Dziadek Władek | Autor: Ewa Zawistowska

Władysław Broniewski to bez wątpienia jeden z najbardziej utalentowanych, a zarazem kontrowersyjnych polskich poetów i tłumaczy. Pamiętam, że z twórczością Broniewskiego po raz pierwszy zetknęłam się dzięki mojej mamie, która jako młoda dziewczyna prowadziła zeszyty z własnoręcznie przepisanymi, ulubionymi wierszami tego poety i wciąż potrafi recytować z pamięci kilkanaście bardzo pięknych utworów jego autorstwa. Później o dorobku Broniewskiego dowiedziałam się co nieco na lekcjach języka polskiego, kiedy to omawialiśmy jego wiersze rewolucyjne i kilka współczesnych trenów poświęconych jego ukochanej, zmarłej tragicznie Ance… Niedawno znów miałam okazję przypomnieć sobie trochę twórczość i samą postać Władysława Broniewskiego. Tym razem przeczytałam bardzo interesującą, wielowątkową opowieść o rodzinie poety, która została napisana przez wnuczkę Broniewskiego, Ewę Zawistowską – a zarazem córkę Joanny Kozickiej, czyli słynnej Anki.

Książka ,,Dziadek Władek. O Broniewskim, Ance i rodzinie” to dzieło monumentalne, składające się niemal z 500 stron. Znajdziecie w nim urocze czarnobiałe rodzinne zdjęcia, unikatową korespondencję rodziny Broniewskich oraz intymne wiersze, poświęcone Ance, Ewie, a czasem także innym członkom klanu np. byłej żonie Władysława, matce jego córki. Omawiana tutaj publikacja będzie niewątpliwie prawdziwą gratką dla wielbicieli twórczości Broniewskiego. Do jej największych atutów należy bazowanie na archiwalnych materiałach literackich oraz dążenie do obiektywnego przedstawienia postaci Władysława Broniewskiego. Autorka książki napisała ją z olbrzymim wyczuciem literackim, dbałością o szczegóły, humorem i zaskakującą nieraz szczerością. Ewa Zawistowska w umiejętny i przekonujący sposób zestawiła sylwetkę Broniewskiego – wybitnego poety, z tym, jak odnajdywał się w rolach: męża, ojca i dziadka. Wnuczka Broniewskiego nie pomija milczeniem również dość wstydliwych aspektów życia swojej rodziny – na przykład dziadka uzależnienia od alkoholu, czy zdrady małżeńskiej, jakiej dopuściła się pod koniec swego krótkiego życia jej mama Anka. Książka ,,Dziadek Władek” to barwna i wciągająca opowieść o dawnej Polsce, o szybkim i pełnym podróży życiu rodziców Ewy Zawistowskiej. Z ogromnym zainteresowaniem zapoznałam się także z intrygująco przygotowanym zestawieniem opisu dwóch babć Ewy Zawistowskiej. Recenzowana tutaj przeze mnie książka to dzieło wyjątkowe, pokazujące blaski i cienie egzystencji w szalonych latach pięćdziesiątych. Wielbiciele historii i literatury odnajdą tutaj sporo znanych nazwisk – dla przykładu Wandy Wasilewskiej lub Jerzego Putramenta, które to postaci stały się pretekstem do próby wytłumaczenia, skąd wzięły się te i inne, bardziej i mniej kontrowersyjne decyzje oraz wiersze Władysława Broniewskiego. Długo zastanawiałam się, czy ,,Dziadek Władek” to zaskakująca biografia, czy powieść epistolarna z komentarzami, czy po prostu coś w rodzaju literackiego hołdu złożonego matce, dziadkowi, bliższej i dalszej rodzinie Ewy Zawistowskiej. Po przeczytaniu całej książki doszłam do wniosku, że autorka pragnęła ocalić od zapomnienia wiele istotnych informacji na temat życia swojej rodziny i obalić sporo krzywdzących plotek na przykład na temat samobójczej śmierci swojej mamy.

,,Dziadek Władek” to książka napisana z polotem, pasją, niezwykłym humorem, a przy tym bez sztucznego patosu. Właśnie dlatego szczególnie polecam ją młodym czytelnikom i tym wszystkim, którzy jeszcze nie mieli okazji poznać twórczości ani kontrowersyjnej postaci mistrza Broniewskiego. Najlepszą częścią książki jest moim zdaniem jej początek
i zakończenie, choć sprawia wrażenie jakby niedokończonego, co zresztą trafnie oddaje tragiczne losy młodo zmarłej matki Zawistowskiej i smutny koniec samego poety Władysława Broniewskiego. Uważam, że opisywanie historii rodzinnych przez osoby z nimi związane to zajęcie bardzo trudne i odpowiedzialne. ,,Dziadek Władek” to lektura wartka, pasjonująca, zawierająca nieliczne informacje, które mogą wydawać się dziś nieistotne dla osób nie znających osobiście rodziny Broniewskich. Mimo kilku niedociągnięć, książka jest wartościowa zarówno pod względem merytorycznym, jak i literackim. Naprawdę warto ją dokładnie przeczytać!