Pogoń Wszystko Albo Nic | Autor: Agnieszka Frątczak

Ewka pochodzi ze wsi, jej rodzice byli biedni ale starali się zapewnić córce jak najlepsze warunki do życia. Dziewczynka była w szkole poniżana i wyśmiewana z powodu skromnych warunków w jakich przyszło jej żyć. Mała Ewa miała marzenie by wyrwać się z tego miejsca i podbić wielki świat. Wiedziała, że osiągnie to tylko dzięki swojej ciężkiej pracy. Każde zarobione w wakacje pieniądze odkładała do skarbonki z napisem STUDIA. Odłożyła odpowiednią kwotę, zdobyła stypendium i poświęciła się zdobywaniu wykształcenia. Ewa nie chodziła na imprezy, nie prowadziła jałowych rozmów, nie zawierała nowych znajomości. Każdą wolną chwilę poświęcała na naukę, na zdobywanie wiedzy i doświadczenia. Zaczęła staż w, jednej z większych w Warszawie, agencji marketingowej. Tutaj nie oglądając się na nikogo zaczęła piąć się po szczeblach kariery. Ewa swoim uporem i zaangażowaniem dopięła swego została zastępcą prezesa, a gdy ten odchodził na emeryturę była gotowa przejąć jego stanowisko. Kobieta każdy dzień miała zaplanowany niemal co do minuty, kalendarz wypełniony terminami spotkań, datami konferencji i szkoleń. Ona nie poprzestała na laurach, dążyła do tego by w swojej dziedzinie wiedzieć jak najwięcej.

To jednak strona medalu: dziewczyna, która wyrwała się ze wsi, która swą pracowitością zdobyła wymarzone stanowisko, tak Ewa mogła nazwać siebie kobietą sukcesu. Z drugiej jednak strony Ewka była kobietą samotną, która nie ma życia prywatnego, nie ma przyjaciół, właściwie to ona nie ma nawet znajomych. Do rodziców dzwoni bardzo sporadycznie a widziała ich ostatnio 5 lat temu.

Nagle przychodzi moment otrzeźwienia i na pewno nie jest to łagodne przebudzenie. Los przygotował dla niej kilka kubłów zimnej wody. Jako pani prezes kobieta nie budziła szacunku wśród swoich pracowników, w kuluarach zastanawiano się ile łóżek musiała zaliczyć by dojść tak daleko. Zazdrośni współpracownicy zawiązali spisek, który miał pogrążyć Ewkę.

Stres, nowe obowiązki, podjazdowa walka z obecnym wiceprezesem negatywnie wpłynęły na zdrowie Ewy. Zaczęła coraz częściej mieć złe samopoczucie, zemdlała w pracy i trafiła na oddział doktora Adama Jasiuka. Przystojny lekarz zwrócił uwagę na piękną kobietę, ale on podobnie jak ona poświęcił się pracy.

Ostateczny cios spadł na Ewkę gdy znalazła w skrzynce pocztowej list od matki, sprzed 2 tygodni... Czy kobieta wybaczy sobie, że odcięła się od rodziców i nie wspierała ich gdy najbardziej jej potrzebowali? A może ten błąd uda się jeszcze naprawić?

Ta powieść pokazuje jak karty losu potrafią szybko się obrócić. Jak nasz sukces może nie podobać się innym, jak zrobią wszystko by nas zniszczyć, a w następnej chwili proszą nas o pomoc. Praca w korporacji jest mi obca, dlatego z wielkim zaciekawieniem sięgnęłam po tę powieść. Autorka w ciekawy sposób opisała korpożycie, walkę o stołki, bezduszność pracowników biurowców.

Morał z tej powieści jest taki: praca to nie wszystko. Jest jeszcze rodzina, zdrowie i życie które toczy się po za murami biura.

Ewka to postać bardzo dobrze scharakteryzowana. Jej motywacje, jej wysiłek włożony w spełnienie marzeń oraz późniejsza przemiana - ten obraz jest spójny i dopracowany.

Z dużą ciekawością weszłam w ten korporacyjny świat, książka jak najbardziej zaspokoiła moją ciekawość w tym temacie.

Polecam, bo oprócz głównej bohaterki znajdziemy tutaj plejadę postaci drugoplanowych, które wprowadzają chaos w życie Ewki. Tło wydarzeń bardzo dopracowane, wszystkie elementy ze sobą współgrają więc czyta się z wielką przyjemnością. Polecam.