Ta Historia Wciąż Trwa Wspomnienia Jana Olszewskiego | Autor: Justyna Błażejowska

To historia pierwszego etapu życia premiera Olszewskiego w zasadzie do końca epoki stalinizmu w Polsce. Z pewną obawą po nią sięgałem. Nie przepadam za autobiografiami, wspomnieniami i tym podobnymi memuarami. Oczywiście nigdy nie przyszło mi do głowy żeby "rzucić się" na wypociny jakiegoś celebryty, co obecnie tak często zaśmieca półki księgarskie. Postać premiera Olszewskiego tak często demonizowana bądź (delikatnie rzecz ujmując) przedstawiana w niekorzystnym świetle, dosyć mnie zainteresowała i zaintrygowała.

Książka mnie nie rozczarowała, chociaż początkowo myślałem, że to całość jego wspomnień, a tu będzie trzeba czekać na kolejne tomy. Nie mniej ten pierwszy okres życia pana premiera jest bardzo ciekawy, a przy tym, przyznaję, z historycznego punktu widzenia, niezbyt dobrze mi znany. Pan Olszewski jest tu kopalnią wiedzy. I jest to wiedza "z pierwszej ręki"!

Najwięcej miejsca w tej części wspomnień zajmuje sprawa "Po prostu"- krótkiej historii (siłą rzeczy) tej gazety, jej autorów, środowiska, czasów i miejsca, kiedy była wydawana i jaki wpływ wywarła na ówczesną rzeczywistość. Niby fakt istnienia tego tygodnika jest powszechnie znany, ale tak naprawdę chyba bardzo powierzchniowo, a tutaj dostajemy mnóstwo informacji od jednego z redaktorów, współautora wielu bardzo ważnych artykułów, które kształtowało wtedy "opinię publiczną", a przynajmniej zadawało najważniejsze pytania tego czasu. No i Jerzy Urban w tle, który już wtedy zajmował "właściwe stanowisko".

Większość tych wspomnień autorka spisała z rozmów telefonicznych (!) trwających po kilka godzin każda, które przeprowadziła z byłym premierem. Można powiedzieć, że pan premier jest niezłym gawędziarzem. Już jestem ciekaw jak będą wyglądać kolejne tomy-zwłaszcza kariera polityczna pana premiera. Ten pierwszy tom pokazuje jakie podwaliny do swojej postawy w późniejszym czasie, miał okres stalinowski i tak zwana "odwilż październikowa". Przyznam się, że nieznana mi była też historia (i wynik) wyborów "popaździernikowych"- ta frekwencja , te osiągi- komuniści chyba nigdy i nigdzie nie osiągnęli takiego rezultatu. Do tego dochodzą dywagacje i porównania z "rewolucją węgierską"- jak niewiele brakowało, żeby i nas to spotkało. Paradoksalnie okazuje się, że Gomułka był niezłym taktykiem i wyciągnął marksizmem tego co można było od "towarzyszem sowieckich".

Choć to nie główny nurt opowieści, pan premier dzieli się również tym, co wie i tym czego nie wie na temat działania komunistycznych służb przed i po czerwcu 1989, skupiając się zwłaszcza na do tej pory niewyjaśnionych śmierciach księdza Zycha, Niedzielaka i Popiełuszki, nawet funkcje premiera nie pozwoliła zmierzyć się z sukcesem z tą formacją. Kto wie jakie zachowała wpływy do tej pory i jak wielu rzeczy jeszcze nie wiemy.

Inny dodatek jest poświęcony Antoniemu Macierewiczowi, chyba najbardziej obecnie "obserwowanemu' politykowi, bez jednej sprawy czy jednego dowodu. Przypomina mi się przy okazji sprawa ministra Szeremietiewa, który skutecznie został wyeliminowany z życia politycznego dzięki "sprawie", która po bardzo wielu latach zakończyła się jego całkowitym uniewinnieniem. Tylko kto o tym wtedy pamiętał?

Książki jest naprawdę interesująca i bardzo dobrze się ją czyta. Naprawdę z niecierpliwością będę wyczekiwał kolejnych części. O wiele lepiej kiedy o swoim życiu wypowiadają się sami zainteresowani niż kiedy czytamy nawet najlepsze opracowania "z drugiej ręki", a jeżeli interlokutor ma dużo ciekawych rzeczy do opowiedzenia i mówi to ze swadą, to tym lepiej, czyż
nie? Wygląda na to, że od tej pory częściej będę sięgał po memuary