, że na temat dziełka ,,Zaproszeni na ucztę” mogę się wypowiadać wyłącznie pozytywnie. Książeczka jest bardzo ładnie i starannie wydana. Dodatkowym jej atutem są barwne, przyjemne dla oka, przypominające malarstwo akwarelowe lub rysunki pastelami, ilustracje Marcina Piwowarskiego. Na wspomnianych ilustracjach bez trudu będziecie mogli rozpoznać głównych bohaterów książeczki – parę bliźniąt Jaśka i Alicję oraz zaprzyjaźnionego z nimi zakonnika czyli brata Feliksa. Wprawdzie mój synek jest jeszcze zbyt mały, by zrozumieć cały sens recenzowanej tutaj książki, ale z wielkim zainteresowaniem słuchał czytanych przeze mnie fragmentów opowiadań i swoimi małymi paluszkami wskazywał na barwne obrazki w niej zawarte.

,,Zaproszeni na ucztę” to bez wątpienia książeczka napisana z miłością do Boga i z ogromnym zrozumieniem potrzeb wymagającego młodego czytelnika. Uważam, że tytuły rozdziałów tej książki zredagowane są w twórczy, bardzo zachęcający do lektury sposób. Autorka posługuje się wieloma przykładami, porównaniami, przemawiającymi do dziecięcej wyobraźni obrazami i historiami. Dzięki temu jej opowiadania przywodzą na myśl styl przypowieści bliblijnych, a jednocześnie sprawiają wrażenie bardzo przystępnych oraz intrygujących dla czytelnika w każdym wieku. Książeczka Ines Krawczyk to moim zdaniem bardzo interesująca, wartościowa lektura, o której zaletach można byłoby dużo opowiadać. Dzieciom może przypaść do gustu, gdyż jest pełna dziecięcych przygód i szczerych pytań o kluczowe kwestie związane z wiarą w Boga. Rodzice i wychowawcy mogą wykorzystać poszczególne opowiadania jako inspirację do pasjonujących rozmów z dziećmi na tematy religijne. Uważam również, iż książeczka ,,Zaproszeni na ucztę” powinna znaleźć się  w każdej biblioteczce katechety lub na biurku księży prowadzących Msze Święte adresowane do najmłodszych. Opowiadania pt. ,,Zaproszeni na ucztę. O Mszy Świętej dla małych i dużych” pokazują, że można w bardzo naturalny, nieprzekombinowany sposób rozmawiać  z dziećmi o Bogu i klarownie wyjaśniać trudne pytania związane z wiarą. Moim zdaniem takie książki, jak ta, pokazują, że dzieci nie muszą się wstydzić swoich pytań w stylu  ,,po co mam chodzić do kościoła?”, zaś dorośli zamiast krytykować, powinni w prosty, obrazowy sposób wyjaśniać maluchom tego typu wątpliwości.