Wtajemniczeni Tom 2 Czarna Wołga. Tajemnica Z Przeszłości | Autor: Dorota Suwalska

WOŁGA UCZY, WOŁG BAWI

Długo wahałem się czy sięgnąć po tę książkę, czy nie. Lubię młodzieżówki, temat był ciekawy, ale kwestie czarnej wołgi swego czasu zgłębiłem tak dokładnie (zarówno od strony faktów, jak i mitów), że wątpiłem, bym jeszcze coś ciekawego mógł przeczytać. Ale sięgnąłem i nie żałuję, bo „Wtajemniczeni” to bardzo sympatyczna powieść, która dla współczesnej młodzieży będzie stanowiła intrygującą wyprawę do czasów PRL-u, połączoną nie tylko z interesująca fabułą, ale i mnóstwem informacji o tamtych czasach.

Główną bohaterką opowieść jest Łucja, w której życiu dzieje się wiele, ale niestety niewiele pozytywnie. Jej rodzice właśnie się rozstali, a ona wraz z matką najpierw przeniosła się do Szczecina, a teraz, kiedy w końcu zaczęło jej się tam układać, obie wracają do Warszawy. Ale nie na stare śmieci na Żoliborzu, a do Rakowca, z dala od dawnych warszawskich przyjaciół. Smutek i samotność stara się zabić słuchaniem muzyki i obserwowaniem przez okno zamyślonej, samotnej kobiety na ławce. Bijące od niej poczucie straty sprawia, że dziewczyna zainteresowuje się nią i tak odkrywa, że kobieta to Anna, planująca happening artystka, która jednocześnie prowadzi śledztwo. Wszystko sprowadza się do tego, że w dzieciństwie zniknęła jej przyjaciółka, Monika. Co naprawdę się z nią stało, nie wiadomo, choć istnieją podejrzenia, że mogła mieć z tym coś wspólnego czarna wołga, legendarny samochód, który w latach 70. XX wieku obwiniano o porwania. Łucja zostaje wciągnięta w całą sprawę, kiedy okazuje się, że mieszka w dawnym mieszkaniu Moniki, a na dodatek znajduje w nim pełne tajemnic pudełko… Do czego doprowadzi ją to wszystko?

Autorka m.in. sympatycznej powieści „Zuźka w necie i w realu” powraca z drugim tomem serii „Wtajemniczeni”. Jeśli, podobnie jak ja, nie czytaliście pierwszego tomu, śmiało możecie o nim zapomnieć. Nie wiem, czy obie książki jakoś się ze sobą łączą, czy są to jedynie niewiązane ze sobą pozycje wydane pod wspólnym szyldem (przychylam się do tej drugiej opcji), ale żeby przeczytać „Czarną wołgę”, nie musicie nic wiedzieć. Chyba tylko tyle, że to naprawdę przyjemna i ciekawa lektura, łącząca w sobie wiele różnych gatunków. Z jednej strony mamy tu obyczajową opowieść dla nastolatków, z drugiej kryminał, wreszcie też przygodową historię. A wszystko to zmiksowane, w jedną naprawdę udaną całość.

Powieść została napisana w sposób lekki i przyjemny, ale nie przesadnie prosty. Tak, by czytało się ją szybko i przyjemnie, a zarazem bez obrażania inteligencji czytelnika. Do tego obok tekstu znajdują się krótkie wstawki, wyjaśniające nam różne aspekty życia w PRL-u i opisujące wydarzenia z tamtego okresu, a wszystko to zostało uzupełnione solidną dawką kolorowych ilustracji i ładnie wydane tak, że młodym czytelnikom z miejsca wpadnie w oko.

I dobrze, bo to sympatyczna, wartościowa lektura. W sam raz na długie jesienne popołudnia i weekendy z książką, która ucząc bawi, bawiąc uczy. A jeśli sięgną po nią starsi, na pewno trąci w nich sentymentalną nutę.

