Ucieczka Z Kraju Kobiet | Autor: Dominik Wang

Wszyscy znamy i pamiętamy kultowy już film Juliusza Machulskiego pt. "Seksmisja", w którym to mamy komediową, ale i na swój sposób przerażającą wizję świata bez mężczyzn. Podobną, ale w mej ocenie jeszcze bardziej gorzką i straszną relację o takiej rzeczywistości, przedstawia w swej debiutanckiej powieści Dominik Wang, gdzie to kobiety rządzą światem, a mężczyźni stanowią niemalże całkowicie wymarły gatunek. Książka ta nosi tytuł "Ucieczka z kraju kobiet" i ukazała się ona nakładem Wydawnictwa AlterNatywnego!

Oto świat mrocznej przyszłości, roku 314 po upadku. To właśnie od tylu lat kobiety stanowią panów tej planety, zaś nieliczni ocalali mężczyźni - jeśli mają szczęście, trafiają do klatek w Zoo... W tej kobiecej rzeczywistości istnieją jednak także i ci, którzy nie zgadzają się z tym porządkiem rzeczy, tworząc organizację pod nazwą "Wolny świat". To właśnie zgromadzona  w tej organizacji grupa kilku młodych dziewcząt podejmuje ryzykowną próbę uwolnienia pięciu mężczyzn, a następnie udania się wraz z nimi do mitycznego Archipelagu Wysp Szczęśliwych, gdzie to wedle legend kobiety i mężczyźni żyją wspólnie w zgodzie. Plan ucieczki się powodzi..., ale śladem uciekinierów podąża ambitna funkcjonariuszka Francesca Karbon, która zrobi wszystko, by ich ująć...

Niniejsza opowieść stanowi sobą z pewnością bardzo intrygującą, ciekawą i niezwykle klimatyczną historię spod znaku apokaliptycznej i przygodowej, fantastyki. To bardzo odważny, choć być może nie odkrywczy, ale wciąż potrafiący nas sobą zainteresować, pomysł na relację o konflikcie męskiego i kobiecego świata, w którym triumfuje ten drugi. To także emocje, potężna porcja humoru oraz niezwykły klimat tej opowieści, który wypełnia sobą tę pozycję od pierwszych stron. I wszystko byłoby wręcz idealne..., gdyby nie pewne wrażenie, że potencjał tej pozycji nie został tu w pełni wykorzystany - tak pod względem objętości, jak i też chociażby efektowności tej opowieści. Nie oznacza to bynajmniej, że książkę tę czyta się źle..., a jedynie sugeruję fakt, że mogło być jeszcze ciekawiej.

Pod względem fabularnym jest naprawdę dobrze, gdy oto najpierw poznajemy realia tego przedziwnego świata, panujące tam prawa i codzienność życia w kraju kobiet..., a następnie zostajemy już "zaproszeni" do udziału w ucieczce dziewcząt i uwolnionych mężczyzn. I to właśnie ich losom, jak i też ukazywanym równocześnie wydarzeniom z udziałem podążających ich tropem Franceski Carbon, poświęcono tu kolejne strony i rozdziały, które wypełniają liczne przygody, nagłe zwroty akcji oraz wielkie emocje. Dzieje się tu naprawdę wiele, nasza ciekawość tylko i wyłącznie wzrasta, zaś całość wieńczy bardzo zaskakujący finał. 

Nie gorzej ma się rzecz z kreacją głównych bohaterów, których to jest co najmniej kilku równorzędnie ważnych, choć w tym gronie wyróżnia się zdecydowanie funkcjonariuszka Carbon. Ciekawie jawi się także obraz tego mrocznego świata, który poznajemy zarówno za sprawą kolejnych scen z "tu i teraz", jak i też nawiązań do przeszłości. Na deser mamy zaś naprawdę niezwykle intrygujący klimat, który fascynuje nas od pierwszych chwil. Co zatem przeszkadza, by uznać tę książkę za dzieło kompletne...? Otóż w mej ocenie dwie kwestie, tj. nazbyt pobieżne potraktowanie niektórych wątków i fragmentów, które można by bardziej rozwinąć..., jak i też język, który mimo wszystko znamionuje fakt, że autor tej książki jest debiutantem. To drobiazgi, które nie mają być może dużego wpływy na pozytywną ocenę całości, ale które to też - w przypadku poprawienia, dały by tej opowieści jeszcze więcej dobrego.

