Tulliana
-
Odkąd pamiętam, miałam ogromną słabość do powieści historycznych, zwłaszcza tych, których akcja toczy się w starożytnej Grecji albo Rzymie. Pewnie dlatego z ogromną przyjemnością zabrałam się za lekturę książki pt. ,,Sokół spartański”. Wcześniej nie znałam żadnej publikacji Conna Igguldena, więc nie bardzo wiedziałam, czego się mogę spodziewać po tej książce, ale byłam pełna nadziei, że dzieło tego autora okaże się interesujące i przypomni mi poznane kiedyś na zajęciach z historii starożytnej postaci Artakserkesa, Cyrusa oraz Ksenofonta. ,,Sokół spartański” to moim zdaniem powieść napisana bardzo starannie, da się w niej uchwycić pewien klimat, dzięki czemu czytelnik może choć na kilka chwil jakby przenieść się w czasie i poczuć niczym prawdziwy mieszkaniec Sparty.
Co należy do niewątpliwych atutów tej książki? Moim zdaniem w ,,Sokole spartańskim” całkiem przekonująco została pokazana historia kampanii księcia Cyrusa przeciwko królowi Artakserksesowi, który był jego bratem. Uważam, iż książka przypadnie do gustu przede wszystkim miłośnikom historii antycznej i czytelnikom rozsmakowanym w literaturze przedstawiającej zmagania wojenne, ale myślę, że zawiera tyle wątków oraz pewne filozoficzne przesłanie, że można się spodziewać sporego zainteresowania tą publikacją. Jeśli chcielibyście sobie przypomnieć, jakie były cechy typowe dla walecznych Spartan, albo pragniecie poznać bliżej nietuzinkową postać Ksenofonta, szczerze zachęcam was do zapoznania się z treścią omawianej tutaj powieści. Dla mnie osobiście książka ,,Sokół spartański” jest publikacją bezsprzecznie wartą poznania i polecenia innym, ale nie jakąś wybitną, zaskakującą – ani pod względem treści, ani stylu, czy sposobu opisania poszczególnych bohaterów. Gdybym miała wskazać jeszcze jakieś atuty recenzowanej tutaj publikacji, to z pewnością zaliczyć do nich można interesujące opisy zmagań wojennych i uzmysłowienie czytelnikowi, na czym tak naprawdę polegały sekrety skuteczności armii spartańskiej. Czego mi z kolei trochę zabrakło w ,,Sokole spartańskim”? Spodziewałam się miejscami bardziej wartkiej akcji, zdecydowanie bardziej pasjonującej pierwszej części tej powieści. Jeśli macie w planach lekturę książki Conn Iggulden, raczej zrezygnujcie z wcześniejszego czytania zapowiedzi tej publikacji. Niestety można znaleźć w nich prawie 2/3 treści wspomnianej książki, a jeśli w dodatku jesteście jak ja choć trochę obeznani z historią starożytną, to może się okazać, że czytanie ,,Sokoła spartańskiego” wówczas nie będzie dla was niczym interesującym.
Mówiąc o atutach książki można też wspomnieć o pewnym przesłaniu psychologicznym, które zawarł w niej autor. Powieść pokazuje, jak trudne może być pielęgnowanie relacji rodzinnych oraz podejmowanie decyzji w trudnych chwilach związanych na przykład z brakiem lojalności jakiejś bliskiej nam osoby. Zdecydowanie najbardziej interesująca jest druga część powieści ,,Sokół spartański”, gdzie bliżej poznajemy postać ucznia Sokratesa – Ksenofonta i dowiadujemy się, co zrobił, aby uciec z wrogiego sobie kraju. Na uwagę zasługują żywo skonstruowane dialogi, które prowadzą ze sobą poszczególni bohaterowie oraz naprawdę przekonujące obrazki z bitew i akcji wojennych. Jeśli zdecydujecie się sięgnąć po ,,Sokoła spartańskiego”, nie nastawiajcie się na jakąś szczególnie szybką akcję i bardzo prosty w odbiorze styl. Książkę Conna Igguldena należy przeczytać wnikliwie od deski do deski, dopiero wtedy można doszukać się w niej różnych walorów i wyciągnąć wnioski, że to całkiem obiecująca publikacja, idealna na letni czas.
Kilka lat temu jedna z moich znajomych wyraziła swoje szczere zdziwienie, że interesuję się starożytnością i chętnie sięgam po powieści historyczne, których akcja dzieje się w tamtych czasach. Jej zdaniem trudno zrozumieć bohaterów powieści z tak odległej przeszłości, a co więcej książki opowiadające o antycznych dziejach wydają się tak nierealne, jakby były tylko motywami mitologicznymi. Sądzę, że wspomniana dziewczyna powinna zapoznać się treścią ,,Sokoła spartańskiego”. Może wtedy zmieniłaby zdanie i nauczyła się dostrzegać zalety tego rodzaju powieści?