W Niewoli Cienia | Autor: Monika Anna Nejman

„Stare drzwi otworzyły się z trzaskiem. Do klasy weszła nauczycielka biologii – profesor Daszczyszak. Uczniowie ucichli i pobledli. Wszyscy byli w nią wpatrzeni i nie śmieli ruszyć nawet palcem. Twarze niektórych oblał pot, innych paliło w gardłach, a jeszcze innych powstrzymywali ręce przed drżeniem. W powietrzu wyraźnie wyczuwalna była panika. Tylko dwóch chłopców siedziało spokojnie. Nie przejmowali się ani wilczym spojrzeniem belferki, pełnym nienawiści i wzgardy wobec roztrzęsionych uczniów, ani faktem, że czekają ich długie miesiące z tą wiedźmą. Mało tego, całkowicie ją ignorowali. Grali namiętnie w ‘kartofle’ i tylko siedząca gdzieś z lewej dziewczyna przyglądał się im, trochę z niepokojem, a trochę z podziwem.”

Ten dzień miał być taki, jak każdy inny. Zajęcia w szkole, nauczyciele, uczniowie wszystko było takie samo. Jednak pewne znalezisko, a konkretnie pewna książka zmieniła świat czwórki przyjaciół. Książka wciągnęła Joanne, a Zosia, Wojtek i Filip postanowili wyruszyć z misją ratunkową. Ze świata rzeczywistego trafiają do fantastycznego, o którym nie słyszeli, ani nigdy nie widzieli. Do tego dowiadują się, że mają misję do wykonania. Muszą uratować Słońce i ocalić Ziemię przed wiecznymi ciemnościami. Czy uda im się na czas wykonać zadanie? Czy poradzą sobie w świecie, którego kompletnie nie znają? Istoty, które znają jedynie z legend wcale w tym zadaniu nie pomagają. Jedne jest pewne przyjaciele na pewno szybko, o tej przygodzie na zapomną.

Monika Anna Nejman jest absolwentką studiów o profilu biologiczno – chemicznym. Chociaż probówki i hodowle komórkowe są jej doskonale znane chciała spróbować zupełnie czegoś innego. Dzięki temu powstała książka „W niewoli cienia”. Pracę nad nią zaczęła wiele lat temu, akcja miała być osadzona w otaczającej nas rzeczywistości jednak autorka zmieniła cały zamysł i powstało coś zupełnie innego. Autorka bardzo lubiła twórczość J.K Rowling i chciała wyrwać się ze strefy komfortu spowodowały, że zdecydowała się na stworzenie baśni.

Na samym początku była bardzo zainteresowana twórczością pisarki jednak mój entuzjazm szybko opadł. To, co przeczytałam nie przypadło mi za bardzo do gustu. Miałam wrażenie, że kompletnie nic mi się w tej książce nie podoba. Styl pisania, język, dialogi były dla mnie bardzo ciężkie do zniesienia. Książkę również czytało mi się wolno i trochę trudno. Nie mogłam się oddać jej w całości ponieważ co jakiś czas miałam chęć odłożyć ją najdalej w kąt. Nie mówię, że książka jest zupełnie niedobra. Ma na pewno jakiś potencjał, ale on mnie do siebie nie przekonał. Czytałam w swoim życiu wiele książek fantastycznych i niestety nie wszystkie chwytają mnie za serce. Tej coś zabrakło. Może jestem już trochę za dorosła na takie opowieści, a może po prostu nie poczułam tego czegoś.

Książka moim zdaniem jest skierowana do tych młodszych czytelników. Na pewno dla nich ta opowieść będzie o wiele ciekawsza. Opowieść o przyjaźni, poświęceniu i odwadze jestem pewna, że zaciekawi młodzież. Jest ona pełna nieoczywistych zwrotów akcji i jest w niej wiele informacji z mitologii greckiej. Mimo tego, że książka nie przypadła mi do gustu nie skreślam jej całkowicie i chciałabym Was zachęcić do zapoznania się z nią. Może to właśnie kogoś w was bardziej przekona do siebie i polubicie twórczość pisarki.