Magia Przeznaczenia | Autor: Barbara Rybałtowska

Lubicie powieści współczesnych autorów, którzy odwołują się czasów historycznych? Macie słabość do sag rodzinnych, ale nie macie cierpliwości do czytania tych zawartych
w kilku opasłych tomach? Intrygują Was losy kobiet z różnych krajów na przestrzeni minionych lat, których losy w dziwny sposób wciąż splatają się ze sobą? Jeśli na powyższe pytania odpowiedzieliście twierdząco, koniecznie sięgnijcie po książkę Barbary Rybałtowskiej ,,Magia przeznaczenia”. Co sprawiło, że postanowiłam przeczytać wspomnianą książkę? Przede wszystkim moje zamiłowanie do powieści historycznych, w których główną rolę grają wielowymiarowe, uczuciowe kobiety. Przyznam, że nie znałam wcześniej twórczości Barbary Rybałtowskiej, dlatego też nie bardzo wiedziałam, czego mogę spodziewać się po jej jednotomowej sadze opowiadającej burzliwe losy rodziny Korolowów – Zenobii, Lwa i ich dzieci oraz wnuków. Książkę czyta się dość przyjemnie, można uznać ją za dobrą, choć może nie wybitną lekturę. Pomysł na napisanie książki, której akcja toczy się w dawnej Polsce, Francji i Rosji był bardzo dobry, ale…odnoszę wrażenie, że autorce trochę zabrakło sił do realizacji swojego ambitnego zamierzenia i zabrała się do pisania ,,Magii przeznaczenia” jak gdyby trochę ,,z doskoku”. Miejscami fabuła książki wydaje mi się dość chaotyczna, można odnieść wrażenie, że zapoznajemy się pierwotną wersją powieści, jakimś zbiorem szkiców na temat tego, co ma się dziać w poszczególnych wątkach… Nie wiem, czy to wszystko było efektem zamierzonym Barbary Rybałtowskiej, a może po prostu pisarka ma dość charakterystyczny, nie zawsze oczywisty styl literacki? Tak, czy inaczej lektura jej ,,Magii przeznaczenia” to przyjemny sposób na spędzenie wolnego popołudnia i wieczoru, kiedy mamy chęć na malowniczą opowieść o dawnych czasach, szukamy jakiejś lekkiej rozrywki, a co więcej szukamy miłej odskoczni od codzienności. Pamiętam, że zaczęłam czytać książkę ,,Magia przeznaczania” pewnego grudniowego wieczoru i… przeczytałam ją w całości już następnego dnia. Powieść stanowiąca luźny przegląd życia kilku rodzin, powiązanych sobą przez dziesiątki lat i w wielu miejscach na świecie to lektura bardzo wciągająca, zawierająca uniwersalne przesłania. Książka pokazuje, że nie da się uciec przed przeznaczeniem, ale warto, a nawet trzeba cenić więzi rodzinne, celebrować każdą wspólną chwilę z tymi, których się kocha. Historie kobiet z pięciu pokoleń zaprezentowane w tej powieści wydają mi się dość przekonujące i skłaniające do wielu refleksji na temat roli kobiety w społeczeństwie na przestrzeni dziejów. Jeśli zastanawiacie się jeszcze, czym jest owa enigmatyczna ,,magia przeznaczenia”, to koniecznie sięgnijcie po książkę Barbary Rybałtowskiej, a wszystko stanie się jasne. Autorka książki na przykładzie losów bohaterek swej powieści pokazuje, że wszystko co się dzieje wokół nas, ma jakiś ukryty sens. Dlatego zamiast rozpaczać, kiedy los nie układa się po naszej myśli, warto czasem spojrzeć na swoje życie z dystansem. Każdy napotkany na drodze na życia człowiek, każda podjęta przez nas decyzja, każdy błąd, jaki popełnimy, niesie ze sobą jakieś cenne doświadczenie. Tylko od nas samych zależy, jak to wykorzystamy, co zrobimy z ową mądrością życiową.

,,Magia przeznaczenia” to powieść skomponowana jakby naprędce, brakuje w niej miejscami odniesień do realiów historycznych i dat, mało tutaj opisów przyrody, ale i tak warto sięgnąć po wspomnianą książkę. Wszak zmieszczenie sagi rodzinnej na przestrzeni 400 stron jednej książki to ogromne wyzwanie. Myślę, że Barbara Rybałtowska mu podołała. A czy czytelnicy tej jednej książki zechcą sięgnąć po kolejne powieści tej autorki? Ja chyba tak zrobię, choćby z czystej ciekawości, może następnym razem przyznam książce Rybałtowskiej ocenę 6?