To, Co Zostawiła | Autor: Ellen Marie Wiseman

Tajemnice, sekrety, kłamstwa i pozory... Czasami trudno oprzeć się wrażeniu, że to właśnie one znaczą ścieżkę naszego życia, komplikując ją do granic możliwości. I choć wiemy, że bez nich byłoby nam łatwiej, to jednak nie potrafimy się ich wyzbyć, brnąć tym samym coraz bardziej i bardziej w gąszcz niedopowiedzeń. O takich sekretach i wynikających z nich dramatycznych konsekwencjach, opowiada znakomita powieść Ellen Marie Wiseman pt. "To, co zostawiła", która ukazała się właśnie nakładem Wydawnictwa Kobiece.
Dwie młode bohaterki, dwa plany czasowe i dwie poruszające historie o kłamstwie, niesprawiedliwości życia i wielkiej stracie... Pierwszą z nich stanowi opowieść o dramatycznych losach Izzy Stone - nastoletniej dziewczyny, która po zabójstwie ojca przez matkę przed dziesięciu laty, mieszka u rodziny zastępczej, pomagając w wolnych chwilach przy porządkowaniu zbiorów małego muzeum, w którym pracują. Pewnego dnia znajduje ona w ten sposób stosik starych, nigdy nie otworzonych listów z początku XX stulecia... 

W listach tych jest opisana właśnie historia drugiej z bohaterek tej powieści - nastoletniej Clary Cartwright, która wobec niechęci wyjścia za mąż za kandydata wybranego przez jej ojca, zostaje skierowana do przytułku dla obłąkanych, który wbrew początkowym planom i w związku z kryzysem gospodarczym, staje się jej domem na długie lata... I jak się wkrótce okaże, obie te historią łączą się ze sobą w jedną, dramatyczną i zaskakującą całość...

Niniejsze dzieło Ellen Marie Wiseman stanowi sobą poruszającą opowieść obyczajową spod znaku dramatu, która przedstawia niezwykle wstrząsającą historię życia dwóch głównych bohaterek. To historia o ludzkich dramatach, poświęceniu w imię drugiej osoby, ale też i próbie wybaczenia i zrozumienia motywacji tych, którzy dopuścili się wielkich tragedii. Przede wszystkim jest to jednak opowieść o straconej młodości, odebranych szansach na szczęśliwe życie i samotności, która mimo faktu, iż przybiera odmienną postać w przypadku Izzy i Clary, łączy je i zbliża do siebie w niezwykły sposób. I choć książkę tę cechują trudne, bolesne i smutne emocje, to nie mogę określić jej innym mianem, aniżeli piękna...

Konstrukcja powieści opiera się na podziale na dwa główne tory narracyjne - pierwszy, ukazujący współczesne losy Izzy, jak i drugi, który przedstawia tragiczne wydarzenia sprzed kilkudziesięciu lat, jakie to stały się udziałem Clary. I oba te wątki cechuje niezwykła jakość, widowiskowość i dramatyzm, choć siłą rzeczy to wydarzenia z początku ubiegłego wieku przybierają tu bardziej gorzki, dramatyczny i poruszający nas, obraz. Początkowo też każda z tych relacji podąża odrębną ścieżką, ale z czasami poszczególne ich elementy zaczynają się wzajemnie zazębiać, łączyć i układać w jedną relację, która nie tylko nas sobą zaskakuje z każdą przeczytaną stroną bardziej i bardziej, ale też i sprawia, że nie możemy oderwać się od tej lektury choćby na krótką chwilę. Na koniec czeka nas finał, który poruszy serce nawet najbardziej opanowanego i zimnokrwistego czytelnika...

Izzy i Clara - to dwie główne bohaterki książki, które stanowią niezwykle intrygujące, wyraziste i fascynują postacie. Dzieli je czas, świat w którym żyją i losy, które w przypadku drugiej z nich są o wiele bardziej dramatyczne i tragiczne. Łączy je zaś samotność, potrzeba miłości i tajemnica sprzed lat, która wraz z postępem lektury odkrywa przed nami odpowiedzi na najważniejsze pytania. To młode dziewczęta, których los i życie nie oszczędzało od najmłodszych lat, ale dzięki czemu też stały się one bardzo silnymi osobami gotowymi na to, by walczyć z kolejnymi ciosami od życia. I muszę przyznać, że polubiłem je obie w równie wielkim stopniu, jak i też uwierzyłam w ich kreacje, co ma zawsze duże znaczenie w przypadku odbioru każdej powieści.

Wspaniale przedstawia się również obraz tej literackiej rzeczywistości, który dzieli się na wydarzenie rozgrywające się u schyłku lat 90-tych ubiegłego wieku, jak i też na początku owego stulecia. Oczywiście, to obraz Nowego Jorku sprzed blisko 100 lat wywołuje u nas większe wrażenie, gdy oto poznajemy m.in. codzienność koszmaru, jakim jest życie w publicznym zakładzie dla obłąkanych. To koszmar brutalnego traktowania pacjentów przed personel, niebezpieczeństwa ze strony innych pacjentów, ale też i chociażby szokującego podejścia ówczesnych ludzi do osób dotkniętych chorobą psychiczną, którzy uznawani byli za kogoś wartego nie więcej, aniżeli zwierzęta. To mocna, porażająca, ale też i fascynująca relacja, która sprawia, że w nią wierzymy...

Bardzo przyjemnie, z wielkim zaintrygowaniem, ale też i niezwykle emocjonalnie, przebiega nasze spotkanie z tym tytułem. Trudno, by było inaczej, gdy oto poznajemy tak smutne i tragiczne losy głównych bohaterek, które w wieku "nastu" lat doświadczyły od losu więcej bólu i niesprawiedliwości, aniżeli inni przez całe życie. To mocna, poruszająca i piękna opowieść, która na długo pozostaje w naszej pamięci. Dlatego też z jak największym przekonaniem zachęcam was do sięgnięcia po powieść Ellen Marie Wiseman pt. "To, co zostawiła" - książkę, która zasługuje na docenienie, uznanie i wyróżnienie spośród innych odsłon współczesnej, obyczajowej literatury.