Niebanalna Majorka | Autor: Ewa Sawicka

W przeszłości sparzyłam się już niejednokrotnie na publikacjach Novae Res i kiedy dostrzegłam, że książka podróżnicza o Majorce, którą wybrałam, także pochodzi z tego samego wydawnictwa, odechciało mi się ją czytać. Jak się okazało, niesłusznie. „Niebanalna Majorka” jest przyjemnie napisaną pozycją, którą warto przeczytać, jeśli lubimy dowiadywać się więcej o miejscu, które wybraliśmy (bądź chcemy wybrać) na następne wakacje.

Ta książka to zbeletryzowany przewodnik, pełen ciekawostek i informacji podanych w łatwy do przyswojenia sposób. Wstęp jest co prawda niepotrzebny, nie ma nic wspólnego z Majorką i można było z niego swobodnie zrezygnować. Natomiast już dalej opowieść przyjemnie meandruje, podając co i rusz nowe informacje historyczne czy obserwacje samej autorki z jej pobytu na wyspie. W przystępny sposób można się bardzo dużo dowiedzieć i wyobrazić sobie miejsce, które wybrało się przecież na wakacje. Ewa Sawicka pisze przyjemnie, raczej prosto i nie gubi wątku. Z zainteresowaniem przeczytałam historię Roberta Gravesa, którego grób znajduje się na cmentarzu w Deii (o czym wcześniej nie miałam pojęcia!).

Nie każdemu przypadnie do gustu taka formuła. Są zwolennicy przewodników, z którymi łatwiej poruszać się po miejscu – łatwo znaleźć właściwy dział i przeczytać istotną informację, czy będzie to historia miejsca, polecane restauracje czy cokolwiek innego. Indeks, kolorowe oznaczenia stron, jasny i powtarzalny podział pomagają korzystać z takiej pozycji ad hoc. „Niebanalna Majorka” takiego przewodnika z pewnością nie zastąpi. Nie da się w niej łatwo wyszukiwać – nie posiada indeksu, a opis wyspy i różnych jej atrakcji płynie wartkim nurtem. To pozycja odpowiednia raczej dla osób, które po prostu chcą dowiedzieć się więcej o wyspie, najlepiej jeszcze przed wyruszeniem w drogę, albo podczytując leniwie książkę w samolocie czy hotelu. Myślę, że odpowiadałaby mojemu ojcu, pozwalając poznać wyspę wygodnie, jeszcze przed wyjazdem. Typowe przewodniki bowiem dużo trudniej przeczytać od deski do deski, są napisane suchym, niezbyt zajmującym językiem. Tu, odwrotnie – czyta się dobrze, tylko powrót do informacji może być utrudniony. Ale czytelnik po lekturze z pewnością wie o Majorce znacznie więcej, szczególnie pod względem historii, ale także osobistych obserwacji i wrażeń autorki.
Jednym słowem, choć wszystko zależy od naszych czytelniczo-turystycznych upodobań i oczekiwań, to książkę polecam turystom powoli szykującym się na bliższe poznanie Majorki.

Ciekawi mnie jedynie, skąd autorka wzięła niektóre informacje. Pewną część opisów czy historii, którą chętnie dzieli się w swoim subiektywnym przewodniku, zna nie z własnego doświadczenia ale – skądś. Chociażby życiorys Roberta Gravesa – nie jest to osoba, której historię życia poznała przecież osobiście. Skąd jednak autorka wzięła ten opis? Nie wymyśliła go sama. Czy zbeletryzowała nam historię z Wikipedii. A może streściła jakąś biografię? Nie wiem. W książce nie ma bowiem bibliografii ani przypisów do treści. A szkoda, bo jeśli ktoś chciałby te dane skonfrontować, pozostaje mu tylko szukać źródeł na własną rękę. Jeśli chciałby zaś pogłębić swoją wiedzę o Majorce – a może nawet po prostu o konkretnym zagadnieniu, które autorka poruszyła – to też pozostaje mu tylko Internet czy encyklopedia i samodzielne poszukiwanie informacji. A mógłby rzucić okiem na źródło, z którego korzystała pani Sawicka.

Czy Majorka jest rzeczywiście taka, jak opisała to autorka? Nie wiem, ale myślę, że każda wizja będzie subiektywna; natomiast wszystkie szczegóły dotyczące miejsc i ich historii mogą tylko pomóc nam zrozumieć, na co tak naprawdę patrzymy (oraz czyimi śladami możemy podążać), gdy wędrujemy po tej interesującej wyspie.