Król Część 1 | Autor: Grażyna Adamczyk

„Świat, jaki znany jest człowiekowi, przestanie kiedyś istnieć…Każda chwila przybliża ten koniec, ale nikt nie wie kiedy on nastąpi…Ludzie nie potrafią wyciągać wniosków z historii, nie chcą się z niej uczyć. Ogromne zło, jakie czynią, zawsze do nich wraca, ale oni obwiniają za to innych, nigdy siebie samych…Wybuchła III wojna światowa – największa i najstraszniejsza z wojen…Nikt nie wygrał. Pochłonęła wiele ofiar, dając w zamian wielkie cierpienie. Nie był to jednak koniec ludzkiej niedoli. Zatraceni w nienawiści i egoizmie ludzie nie spostrzegli, że uśmiercali też Ziemię, swoją planetę Matkę. W konsekwencji utracili ją na zawsze…Ludzkość posiadała jednakże zdolność do wielkich, twórczych czynów w obliczu tragedii.”

Wizja niedalekiej przyszłości, która z każdym dniem staje się prawdziwsza. Kolonizacja kosmosu i ucieczka na inne planety staje się coraz realniejszym pomysłem na przetrwanie ludzkości. Technologia rozwija się w niesłychanym tempie. Niestety, dotyczy to również zastosowań militarnych. Czołgi, samoloty bojowe i okręty wojenne są coraz bardziej zaawansowane i mogą siać znacznie większe zniszczenie niż dawniej. Bomby atomowe, których użycie przyniosłoby katastrofalne skutki, są w posiadaniu niemal każdego dużego mocarstwa. Ale ludziom żądnym władzy wciąż jest mało. Z tego powodu powstały znacznie potężniejsze bomby wodorowe, a być może i jeszcze gorsze narzędzia zagłady, o których informacje są ukryte. III wojna światowa zniszczyła niemal całą planetę, a życie na niej przestało być możliwe.

Garstka ludzi zdołała uciec do innej galaktyki i skolonizować planety, na których panowały warunki sprzyjające życiu. Przez setki lat, krok po kroku, ludzie tworzyli nowy dom. Jednak w ich naturze leżą walki o dominację oraz destrukcyjne zachowania. Szybko zaczęły powstawać nowe zgrupowania, liderzy i tyrani, których tragiczna historia niczego nie nauczyła. Tylko jedna osoba ma w sobie dość siły i stanowczości, by nie dopuścić do zatoczenia koła przez historię. Kieruje się jedynie dobrem i moralnością, a jego jedynym celem jest ocalenie ludzkości przed samozagładą. Czy zdoła zaprowadzić pokój na nowej planecie? Czy zdoła sprowadzić ludzi z powrotem na właściwą drogę rozwoju i szacunku do życia?

Przyszłość ukazana w książce "Król. Część 1", może być zdecydowanie bliżej, niż mogłoby się z pozoru wydawać. Naukowcy coraz częściej głoszą twierdzenia, że kolonizacja kosmosu jest jedyną drogą do przetrwania ludzkości. Poczyniono już pierwsze kroki w tym kierunku. Grażyna Adamczyk wyraźnie podkreśliła destrukcyjną naturę człowieka. W mrocznych klimatach powojennego świata, gdzie ludzie walczą o przetrwanie gatunku, wskazuje na cechy, które są wyjątkowo ważne, a coraz rzadziej przejawiane. Jest to poruszająca książka, która daje dużo do myślenia i zmusza do autorefleksji.
Książka na pewno jest oryginalna. Napisana zupełnie inaczej, przedstawiająca zdarzenia, które dają nam ludziom do myślenia. Przy tej sytuacji, która dzieje się teraz boję się każdego dnia. Co przyniesie, ile jeszcze ludzi pochłonie wirus, kiedy będzie można wyjść normalnie z domu, poczuć się tak jak przed epidemią. Niestety tego na razie nikt nie wie. Czuję, że nie znam chyba słów na to jak mam napisać wam mój zachwyt nad książką. Mimo tego, że musiałam poświęcić na nią więcej czasu ponieważ ma ona ponad sześćset stron nie żałuję tego. Cieszę się, że mogłam poznać twórczość Grażyny Adamczyk i z wielką chęcią sięgnę po drugą część „Króla”. Obawiam się jednego, że słowa, które rozpoczynają powieść sprawdzą się szybciej niż będziemy się tego wszyscy spodziewać. Ludzie powinni w końcu wyciągnąć wnioski z naszej historii i zaprzestać niszczyć naszą planetę.

Może w połowie trochę miałam odczucie, że książka zaczyna mi się dłużyć to wcale nie zmniejsza jej piękna. Gorąco was zachęcam do zagłębienia się w świat „Króla. Część 1”, a obiecuję wam, że nie pożałujecie tego!