Pluszowy Zajączek | Autor: Iwonna Buczkowska

Dzieci potrzebują takich historii, jak ta: ciepłych niczym uszy pluszowej zabawki, zaczarowanych, jak chociażby gadający bałwanek, z odrobiną istotnego morału i utrzymanych w świątecznym klimacie. Książka „Pluszowy Zajączek” Iwonny Buczkowskiej, bo to o niej mowa, to opowieść o małej pluszowej zabawce, która pragnie odwrócić kolej rzeczy spowodowaną popełnionym z zazdrości błędem. Jest Gwiazdkowy wieczór i trwają przygotowania do Wigilii. Tylko Pluszowy Zajączek nie zajmuje się strojeniem choinki ani zabawą i jest bardzo niespokojny. Czeka go niezwykle ważna misja, z którą, być może, będzie musiał wyruszyć aż do Laponii… Uporczywie poszukując Mikołaja, spotyka na swojej drodze szczypiącego w uszy Mroza, a także sympatycznego Bałwanka i rozgadaną Wronę. Nowi przyjaciele próbują zrozumieć troski pluszaka i wspomóc go dobrą radą. Chociaż Pluszowym Zajączkiem kierują obawy, ma w sobie również ogromną, jak na takiego maluszka, odwagę. Czy uda mu się zdążyć z rozwiązaniem problemu przed Gwiazdką?

Iwonna Buczkowska stworzyła opowieść, która tylko na pierwszy rzut oka skierowana jest do najmłodszych dzieci. Chociaż za głównych odbiorców można uznać dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym, znaleźć w niej przesłanie będzie mógł również czytelnik starszy, a nawet dorosły. Historia o Pluszowym Zajączku, który nie chciał dzielić się przyjacielem z nikim innym, a później tego żałował, nosi w sobie ponadczasowe wartości. Są to: wyciągnięcie pomocnej dłoni, zdobycie się na poświęcenie, poszukiwanie w sobie odwagi i chęć przyznania się do błędu, a także nabywanie umiejętności dzielenia się swoim problemem z innymi, a w końcu i gotowość do naprawienia szkód. Tyle pozytywów w trwającej zaledwie jeden wieczór przygodzie małego zajączka! Nie sposób nie zostać wciągniętym do tego bajkowego świata. Pomaga w tym z pewnością język jakim posługuje się autorka. Jest on jednocześnie plastyczny i ciekawy pod względem literackim, jak i dosyć nowoczesny, co szczególnie uwidacznia się w dialogach. To sprawia, że bohaterowie nabierają własnych, niepowtarzalnych charakterów i nawet odrobinę szorstki w obyciu Mróz da się polubić.

Nie można nie przyznać, że ogromną rolę, mianowicie doskonałego dopełnienia przygód Pluszowego Zajączka pełnią wkomponowane w tekst ilustracje w wykonaniu Katarzyny Bukiert. Rewelacyjnie rozpalają wyobraźnię! Są malownicze, delikatne niczym rysunki wykonywane przez mróz na szybach, utrzymane w pastelowych barwach z dużą dozą szarości i błękitu. Tak inne i tak spokojne w porównaniu z przejaskrawioną, toporną i wręcz geometryczną grafiką komputerową, jaka często pojawia się w książkach dla dzieci. Krajobrazy spowite śniegiem i mrozem wyglądają wprost magicznie. Ilustratorka bardzo dobrze oddała również emocje bohaterów: pokazała niepewność i pełne troski oblicza, a jednocześnie tak wiele radości. Dzięki niej wszystko w tej książce ożywa i wygląda na zaczarowane.

Dużym plusem, dla osób zwracających uwagę na aspekty techniczne książki, w przypadku „Pluszowego Zajączka” jest ciekawy, poręczny format w twardej oprawie, a także zastosowanie kredowych stron (szytych i podkreślających swym błyskiem piękno ilustracji). Wyraźna czcionka umożliwia natomiast podjęcie próby samodzielnego czytania przez najmłodszych czytelników.

Opowieść Iwonny Buczkowskiej o Pluszowym Zajączku to dostarczenie dzieciom poczucia mocy i sprawczości. Wskazówki, jak znaleźć w sobie siłę, odwagę i chęć przyznania się do błędu. To taka historia, którą miło jest wysłuchać nie tylko w okresie Bożego Narodzenia. Świetna w swej prostocie, pozostająca trochę w klimacie opowiadań z dawnych lat i dzięki temu chwytająca za serce. Bardzo przyjazna lektura, idealna do wspólnego czytania z opiekunami.