Spotkania Raz Jeszcze | Autor: Szewach Weiss

Książka powstała z zapisów rozmów Szewacha Weissa z przedstawicielami różnych środowisk społeczno-politycznych, znanych osób z działalności politycznej, kulturalnej i społecznej. Nadawany był przez TVP Kultura w roku 2014. Rozmowa z Władysławem Bartoszewskim przeprowadzona została w Hajfie, w Izraelu podczas pobytu w związku z otrzymanym tytułem doktora honoris causa. Szewach Weiss przedstawiany jest, jako izraelski polityk, politolog, były ambasador Izraela w Polsce. Był również posłem do Knesetu, wykładowcą akademickim(i jest obecnie). Od roku 2000 jest przewodniczącym Rady Instytutu Pamięci Yad Waszem. Szewach Weiss urodził się w 1935 w Borysławiu, w rodzinie żydowskiej na ziemiach polskich obecnie należących do terytoriów Ukrainy. Po wybuchu II wojny światowej Szewach Weiss wraz z rodzicami ukrywał się kilka miesięcy z rodzicami w kryjówce przygotowanej przez swojego ojca. Następnie przenieśli się do innego, bardziej bezpiecznego miejsca ukrycia, gdzie korzystali z pomocy sąsiadki, która z narażeniem własnego i swojej rodziny życia pomagała rodzinie przetrwać i przeżyć ten okrutny okres. Po wyzwoleniu i wkroczeniu wojsk radzieckich rodzina Weissów ponownie zamieszkała w swoim starym domu, lecz niedługo, w wyniku narastającej niechęci wobec polskich Żydów zostali zmuszeni przenieść się do Wałbrzycha by stamtąd przez granicę czechosłowacką i kilka kolejnych miast dostać się w końcu do Izraela. Tam kolejno kształcił się, realizował się z dużymi sukcesami w sporcie, odbywał służbę wojskową. Włączył się aktywnie w życie polityczne. Z dużym zaangażowaniem wciągnął się w życie akademickie i jednocześnie cały czas zostawiał sobie czas na życie społecznika i propagatora ruchu jednoczącego wolne narody, na krzewiciela pamięci o wszystkich, którzy zginęli podczas Zagłady ŻYDÓW a także o tych, którzy przeżyli tę gehennę.

Książka rozpoczyna się od spotkania Szewacha Weissa z dawnymi znajomymi z ulicy Zielonej, miejsca jego urodzenia, Borysławia. Zaproszeni goście próbują sobie przypomnieć to miejsce z czasów dzieciństwa, jak ono wtedy wyglądało, gdzie chodzili, przywołują z pamięci budynki, kino, szkołę i lokalizację innych ważnych miejsc. Przypominają sobie domy swoich znajomych, do których chodzili, gdzie się spotykali. Niezwykle emocjonalne a zarazem piękne spotkanie. Spotkanie ludzi, którym dane było przeżyć, i chociaż każdy z nich jest już bardzo stary pamiętają niekiedy bardzo drobne szczegóły z tamtych lat. Następnie poznajemy rozmowę z Gołdą Tencer, artystką teatru żydowskiego w Warszawie, urodzoną po wojnie, ale obarczoną pamięcią o zniszczeniach wojennych, utracie rodziny bliższej i dalszej, smutnych wspomnieniach. Rozmowa opiera na wspomnieniach z dzieciństwa, na rodzinie, która rozpierzchła się po świecie, na budowaniu życia osobistego, zawodowego i artystycznego. Gołda Tencer jest twórczynią wielkiej imprezy kulturalnej w Warszawie, Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszaw Singera. Co roku rozbrzmiewa żydowska muzyka i śpiew, powracają wspomnienia, ale także utrwala się pamięć o dawnych czasach. Kolejnym rozmówcą jest mąż Gołdy Tencer, również artysta teatralny i reżyser, działacz społeczny na rzecz społeczności żydowskiej. Urodzony na Wołyniu Szymon Szurmiej, znajduje wspólny język z racji wieku i miejsca urodzenia z Szewachem Weissem. Wracają wspomnienia dzieciństwa, dawnych ojczyzn, asymilacji polskich żydów. Szymon Szurmiej nieżyjący już artysta pozostawił po sobie olbrzymi dorobek artystyczny. Z rozmowy można wywnioskować, że mimo wielu trudności, życie w Polsce sprawiało, że mógł spełniać się tutaj zawodowo. Dlatego nigdy nie zdecydował się na emigrację.
Kolejnymi rozmówcami byli Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Wojciech Krawczyk, Michael Schudrich, Bronisław Komorowski, Władysław Bartoszewski, Andrzej Wajda, Jacek Waksmundzki, Zygmunt Rolat. Każda rozmowa przynosi coś nowego, wspomnienia udziału w uroczystościach, pracy czy znajdywanie wspólnych punktów odniesienia do historii II wojny światowej. Szewach Weiss w rozmowach z zaproszonymi gośćmi wydaje się być bardzo miłym i pełnym życzliwości człowiekiem. W okresie, gdy pełnił obowiązki ambasadora Izraela w Polsce był bardzo aktywnym człowiekiem. Objechał i poznał prawie całą Polskę. Brał udział w wielu uroczystościach państwowych. Jego dusza i serce nosi rany Holokaustu, ale jednocześnie całym swoim dorobkiem życiowym udowadnia, że warto być życzliwym dla innych ludzi, rozmawiać i słuchać, co mają do powiedzenia. Książka „Spotkania raz jeszcze” jest doskonała lekturą, wnosi wiele wartości z interesujących rozmów. Wspomnienia i płynące z nich wnioski dają powody do przemyśleń i zadumy. Warto czytać takie książki, aby pamięć minionych i nieludzko okrutnych czasów nigdy nie została zatarta.