Reasumując - powieść Dominika Wanga pt. "Ucieczka z kraju kobiet", to ciekawa, oparta na intrygującym pomyśle i potrafiąca nas sobą porwać, historia spod znaku apokaliptycznej fantastyki. Lektura tej pozycji upływa nam w bardzo szybkim tempie, bawimy się przy niej świetnie, jak i też doświadczone tu emocje i wrażenie, pozostają na długo w naszej pamięci. Polecam - naprawdę warto!

"Jest rok 314. Tyle lat minęło, odkąd został wprowadzony jedyny właściwy porządek społeczny, w którym kobiety zyskały należne im miejsce. Pożegnano się z zakłamaną męską HIStorią, teraz to kobiety tworzą prawdziwą wersję dziejów - HERstorię!

Mężczyźni są ginącym gatunkiem, przeciętna obywatelka może obejrzeć pojedyncze męskie okazy tylko w zoo. Tam trafiają ci, którzy mieli odrobinę szczęścia, ponieważ mógł ich spotkać dużo gorszy los. Mężczyźni nie są bowiem warci tego, żeby na co dzień zaprzątać sobie nimi kobiece głowy.

Lecz nie wszystkie kobiety myślą w ten sposób. Dziewczęta z tajnej organizacji Wolny Świat pragną innego życia – na mitycznym Archipelagu Wysp Szczęśliwych, gdzie podobno obie płci żyją ze sobą w harmonii i miłości".

Kojarzycie "Seksmisję"? Ten film, w którym dwóch mężczyzn obudziło się nagle w świecie pełnym kobiet, gdzie nie ma już przedstawicieli ich, nazwijmy to, gatunku. Tutaj mamy podobną wizję, tylko bardziej podkręconą. W sensie mężczyźni owszem, są, ale żyją w niewoli i wystawia się ich w zoo, żeby dziewczęta mogły sobie na nich popatrzeć. Nie wolno im pomagać, za jakąkolwiek pomoc grozi kara. W końcu mężczyźni to największe zło całego świata i trzeba się ich pozbyć. Nie wszystkie kobiety są jednak przekonane co do tego, że to dobry pomysł.

Książkę czyta się bardzo szybko, nie jest obszerna. Fabuła wciąga, intryguje, ale nie powiedziałabym, że jakoś specjalnie mnie zaskoczyła. Może gdybym nie widziała "Seksmisji", to byłabym bardziej zaskoczona i byłoby to dla mnie coś nowego. Jednak nie można porównywać tych dzieł jeden do jednego. Film to komedia, tutaj komedii raczej nie ma. Są za to opisy, po których możemy czasem czuć, jak nam się włos na głowie jeży. Kobiety trzymające władzę nie cofną się przed niczym, żeby pokazać swoją pozycję. Nie znają litości i lepiej z nimi nie zadzierać.

Dla mnie ta książka była czymś, co pomogło mi się oderwać od rzeczywistości. Czytając ją, zapomniałam na chwilę o tym, co się dzieje, za co dziękuję autorowi. Momentami czułam narastające napięcie, ale nie było dla mnie takiego momentu kulminacyjnego i mniej więcej wiedziałam, czego mogłam się spodziewać. Bohaterowie jakoś niespecjalnie mnie porwali, ale też nie byli mi całkiem obojętni. Nie mam jednak ulubieńca.

Czy wizja przedstawiona w powieści może się spełnić? Panowie, śpijcie spokojnie, to raczej nie nastąpi. Przynajmniej taką mam nadzieję. Mężczyźni i kobiety są sobie potrzebni, żeby wzajemnie się stopować. Uzupełniamy się idealnie i jeśli będziemy się szanować, to wszystko będzie grało.

Komu polecałabym tę książkę? Trudno mi powiedzieć. Nie umiem określić jednej grupy odbiorców, która najwięcej by tutaj dla siebie znalazła. Myślę, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą spokojnie sięgnąć po książkę. Kto wie, może panowie bardziej docenią swoje panie po lekturze i będą się bali, że mogą kiedyś znaleźć się w podobnej sytuacji. Oczywiście nikomu czegoś takiego nie życzę, bo nikt nie zasługuje na dyskryminację i zamknięcie bez powodu. Bo urodzenie się mężczyzną, a nie kobietą, wcale nie jest argumentem, by kogoś gdzieś zamykać. Sami zdecydujcie, czy chcecie sięgnąć po tę powieść. Jak już wspomniałam, czyta się ją szybko, mnie niespecjalnie zaskoczyła, ale może wy znajdziecie w niej coś, co mnie umknęło.