Raven | Autor: Joanna Jarczyk

„Była taka piękna. Bez obuwia, bez biżuterii, bez niepotrzebnych dodatków. Przyobleczona jedynie w zwiewną, jasną sukienkę, która subtelnie opinała jej kobiece kształty. Chłodny wiatr ocierał się o jej nieskazitelną buzię. Zziębnięte policzki straciły różowy odcień, skóra pobladła. Przypominała teraz delikatną ceramikę, niczym porcelanowa lalka z lekko zadartym nosem. Leżała w leśnym runie, wpatrzona szeroko rozwartymi źrenicami w dal swojego królestwa. Powieki jej zsiniały, oczodoły fioletem się pokryły. Czarne, długie włosy poplątały się na ramionach. Tylko czerwone usta wciąż zachowały wyrazisty kolor. Były nieco rozchylone, jakby chciała jeszcze coś powiedzieć, może wydać ostatni już rozkaz.”

Miriam próbuje popełnić samobójstwo, w lesie pojawiają się trzy trupy. Czy te dwa zdarzenia mają ze sobą coś wspólnego? Na obrzeżach małego miasteczka zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Dziewczyna trafia do szpitala psychiatrycznego i tam stwierdza się u niej głęboką depresję. Dla lekarzy dziwną sytuacją jest to w jakich okolicznościach została znaleziona. Była ona sama w lesie bosa, w białej sukience, w wykopanym przez siebie grobie. Miriam ma również wizje, że pewna leśna zjawa ją wzywa i zabija kolejne osoby. Co tak naprawdę dzieje się w umyśle dziewczyny? Czy te wszystkie sytuacje mają ze sobą coś wspólnego? Czy historia sprzed stu lat będzie miała swój ciąg dalszy?

Joanna Jarczyk — ur. 21.03.1994r, mieszka w Bieruniu. Organistka i rysownik. Dwukrotna laureatka konkursów literackich. Od kilku lat pisze opowiadania. „Vide” jest jej debiutancką książką. Spotkanie z powieścią „Raven” (czwarta książka autorki) była dla mnie poznaniem twórczości autorki. Przyznam się szczerze, że trochę obawiałam się tej powieści. Nie czytam, za często takiego gatunku, ponieważ strasznie się boję horrorów. Natomiast ta książka strasznie mnie przyciągałam i uległam pokusie. Teraz po skończonej lekturze powiem jedno było warto.

Autorka mam wrażenie, że dobrze czuje się w wątkach paranormalnych. Dlatego książkę czytało się sprawnie i przyjemnie. Sceny grozy są przedstawione bardzo realistycznie i podczas czytania takich sytuacji czujemy dreszczyk strachu. Właśnie tak powinny wyglądać tego typu książki. Mimo tego, że człowiek się boi nie może się od niej oderwać i brnie dalej w historię.

„Raven” jest połączeniem horroru z thrillerem. Już po pierwszych stronach miałam gęsią skórkę i bałam się co czeka na mnie na kolejnej stronie. Dużym plusem, w moim odczuciu są krótkie rozdziały, które dzięki temu pozwalają czytelnikowi jeszcze szybciej poznać całą fabułę. Akcja jest dynamiczna, nie ma miejsca na jakąkolwiek nudę. Każdy wątek jest przedstawiony od początku do końca, bez żadnych pominięć. Joanna Jarczyk każde nam wywnioskować jaka tak naprawdę jest Miriam. Czy jej choroba jest zmyślona, czy legenda ma jakiś związek z jej niedawnym samobójstwem? Jednak ja pozostawiam was z tymi pytaniami…Jeśli chcecie się dowiedzieć jak to wszystko się zakończyło wiecie co robić.

Mimo, że czasami miałam wrażenie, że dialogi i niektórzy bohaterowie są strasznie bez wyrazu nie żałuję czasu, który poświęciłam na przeczytanie książki. Lubię próbować nowych rzeczy i sięgać po książki z innych gatunków niż dotychczas. Z chęcią zagłębie się w inne powieści autorki. Jeśli szukacie powieści, z motywami paranormalnymi, to zachęcam was do sięgnięcia po „Raven”. Autorka pomimo moich obaw bardzo mnie zaskoczyła, oczywiście na plus. Jednak horror nie musi być, aż tak bardzo straszny.