Niegdyś Zbigniew Nienacki zachwycał młodzież fascynującymi przygodami i niezwykłymi odkryciami Pana Samochodzika, dziś między innymi Dorota Suwalska próbuje wprowadzić młodych czytelników w świat pełen historycznych ciekawostek. W swojej książce „Wtajemniczeni. Czarna Wołga. Tajemnica z przeszłości”, czyli drugim tomie serii Wtajemniczeni, opowiada o zaginięciu małej dziewczynki, które miało miejsce wiele lat temu. Najbliższa przyjaciółka prawdopodobnie porwanej Moniki postanawia dotrzeć w końcu do prawdy, a pomóc jej w tym może Łucja i jej „przyszywani” krewni-wielbiciele detektywistycznych zagadek. Wiele głów to koncepcji dotyczących śledztwa nie brakuje, a każdy trop prowadzi w zupełnie innym kierunku. Czy Monikę wywieziono za granicę? A może stało się jej coś jeszcze gorszego? Do rozwiązania tej sprawy przyda się wiedza o powojennej Polsce, a także współpraca międzypokoleniowa i porzucenie stereotypów myślowych.

Już w tym momencie, kiedy po raz pierwszy dotknęłam papieru, z którego wykonana została książka Doroty Suwalskiej (przez co przypłynęła do mnie masa wspomnień z dzieciństwa), wiedziałam, że to będzie dobra i wartościowa lektura, w dodatku pięknie wydana. Główną bohaterką powieści „Wtajemniczeni. Czarna Wołga. Tajemnica z przeszłości” jest Łucja. To ona opowiada czytelnikom całą przygodę. Dorastająca dziewczynka podążająca za matką i jej przeprowadzkami, mierząca się z rozwodem rodziców, mająca wśród zmartwień trudne emocje związane z relacjami z najbliższymi. Do jej trochę rozbitego, pełnego rozterek życia wkrada się tajemnica z przeszłości, nadając kolorów i sensu niemrawej codzienności. Poszukiwanie rozwiązania tajemnicy zniknięcia Moniki jest jednocześnie podróżą do dawnej Polski, a dokładnie do peerelowskiej Warszawy.

Książka łączy w sobie przygodę z wątkiem kryminalnym, jak również doskonale opisuje rzeczywistość współczesnej nastolatki. Myślę, że młodym ludziom, szczególnie tym, którzy mają rozwiedzionych rodziców lub nie wiedzą jak sobie poradzić z rozłąką z przyjaciółmi lub osamotnieniem, łatwo będzie utożsamić się z bohaterką i wraz z nią dać się wciągnąć w przygodę. Oprócz zagadki rozwiązywanej przez Łucję w książce znajdziemy również liczne ramki, w których umieszczono ciekawostki, archiwalne zdjęcia i ilustracje. Można je czytać niezależnie od przygód młodych bohaterów, jak i wspomagać się nimi celem lepszego zrozumienia treści. Powieść została dosłownie najeżona informacjami o historii, kulturze i sztuce Polski z okresu PRL. Dla współczesnych dzieci zapewne trudno wyobrazić sobie świat bez Internetu, podwórkowe zabawy bez telefonu, gry w klasy i kapsle, a takie właśnie było dzieciństwo, o którym opowiada jedna z bohaterek. Codzienne życie, tamte obawy, trendy, kultura, rzeczywistości w pełnym wymiarze (włącznie z panującymi nastrojami politycznymi). Autorka zrezygnowała z uproszczonego języka i infantylności na rzecz bardziej encyklopedycznych sformułowań, dlatego też lektura wszelkich wskazówek pobocznych wymaga albo samodzielnych poszukiwań, albo pomocy osoby dorosłej. Autorka dba w ten sposób o młodego czytelnika, starając się dać mu i możliwość zdobywania wiedzy, i przeżycia wraz z bohaterami ekscytującej przygody, w której docieka się, snuje przypuszczenia i stawia hipotezy. Poza wspomnianymi zdjęciami, kolorów dodają lekturze ilustracje wykonane przez Martę Krzywicką. Niebanalne, prawie całkowicie pozbawione czerni i konturu grafiki utrzymane zostały głównie w odcieniach czerwieni i zieleni, co z pewnością wyróżnia je spośród ilustracji pojawiających się w książkach.

Historia przedstawiona w książce rozbudza głód wiedzy i próbuje zainteresować młodego czytelnika otaczającym światem, społecznością lokalną i historią własnego otoczenia. Aktywizuje również uśpioną przez zdobycze techniki wyobraźnię. Dorota Suwalska dowodzi bowiem, że nawet porządkowanie cudzej piwnicy może stać się początkiem przygody, a to, co dla jednego jest śmieciem, dla drugiego ma wartość prawdziwego skarbu.