Filary Świata | Autor: Anne Bishop

O niezwykłym piórze Anne Bishop, znanej amerykańskiej autorce powieści fantasy, czytałam wiele. Dotychczas jednak nie miałam sposobności doświadczyć ogromu wyobraźni pisarki, która z niejaką łatwością kreuje kolejne niesamowite opowieści o wiedźmach i magicznych stworzeniach, o tajemniczych światach, sąsiadujących jakby nigdy nic z domostwami zwykłych ludzi.

Pierwszą próbę poznania twórczości autorki podjęłam niespełna dwa miesiące temu. Książkę jednak odłożyłam równie szybko z powrotem na półkę, jak po nią sięgnęłam. Nie potrafiłam wczuć się zupełnie w klimat historii, przeczytane słowa uchodziły gdzieś obok, a ciężkie, jak na tamten moment, pióro autorki, zupełnie nie poruszyło strun w moim mocno literackim sercu. Jednak widok nieprzeczytanej i opuszczonej książki raził mnie na tyle, iż postanowiłam podjąć kolejną próbę. I tym razem już przepadłam.

„Filary świata” to pierwszy tom cyklu Tir Alainn, a w rzeczywistości również i pierwsza powieść autorki w ogóle. Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Ari, z pozoru dość wycofana i zahukana dziewczyna, która przy bliższym poznaniu okazuje się być nie tylko miłą, gospodarną i oddaną przyjaciółką, ale przede wszystkim odważną, młodą kobietą. Ari należy do wielopokoleniowego rodu czarownic, który od wieków z troską i zaangażowaniem troszczył się o tzw. Stare Miejsca. Kobiety-wiedźmy miały bowiem zawsze na uwadze przede wszystkim bezpieczeństwo tej ziemi.

Jednak w chwili, gdy nadchodzi coroczne Letnie Przesilenie, nastroje wśród mieszkańców są mocno napięte. Ari przeczuwa, że Stare Miejsca nie są już bezpieczne. Jakby tego było mało, dziewczyna, za sprawą pewnego wydarzenia, poznaje kilku Fae, którzy nieprzypadkowo zainteresowali się czarownicą. Fae to lud, który żyje w samym sercu świata magii i czarów. Te nieziemskie istoty czasem można spotkać podczas spaceru leśną drogą w zwykłem ludzkim świecie. Fae bowiem mają zwyczaj odwiedzać ludzi tylko w chwilach, gdy pragną zaspokoić swoje własne potrzeby, od długiego już czasu skutecznie jednak ignorują zmiany, które zachodzą w świecie śmiertelników.

A drogi do magicznych światów stopniowo się zamykają, skazując tym samym lud Fae na samotność i pustkę. Dlaczego magiczne tereny znikają z mapy światów? Czy może mieć to bezpośredni związek z coraz powszechniejszymi i brutalnymi polowaniami na czarownice? Czy wzmianka o tajemniczych Filarach Świata pomoże bohaterom stawić czoła pojawiającym się niebezpieczeństwom?

Pierwszy tom cyklu, przyznam szczerze, jest dość nierówny. Początkowe rozdziały reprezentują bowiem powolną i rozwleczoną akcję, bogatą w przydługie opisy, oraz mocno naiwny wątek, dotyczący powszechnego obyczaju ofiarowania przez kobietę swojego ciała pierwszemu napotkanemu mężczyźnie. Dopiero z czasem, gdy przebrniemy przez barwne opisy aktów miłości, docieramy do sedna historii: świata magii i zamieszkujących go Fae, znajdujących się tuż obok ich wystawnych i doskonałych siedzib, zwykłych ludzi, oraz utalentowanych wiedźm, które zlokalizowane są gdzieś pośrodku.

Względna harmonia, pomiędzy opisywanymi społecznościami, utrzymywana była przez wieki. Jednak w momencie, gdy na horyzoncie pojawia się postać groźnego i fanatycznego mężczyzny, tzw. Młota na czarownice, nic w magicznym świecie nie będzie już takie samo. Mężczyzna, wraz ze swoją Inkwizycją, dokonuje brutalnych morderstw na wiedźmach, oskarżając je o całe zło, które spotyka mieszkańców danych terenów.

Barwny, mocno baśniowy język, idealnie wpisuje się w klimat powieści. Podczas lektury książki mamy okazję poznać cały wachlarz baśniowych i niezwykłych postaci, i to nie tylko wiedźmy czy nieziemskich Fae. W książce występuje też Mały Lud, a nawet wysocy rangą reprezentanci rodu Fae: Łowczyni z Dzikim Gonem oraz Światły władający ogniem. Na uwagę zasługuje również wątek oddanego sprawie Młota na czarownice, który wiedziony nienawiścią, pragnie raz na zawsze wyplenić z ludzkich ziem magię złych czarownic. Autorka poświęca sporo uwagi wątkowi polowania na czarownice, finalnie więc otrzymujemy wiarygodne, choć mocno brutalne sceny, pełne grozy i fanatycznych ideologii.

Podczas lektury powieści doszukałam się tylko jednego, jednak dosyć istotnego mankamentu. Żałuję, iż autorka nie przedstawiła szerzej świata przedstawionego, nie zarysowała bliżej źródła powstania baśniowych terenów. Czytelnik trafia w sam środek magicznej opowieści, nie otrzymując jednak kilku istotnych wyjaśnień. W głowie czytelnika rodzą się więc pytania i wątpliwości, które wraz z kolejnymi stronami, zostają po części zaspokojone, duży jednak odcinek pozostaje bez odpowiedzi. Czy autorka dokona próby odpowiedzi na postawione przez czytelnika pytania w kolejnych tomach? Taką mam nadzieję, a Wam szczerze polecam twórczość Anne Bishop. „Filary świata” to opowieść napiętnowana magią i baśniowością, wspaniały styl autorki i dopracowani bohaterowie składają się na wysoką ocenę książki.