Ja Na To Jak Na Lato | Autor: Agnieszka Błażyńska

Człowiek dopiero, gdy zetknie się z problemami może zauważyć, że jego życie wcale do idealnych nie należało. Nasze zachowania często zmieniają trudne doświadczenia. Pewne okoliczności pozwalają nam dokonywać w życiu zmian. A czy to wychodzi nam na dobre? Dowiadujemy się dopiero po czasie.

Jednym z bohaterów książki Agnieszki Błażyńskiej „Ja na to jak na lato” jest Rafał. W poprzednim tomie książki, której tytuł to „Do wigilii się zagoi” miał wypadek, po którym zapadł w śpiączkę. Teraz po odzyskaniu pełni sił zaproponował swoim przyjaciołom wyjazd na festiwal muzyczny. I tak trafiają na niego: Heniek, Martyna, Finka oraz Dominika- aktualna dziewczyna Rafała. Każde z bohaterów niesie za sobą bagaż doświadczeń, który sprawia, że każda historia może być bardziej rozwinięta.

Heniek to korporacyjny prawnik, który przyzwyczajony do wygód, ma problem z dopasowaniem się do polowych warunków festiwalu. Jego sposób bycia jest mocno przerysowany, przez co bywa czasem irytujący. Przyznam, że wątek nowej specjalistki w jego firmie był strzałem w dziesiątkę. Dzięki temu autorka wprowadziła pewien „powiew świeżości” dla jego postaci. Przez całą powieść zastanawiałam się także, jak taka dziewczyna jak Martyna może z nim być?

Kolejną postacią, która bardzo mnie zaintrygowała jest Finka. To można powiedzieć „organizatorka”. Wszędzie jej pełno. Próbuje ułożyć sobie życie po rozstaniu z Rafałem, przez co wpada w kolejne miłosne tarapaty. Jej historia jest o tyle ciekawsza, że w jej życiu uczuciowym ciągle coś się dzieje nowego, podczas gdy u innych raz sielanka, raz kryzys. Najciekawszy wątek dotyczy jednak biznesmena, dla którego ma zorganizować koncert.

Każda z naszych postaci musi podjąć ważną życiową decyzję. Zastanawia mnie jednak to, czy warto podejmować odważne decyzje w lato? Jak się okazuje, czasem nawet trzeba. Pomaga to oczyścić atmosferę i spojrzeć na siebie zupełnie z innej strony. Warto też zastanowić się nad tym co nas łączy. Czy wystarczą wspólne zainteresowania muzyczne? Jak się okazuje to jeden ze wspólnych mianowników naszych bohaterów.

Każda część książki opisuje różne sytuacje z życia bohaterów. Pamiętajmy, że wakacje i błoga zabawa potrafią nieźle pomieszać szyki. Niektórzy bohaterowie muszą stawić czoła problemom, inni w pracy muszą zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, a jeszcze inni poznają siebie na nowe.

Co do wartości merytorycznych książki, to mogę stwierdzić śmiało, że rozdziały powieści są zatytułowane w ciekawy sposób, np. Chłodny poranek, czy Wielkie boleści. Sprawia to, że książka na swój sposób staje się ciekawsza. Nie wiemy nigdy co spotka nas w danej części, jakie problemy pojawią się, bądź który z wątków zostanie rozwiązany lub czy będzie jakiś nowy, zupełnie inny, ciekawszy.
Podsumowując, książka ta idealnie pasuje do czytania w wakacje. Niestety trafiłam na nią jesienią, przez co niezbyt łatwo mi się ją czytało i bardzo długo. Miałam często wrażenie, że akcja rozwija się za wolno. Przyznam szczerze, że wątki poszczególnych bohaterów były dosyć przewidywalne. Nie mniej jednak autorka starała się je urozmaicać. Jedyne moje zastrzeżenie co do tempa akcji. Książkę polecam przede wszystkim tym, którzy od życia chcą czegoś więcej i pragną czerpać z niego pełnymi garściami. Śmiało można stwierdzić, że życiową dewizą naszych bohaterów jest „Carpe Diem” – chwytaj dzień. Doceniajmy małe rzeczy, bo z nich bierze się największe szczęście- tak podsumowałabym tę powieść.