Życie W Spadku | Autor: Małgorzata Garkowska

Małgorzatę Garkowską miałam przyjemność poznać na Warszawskich Targach Książki. Udało mi się zdobyć jej autograf, a na dodatek podarowała mi bransoletkę. Nie miałam jednak okazji spotkać się dotychczas z jej powieściami. Pomyślałam więc, że ,,Życie w spadku" wydaje się idealną historią, by w końcu zacząć swoją przygodę z tą autorkę. Przyznam, że miło się zaskoczyłam podczas jej czytania, ale nie była to też powieść, która jakoś bardzo mnie ujęła za serce. Po prostu lekki romans, ale w stylu powieści obyczajowych.

Fabuła tej powieści nie jest oryginalna, ale znajdziemy w niej wiele zwrotów akcji. Damian i Mark Sorensowie to bliźniacy jednojajowi. Są podobni do siebie jak dwie krople wody i ciężko ich odróżnić. Jednak pewne wydarzenie sprawia, że pomiędzy braćmi rodzi się nienawiść. Damian opuszcza dom niesprawiedliwie posądzony przez ojca, za to Mark nadal cieszy się przychylnością rodziny. Parę lat później Mark jest dyrektorem w banku, ma żonę Klarę, która bardzo go kocha, ale niestety mężczyzna nie docenia jej, nie spędza z nią czasu i ucieka w internetowe romanse. Damian chce zemścić się na bracie. Nie spodziewa się jednak, że odmieni to jego życie na zawsze.

Powieść czytamy z punktu widzenia trójki bohaterów - Klary, Damiana i Marka, co bardzo mi się podoba. Dzięki temu poznajemy życie i myśli każdego z nich i możemy wyrobić sobie na ich temat opinię. Klara jest fotografem. Praca jest dla niej pasją, jej ojciec ma powiązania z bankiem w którym pracuje jej mąż. Kocha małżonka, ale czuje, że oboje zaczynają się od siebie coraz bardziej oddalać. Mark nie ma dla niej czasu, cały czas pracuje, a wieczory spędza w barze. Nie mają nawet jak ze sobą porozmawiać. Okazuje się jednak, że kobieta jest w ciąży. Odwleka cały czas moment, w którym powie mężowi o ich potomku. Przyznam szczerze, że bardzo polubiłam dwójkę głównych bohaterów. Klara i Damian od początku wzbudzili we mnie sympatię. Mimo wszystko mają też swoje wady. Postępki Damiana da się usprawiedliwić i są zrozumiałe. Chciał się zemścić na bracie za to, że ten w przeszłości nie postąpił tak jak powinien. Co prawda pracuje też jako haker i pomagał także osobom nie do końca uczciwym, ale gdy zorientował się, dla kogo pracuje, postanowił naprawić swój błąd. Jego zachowanie w dalszej części książki również mi się podobało. Był opiekuńczy, kierował się instynktem, zrobił wiele dla osoby którą pokochał. Z kolei Klara to kobieta, która jest krucha, delikatna. Siostra jest dla niej dużym oparciem. W tej bohaterce spodobało mi się to, że kochała swoją pracę i wykonywała ją z pasją. Niestety, jej największą wadą jest naiwność. Ślepo wierzyła we wszystko i była pod wpływem zarówno siostry jak i męża. To najbardziej mi w niej przeszkadzało. Gdyby nie to, że siostra spekulowała, że częste wyjścia jej męża mogą być związane z romansem, sądzę, że najpewniej ona nawet by o tym nie pomyślała i nadal, sama w czterech ścianach zastanawiała się, dlaczego jej mąż późno wraca do domu. Mimo wszystko to bohaterka, którą polubią chyba wszyscy czytelnicy. Jest skromna, ciepła, miła; i chociaż jej naiwność czasami aż kole w oczy, to robiło mi się czasami ciepło na sercu, gdy o niej czytałam (być może to też zasługa tej fotografii, którą również uwielbiam). Jednak żeby nie było aż tak kolorowo, mamy też Marka, czyli męża. Klary. Mężczyzna oszukuje swoją żonę, która łatwowiernie mu wierzy. Jest wyrachowany i mam wrażenie, że ożenił się z Klarą nie z powodu miłości, ale korzyści, które przyniosło mu małżeństwo. Dzięki temu miał zapewnioną pozycję w banku. To bohater, którego chyba nie da się polubić. Ne jest typowym złym bohaterem, ale coś sprawia, że czujemy do niego odrazę. Poza tym w powieści występuje też wiele postaci drugoplanowych, czyli Julii i Ricka, które są dobrze rozwinięte, a przede wszystkim w punkt. Nie jest ich ani za mało, ani za dużo. Dzięki temu nie przyćmiewają głównych bohaterów, ale mają też wpływ na wiele wydarzeń.

Sądząc po opisie, wydaje się, że cała powieść będzie skupiała się na konflikcie dwóch braci, ale szybko okazuje się, że jej temat jest całkowicie inny. Autorka zrobiła bardzo ciekawy zabieg, a nagły zwrot wydarzeń sprawia, że książkę czyta się bardzo ciekawie. Małgorzata Garkowska pisze lekko, chociaż jej styl jest nieco specyficzny. Dzięki narracji trzecioosobowej możemy śledzić losy głównych bohaterów , ale mimo wszystko zachowujemy dystans, dzięki czemu główni bohaterowie nie nużą. Przyznam szczerze, że na początku ta powieść mnie nie porwała, chociaż z każdą kartką zaczynałam się coraz bardziej wciągać. Od momentu zwrotu akcji robi się jednak bardzo ciekawie, a losy bohaterów zaczynają nas coraz bardziej angażować. Co prawda, fabuła nie jest za bardzo oryginalna, ale czyta się ją z niemałym uśmiechem na ustach, a bohaterowie z każdą kartką zjednują nasze serca. Bardzo zaskoczyło mnie to, że to właśnie Klara z czasem stała się niejako główną bohaterką tej powieści. Obaj mężczyźni, chociaż wydają się silni, tak naprawdę są jedynie tłem dla tej kobiety. Autorka często bardzo szczegółowo opisuje jej pracę i życie, pozostałym bohaterom (Damianowi i Markowi) poświęca zdecydowanie mniej czasu i w ich przypadku bardziej skupia się na istotnych sprawach. W powieści poruszonych zostało też wiele trudnych tematów, między innymi zdrada, kłamstwo, wyrachowanie. To bardzo trudne tematy, a Garkowska zgrabnie wplotła je do fabuły.

,,Życie w spadku" okazało się historią, która bardzo mnie zaskoczyła. Bardzo polubiłam jej bohaterów, a Klarze bardzo kibicowałam i wierzyłam, że uda się jej dostrzec prawdę. Nie ukrywam, że książkę czytało mi się bardzo miło, przyjemnie, a z każdą przeczytaną stroną coraz ciężej było mi się od niej oderwać. Powieść Garkowskiej to bardzo intrygująca, ciekawie napisana historia, która wciąga. Nie złapała mnie ona za serce, nie sprawiła, że miałam przyśpieszone bicie serca, ale stanowiła przyjemną chwilę relaksu. Myślę, że na pewno będę ją miło wspominać i z pewnością sięgnę po inne powieści tej autorki.