Wiersze Z Uśmiechem | Autor: Beata Domańska Koprowska

Kiedy na dworze szaro, zimno i ponuro bardzo często szukamy ciepła nie tylko pod kocykiem z gorącą herbatą w ręką, ale również poprzez literaturę. W te długie wieczory dobrze jest przenieść się do miejsca, gdzie ciągle świeci słońce, a kurtki i czapki nie są potrzebne. Jest jednak jeszcze jeden rodzaj ciepła, który pokrzepia nas przy takiej niekorzystnej aurze – serdeczność.

Beata Domańska-Koprowska przedstawia nam zbiór swoich wierszy "wiersze z uśmiechem". Już po krótkiej próbce, znajdującej się na odwrocie może śmiało przyznać, ze czeka nas nieco zabawna, prostolinijna podróż, którą można porównać do słuchania babcinych opowieści i zajadania się pysznym domowym ciastem. W zbiorze znajduje się dwadzieściajeden rymowanek o różnej tematyce. Zapoznając się z ich treścią często można uśmiechać się pod nosem, ponieważ autorka zadbała aby akcja toczyła się w przyjemny, prosty i zabawny sposób. Beata Domańska-Koprowska postawiła sobie za zadanie, rozśmieszenie swojego czytelnika. Nie zagłębia się w tematy poważne, nostalgiczne. Opowiada o rzeczach, które potrafią wywołać uśmiech. Pierwszy wiersz ze zbioru "Zażegnany skandal" opowiada o tym jak pan kogut traci głos i radzi się swojej żony. Jak widać może to być temat do filozoficznych dyskusji, jednak autorka zadbała o to żeby historia opowiedziana w tym wierszu nie wychodziła poza ramy zabawnej historyjki. O ile dla dorosłego "Wiersze z uśmiechem" mogą wydać się banalne i trywialne, a tyle dzieci mogą się nimi bardzo zainteresować. Ciekawe postacie, zabawne historie, rytm, który wpada w ucho, sprawiają, że ten zbiór czyta się bardzo dobrze. Po pierwszym przeczytaniu, który wywołał u mnie uczucie przyjemnego rozbawienia, postanowiłam przeczytać "Wiersze z uśmiechem" dzieciom. O ile dla mnie były to fraszki, moje dzieci był nimi bardzo zainteresowane. Historie jakie przeżywają bohaterowie tych wierszy są dla dzieci niesamowite i bardzo interesujące. Dlatego podczas czytania pojawiało się wiele pytań dotyczących nie tylko książki Beaty Domańskiej-Koprowicz, ale i otaczającego nas świata, np. Odnoszących się do pór roku, czy zwierząt domowych.

Dodatkowym atutem "Wierszy z uśmiechem" jest to, że autorka zaprosiła dwoje młodych ludzi, dziewięcioletnią dziewczynkę i jedenastoletniego chłopca. Dzięki ich ilustracjom książka nabiera charakteru i oddaje klimat całości. Grafiki jakie stworzyli są czarno-białe. Uważam, że dodatkowym atutem byłoby dodanie kolorów. Jednak nie jest to w żaden sposób determinujące. Proste i zabawne historie połączone z ilustracjami dzieci sprawiają, że nie tylko chce się czytać tę książkę, ale również inspiruje do stworzenia własnych ilustracji. Dlatego uważam taki zabieg za bardzo interesujący. Dzięki temu, ze "Wiersze z uśmiechem" nie posiadają wyszukanych grafik, książka staje się nam bliższa i na pewno ociepla odbiór całokształtu.

Podsumowując. Pani Beata Domańska-Koprowska postawiła sobie za cel rozbawienie i rozluźnienie czytelnika. Uważam, że udało jej się to w stu procentach. Po lekturze "Wierszy z uśmiechem" czułam się zrelaksowana i pełna optymizmu. Styl jakim operuje, pomysły na wiersze oraz ilustracje sprawiają, że jest to jedna z cieplejszych książek jakie ostatnio czytałam i na pewno będę do niej jeszcze wielokrotnie wracać. Dlatego polecam ją każdemu, kto ma ochotę ogrzać się słowem i poprawić sobie humor w ten jesienny, ponury czas.