Aryjskie Papiery | Autor: Jerzy Dynin

Od zawsze interesuję się historią okresu II wojny światowej. Za każdym razem kiedy w moje ręce trafia powieść z tego rodzaju tematyką, czytam ją w ekspresowym tempie. Nie ważne, czy jest to autobiografia, biografia, pamiętnik, czy książka obyczajowa z historią w tle. Wszystkie oddziaływają na mnie mnie w ten sam sposób, a większość historii doprowadza mnie do łez. Tak też było w przypadku książki „Aryjskie papiery" autorstwa Jerzego Dynina, który przetrwał piekło jakie Niemcy i Sowiecie zgotowali niewinnym ludziom.

Jerzy Dynin urodził się w 1925 roku w Łodzi, w zamożnej rodzinie. Jego rodzice z pochodzenia są Żydami, co w okresie II Wojny Światowej oznaczało śmierć. W 1939 r., kiedy zaczyna się wojna rodzina Dyninów postanawia uciekać z Łodzi do Wilna. Początkowo udaje im się wieść spokojne i bogate życie. Niestety do czasu... Początkowo zostaje aresztowany ojciec Jerzego, a on zaledwie piętnastoletni chłopiec musi zaopiekować się mamą i siostrą. Po aresztowaniu Pana Dynina reszcie rodziny przestaje się powodzić. W końcu Niemcy wkraczają do Wilna i rozpoczynają się masowe mordy na Żydach. Jerzy wraz z rodziną robią wszystko, aby się uratować i uciec. Na szczęście im się to udaje i trafiają na kresy. Początkowo wcale nie jest im łatwo. Jednak dzięki pomocy rodziny Plater-Zyberków udaje im się przetrwać. Jednak to nie koniec ich tułaczki. Przyjacielska rodzinna wyprasza ich w końcu od siebie, a Dyninowie dalej pozostają zdani na swoją łaskę. Na szczęście Platerowie załatwili im dokumenty wystawione na nazwisko Dunin oraz mieli wpisana w nie obywatelskość Polską. Dzięki temu,oraz kilku znajomością Franciszce Dynin udaje się dostać pracę w niemieckim urzędzie jako tłumaczka. Niestety mimo dobrych kontaktów z wysoko postawionymi urzędnikami sytuacja się komplikuje ze względu na to, iż dostali oni donos, że w ich urzędzie pracuje żydówka... Jednak i te burze udaje się przetrwać... Bohaterowie książki „Aryjskie papiery" nie raz spotykali się z wielką gościnnością ludzi. Mimo swojego pochodzenia udało im się przetrwać wojenną zawieruchę. Są oni nielicznymi ocalałymi z Holocaustu Żydami. Od początku wojny sprzyjało im ogromne szczęście, dlatego też udało im się uratować.

„Aryjskie papiery" to książka trochę inna niż wszystkie jakie do tej pory miałam okazję przeczytać. Głównie ze względu na to, że nie są w niej pokazane losy bohaterów żyjących w obozach. Ta książka to swoisty pamiętnik bohatera, który wojnę wraz z rodziną przeżył nie zaznając obozowego piekła. Mimo wszystko Jerzy wraz z mamą i siostrą przeżył własne wewnętrzne piekło, ze względu na to, że bohaterowie żyjąc na wolności wciąż byli w strachu, czy uda im się dotrwać do następnego dnia. To naprawdę bardzo poruszająca i wstrząsająca książka. Ukazuje ona to jak wiele ludzie byli w stanie poświęcić, aby przeżyć. Możemy w niej ujrzeć to jak człowiek dla człowieka okazywał się fałszywym, głównie dlatego, że na siebie donosili, gdyż myśleli, że dzięki donosom mogą uratować własne życie. Można było zaufać tylko nielicznym, a i tak czasami i oni okazywali się zdrajcami. Książka ta sprawiła, że niejednokrotnie popłynęły mi łzy. Niejednokrotnie rodziły się we mnie pytania dlaczego? Dlaczego „ludzie ludziom zgotowali ten los"?

Książkę z całego serca polecam pasjonatom historycznej literatury. Mimo prostego języka lektura ta jest niesamowicie poruszająca. Może i nie zawiera ona opisów obozowych traktowań, czy też przesłuchań jednak świadomość tego, że bohaterowie książki cudem przeżyli wojenne piekło sprawia, że czytelnik nie jest w stanie przejść koło tej powieści obojętnie.