Wybrana Przez Bogów | Autor: Magdalena Dzieżyk Socha

Na świecie są tysiące wierzeń w bóstwa lub w istoty boskie. Każdy kraj ma podania, mity i legendy o bogach odwiedzających naszą planetę. Niektóre mity mają w sobie nić prawdy, lecz niektóre to tylko wymysły starożytnych ludzi nieumiejących wyjaśnić niewytłumaczalnych zjawisk w tamtych czasach. Wiara w bożków i bogów oraz boginie została wygnana w wiarę w jednego boga. W naszych czasach bogowie są tylko mitami lub opowiadaniami z gatunku fantastyki.

Główna bohaterka o imieniu Caro ma spokojne i ułożone życie, planuje studia oraz pragnie się bawić. Nawet przez myśl jej nie przeszło, że w jeden dzień może zmienić się wszystko. Pewnego słonecznego dnia spotyka greckich bogów prosto ze świata mitologi, o których uczyła się w szkole. Nie spodziewa się też, że zostanie wciągnięta w walkę o spokój świata i miłość. Caro jest typową dziewczyną pragnącą szaleć na imprezach, skończyć studia i żyć. Dziewczyna również odkrywa, że posiada nadprzyrodzone moce i będzie musiała szybko je opanować. To tylko tyle mogę powiedzieć o fabule i niniejszej książce.

Powieść rozpoczyna się ciekawie i nawet jest zbudowane jakieś napięcie. Z czasem historia zaczyna się plątać w akcji, bohaterowie są płytcy, lub irytujący w zachowaniu. Główna bohaterka sama nie wie, czego chce, cały czas rozmyśla o swoim wybranku, roztrząsa to, jaka ona nie jest zakochana. Jej przyjaciel to fajny chłopak z ciekawym poczuciem humoru i tylko on jest w miarę dobrze scharakteryzowany. Autorka miała fajny pomysł, ale utonął on w niedomówieniach, braku ciągłości logiki czy historii. Wymienieni bogowie greccy pojawiają się sporadycznie, potem okazuje się, że Caro jest czyjąś potomkinią z rodu, który poluje na demony i ma zdolności odczytywania emocji. Tylko to wszystko jest ze sobą tak pomieszane, że nie wiadomo kto, gdzie, kiedy i jak. Sama historia potomkini jest szyta grubymi nićmi, jak wcześniej się nie pojawiała jako duch, tak po przyjeździe do USA, jest na każdym kroku bohaterki i daje niby mądre wskazówki. Zamiast zbudować jakąś tajemnicę, historię prababki i samej bohaterki, to autorka dodała wszystkiego po trochu i zrobiła kogel-mogel. Przedstawienie daru bohaterki i jej tajemnicy opisane jest, jakby czytelnik był wszechwiedzący i wiedział wszystko o bohaterce, pomimo przeczytania kilku stron, nie można się nic konkretnego dowiedzieć i kto jest kim, skąd ma dar, co to jest wspominane jakieś oko. Sama fabuła książki jest płytka, nie ma żadnego budowania napięcia, a po kilku rozdziałach główna bohaterka staje do walki z demonem, by przez następne rozdziały, rozczulać się i rozmyślać nad tym, jak ona nie jest zakochana i że ma studiować. Caro jest niedojrzałą nastolatką z kompleksem popadania w paranoję. Nie potrafi podejmować decyzji, zgrywa bohaterkę, dla mnie jest słodką idiotką niewiedzącą nic o prawdziwym życiu.

Autorka też stworzyła romans w swojej powieści, tylko niestety jej nie wyszło. Podobało mi się, że główna bohaterka widzi w swoich snach mężczyznę i na odwrót, ale to utonęło w zbyt szybkiej akcji. Główna bohaterka zachowywała się jak księżniczka w opałach czekająca na swojego księcia. I jest, tak, Michał Anioł współczesności ją odnalazła, a żeby było, jeszcze zabawniej okazuje się, że jest sławnym aktorem. Tak naprawdę, bohaterkę otaczają same bóstwa mężczyzn, na uczelni wszyscy faceci na nią lecą. A na sam koniec tej pięknej love story, oświadczyny i przygotowywanie ślubu, zakończone w bardzo kulawy sposób.

Pisarka napisała powieść pełną absurdalnych wydarzeń. Charaktery bohaterów są płytkie. Nie mają głębszych przemyśleń oraz emocji. Sama historia jest napisana w jednym tonie. Nie ma żadnego wczytania się w ich przeżycia, uczucia albo zachowania. Wydarzenia są przedstawione chaotycznie i nie są łańcuchem przyczynowo skutkowym. Autorka nie przemyślała całej historii, którą chciała stworzyć i przekazać. Po prostu nawrzucała bóstwa greckie, duchy, wiedźmy i jakieś demony. Fabuła jest mocno niedopracowana i wymaga prawdziwej redakcji. Wydawnictwo kolejny raz się nie popisało wydaniem książki.

Tej książki nie polecę żadnemu czytelnikowi. Co prawda jest napisana dla młodzieży, ale to tylko tyle. Można ją przeczytać dla zabawy. W świecie literatury są o wiele ciekawsze i lepsze książki z wątkiem bogów, duchów i wiedźm.