Zakręty Losu Tom 2 Braterstwo Krwi | Autor: Agnieszka Lingas Łoniewska

Przyszło mi poznawać dalsze losy Kaśki i Krzyśka w „Zakrętach losu” Agnieszki Lingas- Łoniewskiej, jednak tym razem, jako że książka ma podtytuł „Braterstwo krwi”, miałam nadzieję na mniej cukru i lukru, a więcej mafijnych porachunków i kryminalnego napięcia, które, być może, mogłyby uratować moją opinię o tej powieści.

Muszę przyznać, że faktycznie w tej części jest dużo mafijnych porachunków, tajemniczych ludzi nasyłanych przez nie wiadomo kogo i nie wiadomo skąd, sekretnych spotkań i brutalnego języka, ale słodko-mdły smaczek też pozostał. Para ciągle ma w pamięci kartkę z groźbą o tym, że mafia nie zapomina, mimo wszystko próbują razem w miarę normalnie żyć. Żeby chronić żonę Krzysiek decyduje się na współpracę z policją i podejmuje się pracy dla Siergieja, pomaga mu rozwiązywać problemy prawne, a jednocześnie bacznie obserwuje i szuka słabego punktu w jego imperium zbudowanym na handlu kobietami. Wkrótce dowiaduje się, że w tej walce będzie uczestniczył również jego brat – pod zmienioną tożsamością i wyglądem (pamiętamy przecież, że w poprzedniej części Łukasz zgodził się zeznawać przeciwko organizacji przestępczej, dla której pracował i uzyskał status świadka koronnego).

A zatem Łukasz, świadek koronny, który powinien dbać o jak najgłębsze ukrywanie swojej tożsamości i zachowanie anonimowości, wplątuje się, przy udziale policji przecież, w kolejną aferę przestępczą, ujawnia się przed bratem i opowiada swoją historię Ilonie, czy też Magdalenie, kobiecie, którą się zaopiekował. Poznał ją przypadkiem, gdy doszło do stłuczki na parkingu pod centrum handlowym, gdzie zorientował się, że dziewczyna jest zastraszana i terroryzowana przez męża. Przez wzgląd na pamięć o Gośce (z pierwszego tomu cyklu), postanawia nie zostawiać kobiety w potrzebie i pomaga jej wyzwolić się spod wpływu sadysty. Oczywiście zakochuje się w niej bez pamięci, w ten okropnie ckliwy sposób, właściwy autorce, najbardziej na świecie i do końca życia. A ona, ledwie wyrwana z łap oprawcy, z chęcią i niespotykana otwartością wpada w ramiona kolejnego mężczyzny. Po kilku dniach znajomości najgłębsze wyznania, beztroski seks i deklaracje, że to od pierwszego wejrzenia są dla siebie całym światem. Nie mam siły się pastwić nad tym, jaki obraz miłości i oddania autorka nam tutaj funduje. Płytkie i obraźliwe wobec ofiar przemocy.

Wracając jednak do mafijnych porachunków Krzysiek znów zostaje zmuszony do pracy na rzecz przestępców, którzy zachęcają go do tego na przykład psując hamulce w aucie jego żony. Akcja wymaga jednak jego wyjazdu na dwa miesiące w towarzystwie Marleny, agentki CBŚ, którą sama Kaśka zatrudniła w ich kancelarii adwokackiej. Ich sprawy komplikuje dodatkowo fakt, że mąż Magdy nie zamierza jej odpuścić i dowiaduje się prawdy o Łukaszu. Kolejny zamach na życie Kaśki sprawia, że Łukasz raz na zawsze chce uwolnić swoich bliskich od tych śmiertelnie niebezpiecznych porachunków i być może poświęcić swoje życie. Jak łatwo się domyślić, wszystko kończy się dobrze, a miłość zwycięża.

Tytułem podsumowania muszę napisać, że książka jest wyjątkowo naiwna i cukierkowa. Świat stworzony przez Lingas-Łoniewską jest absolutną bajką. Zło zostaje pomszczone, miłość górą. Pozytywnym bohaterom wszystko się udaje i nawet epizody niepokoju i zagrożenia nie zostawiają po sobie żadnego śladu. O warstwie psychologicznej właściwie nie można tu mówić. Szlachetni przestępcy zwyciężają. Czytając powieść waliłam głową w blat z rozpaczy i powtórzę to, co pisałam przy okazji recenzji pierwszego tomu – jeśli nie musicie – nie czytajcie tego.