Oddychając Z Trudem Wdech | Autor: Kamila Mikołajczyk

„Budzę się z krzykiem. Trzęsę się i zachłannie łapię powietrze, nadal próbując wyrwać się z przytrzymujących mnie ramion. Zamroczona strachem przez chwilę szamoczę się niczym opętana, dopóki nie uświadamiam sobie, że leżę we własnym łóżku, objęta przez Pawła. No proszę, jednak potrafię krzyczeć. Próbuję się uspokoić i odpędzić wizje płynące ze stanowczo zbyt często powtarzającego się koszmaru. Rozluźniam napięte mięśnie i z powrotem zamykam oczy. Licząc każdy kolejny oddech, czekam, aż mój puls spowolni i przestanę dyszeć, jakbym przebiegła pięć kilometrów bez żadnej przerwy. To tylko sen. Kolejny głupi sen-powtarzam w myślach niczym mantrę. Dzięki temu nie mija nawet kilka minut i moje serce przestaje wyrywać się z klatki piersiowej, a puls odzyskuje swój stały rytm.”

Kiedy przeszłość nie daje, o sobie zapomnieć. Lena zostaje zaatakowana w swoje siedemnaste urodziny. Wyszła późno z domu, ponieważ chciała pospacerować. Niestety to, był błąd. Nieznany napastnik chciał jej wyrządzić krzywdę, na szczęście dziewczynie udaje się uciec zanim stało by się nieszczęście. Mimo to przykre przeżycie wywołuje głęboką traumę, która kładzie się cieniem na jej późniejszym życiu. Lena by uciec od tego wszystkiego wyjeżdża ze swojego rodzinnego miasta i przenosi się na studia do Krakowa. Tam spotka na swojej drodze Pawła, który pomaga jej się podnieść i stanąć na nogi. Ma również dwie kochane przyjaciółki Dagmarę i Patrycję, które próbują zająć myśli Leny przyjemniejszymi rzeczami. Pewnego dnia na drodze dziewczyny staje przystojny kuzyn jej chłopaka Adam. Czy tych dwoje połączy uczucie? Czy jednak miłość do Pawła wygra i zapomni o Adamie?

Kamila Mikołajczyk znana jest pod pseudonimem Sinkingindreams, pod którym publikuje w portalu Wattpad. Tysiące fanów, których zyskała wśród jego bywalców, cenią ją zwłaszcza za obrazowe opisy uczuć i emocji bohaterów. Kocha książki, koty i seriale. Z wykształcenia pedagog, z natury niepoprawna optymistka. Inspiracji (z powodzeniem) szuka po prostu w życiu.

Przeczytałam w swoim dorobku czytelniczym już wiele takich książek. „Wdech. Oddychając z trudem” za bardzo mnie nie zaskoczyła swoją historią. Kiedy ujrzałam okładkę byłam nią zachwycona i jak najszybciej chciałam się z nią zapoznać. Myślałam, że cała akcja będzie bardziej dramatyczna, mocniejsza z nieprzewidywalnymi zwrotami. Tutaj po przeczytaniu kilku stron poczułam, że jestem zawiedziona. Może i historia jest piękna, to niestety miałam odczucie, że wiele wątków jest jakby napisanych z chaosem. Rozumiem, że powstaną jeszcze dwie kolejne części powieści i tam może wszystko zostanie wytłumaczone. Jednak pierwsza część też powinna co nieco tłumaczyć, a tutaj po skończonej lekturze miałam taki mętlik w głowie. To prawda, że Kamila Mikołajczyk obrazowo opisuje uczucia i emocje bohaterów, tutaj to na pewno jest dużym plusem. Jednak mam jakieś ale…Czuję niedosyt chciałabym więcej i trochę lepiej. Dużo stron omijałam, ponieważ wiele rzeczy nie wniosło nic do historii. Potyczki słowne, które zawsze towarzyszyły przy spotkaniach Patrycji, Dagmary i Leny były strasznie irytujące i dziecinne. Tam nie zauważyłam miłych relacji trzech przyjaciółek, tylko ciągłe niemiłe komentarze. Moim zdaniem autorka powinna trochę inaczej, to przedstawić.

Mimo, że czuję niesmak po skończonej lekturze, z chęcią przekonam się co autorka zaserwuję nam w drugiej części. Może wtedy bardziej przekonam się do twórczości Kamili Mikołajczyk. Was też zachęcam do zapoznania się z „Wdech. Oddychając z trudem” przekonajcie się sami jakie odczucia będziecie mieli względem powieści.