Ostatnie Dziecko Lasu | Autor: Richard Louv

„OSTATNIE DZIECKO LASU” RICHARDA LOUV –

to książka, która uruchomi myślenie…

Na co dzień skupieni jesteśmy na tym, że MUSIMY, że TRZEBA, że JUŻ i że NA WCZORAJ…

„Ostatnie dziecko lasu”(choć autor skupia się głównie na dzieciach i młodzieży amerykańskiej) mówi tak naprawdę również o nas i o naszych dzieciach. Bo to głównie my, rodzice jesteśmy odpowiedzialni za to, jak wygląda życie naszych pociech. Sami sobie i naszemu potomstwu odbieramy możliwości, jakie daje nam przestrzeń i wszystko to, co wraz z nią moglibyśmy otrzymać! Wydawnictwo MAMANIA oddało więc w ręce czytelnika ważną lekturę, która sprawi, że głębsza refleksja nad przyrodą i naturalnymi potrzebami naszych dzieci, przetoczy się jak burza i wybrzmieć będzie mogła w sercach rodziców/czytelników. „Ostatnie dziecko lasu” nie jest kolejnym poradnikiem odpowiadającym na pytanie: „Jak żyć”, ale studium tego, dlaczego warto oddać się naturze i do niej powrócić!

PRZYRODA JAKO FUNDAMENT

Richarda Louv w swojej książce odwołuje się do badań licznych naukowców, którzy zajmowali się tematem stosunku człowieka do przyrody i wzajemnego oddziaływania świata natury oraz człowieka. Często przytacza myśli i cytuje poetów, pisarzy, twórców, naukowców. Porusza przy tym wiele ważnych kwestii, które potem odpowiednio komentuje, wyciągając często bardzo trafne wnioski. Stara się nie oceniać, raczej skupia się na opisywaniu problemów, choć podtytuł „Jak ocalić nasze dzieci przed zespołem deficytu natury” już sugeruje, że potrzebne jest działanie, które zatrzyma negatywny wpływ oddalania się naszych dzieci od natury!

Opisując tzw. trzy pogranicza, czyli okresy, przez które nie tylko amerykańskie społeczeństwo przeszło (mowa tu za autorem o: bezpośrednim utylitaryzmie, romantycznym przywiązaniu, elektronicznym oderwaniu), autor chce ukazać, jak w stosunkowo niedługim czasie diametralnie zmieniło się życie człowieka! Richard Louv bardzo chętnie, z ogromnym sentymentem opowiada o swoim dzieciństwie, o eksploracji przyrody, swobodzie i u ważności… Trzeciemu pograniczu, które nastało, przypisuje, bardzo trafnie, odejście od natury. Nie są to jednak puste słowa, bowiem autor bardzo szczegółowo stara się przedstawić nie tylko przyczyny, ale i skutki tych zmian.

DEFICYT NATURY

W książce „Ostatnie dziecko lasu” Richard Louv skupia się również na „zespole deficytu natury”, charakteryzującym się zmniejszeniem „użycia zmysłów”, problemami z koncentracją, zapadaniem na choroby fizyczne i psychiczne (np. depresje). Autor idzie dalej, opisuje skutki deficytu na całą rodzinę, ale i również na społeczeństwo! Bez względu na to, na którym krańcu świata człowiek mieszka, potrzebuje przyrody i jej dobroczynnego wpływu…

Autor nadaje kierunek współczesnemu człowiekowi, który zagubił się w świecie ekranów telewizyjnych, komputerowych, dziś także telefonicznych… Zaznacza, że natura leczy i chroni dzieci przed wieloma chorobami wywoływanymi odejściem od tego, co naturalne. Według niego przyroda to skarbnica informacji, które tak naprawdę są na wyciągnięcie ręki. Wrażliwość na przyrodę, uważność, skupienie się na naturze to tzw. „ósma inteligencja” i również tej kwestii autor poświęca szersze fragmenty, w swojej nieco ponad 430 stronicowej książce.

Warto zaznaczyć, że Richarda Louv przytacza przykłady twórców, którzy sami wspominają swoje dzieciństwo. Opowiada o tym, jak ważną rolę odgrywała natura – zabawy, spacery, podróże – w ich życiu. Twierdzi, że niewątpliwie, ta wrażliwość, powstała właśnie dzięki temu wolnemu czasowi na łonie natury (genialnie pisze o Beatrix Potter!).

NIEZWYKŁA KSIĄŻKA

„Ostatnie dziecko lasu” to bardzo szeroka tematycznie książka, której autor wszechstronnie spojrzał na dziecko i na jego potrzebę życia w zgodzie z naturą, o którą zadbać powinien dorosły. Zaskakuje w niej na pewno wszechwiedza samego autora, który bardzo sprawnie porusza się choćby po literaturze pięknej, tekstach filozoficznych, czy pracach naukowych z różnych dziedzin! Szeroki kontekst sprawia, że niezwykle dobrze się „Ostatnie dziecko lasu” czyta każdemu, kto interesuje się człowiekiem i jego życiem oraz potrzebami. Wisienką na torcie jest „Przewodnik terenowy”, który pozwoli czytelnikowi na próby pojednania z przyrodą!

Bardzo polecam!!!