Przeciw Banalizacji Jezusa | Autor: Gerhard Lohfink

Już w pierwszym zdaniu mojej recenzji zdradzę, jak bardzo będzie entuzjastyczna, bo takiej książki jak „Przeciwko banalizacji Jezusa” Gerharda Lofhinka szukałam od dawna. Bardzo się cieszę, że w końcu trafiłam na tak szczegółową interpretację i analizę Słowa Bożego. Autor jest niemieckim księdzem, wieloletnim wykładowcą, germanistą i teologiem. W książce przedstawia swoje przemyślenia na temat tego, jak prawdy przekazane w Biblii są współcześnie rozmywane, jak ich surowy i radykalny wydźwięk jest łagodzony przez wymogi współczesności.

Rozumienie, interpretowanie Słowa Bożego zmieniało się na przestrzeni wieków i ulega wypaczeniom również teraz. Współcześnie modna i chętnie powtarzana opinia mówi, że przykazanie miłości, według którego mamy kochać bliźniego swego, jak siebie samego należy rozumieć w ten sposób, że nie można kochać innych, jeśli nie akceptujemy siebie. W ten sposób do najważniejszego przesłania Chrystusa wkłada się zalecenie, że dobre chrześcijaństwo wymaga od nas, abyśmy w pierwszej kolejności kochali samych siebie. Autor dużo miejsca poświęca wyjaśnianiu tych słów Jezusa.

W dalszej części książki Lofhink rozważa również inne, niezwykle istotne wypowiedzi Jezusa, analizując i tłumacząc je niemalże słowo po słowie. W ten sposób poznajemy treść Kazania na Górze, rozważania o cudzie rozmnożenia, o cudach uzdrawiania, poznajemy znaczenie i pojęcie ofiary i przebłagania. Autor wskazuje również różnice między islamem a chrześcijaństwem, mówi o roli księdza, całej hierarchii kościelnej i konieczności celibatu. Rozważa też przyczyny malejącej popularności spowiedzi, mówi o cechach dobrej modlitwy, która powinna zawierać skargę, prośbę, uwielbienie i dziękczynienie. Wymieniłam tylko kilka kwestii, które wzbudziły moje największe zainteresowanie, bo w książce znajdziemy dużo szersze spektrum tematów.

Mimo naprawdę wysokiego stopnia szczegółowości analizy Pisma Świętego, książkę czyta się w większości z łatwością, chociaż niektóre rozdziały są trudniejsze i wymagają większego skupienia. Tekst nie jest zbyt przeintelektualizowany, przez co powinien być zrozumiały dla przeciętnego człowieka i każdy odnajdzie w nim to, czego tak naprawdę oczekuje od nas Chrystus.

Teologia Lofhinka opiera się na przeświadczeniu, że żyjemy w czasach ostatecznych, że nasza postawa w życiu doczesnym wobec Boga i jego nauki jest przesłanką do tego, gdzie znajdziemy się po śmierci. Wskazuje też na ogromną rolę wspólnoty Kościoła, która powinna być nowa rodziną, w tej wspólnocie powinniśmy otrzymywać i dawać wsparcie, interesować się losem wszystkich jej członków i dbać o ich kształtowanie duchowe. Tak właśnie powinna wyglądać prawdziwa chrześcijańska parafia, a tymczasem w dużej części składa się ona z jednostek, które stają się sporadycznymi beneficjentami sakramentów świętych, przez co zaspokajają swoje nikłe potrzeby duchowe.

„Przeciwko banalizacji Jezusa” to książka, która powinna zagościć na półce każdego, któremu sprawy Kościoła, rozwoju duchowego w ramach religii katolickiej nie jest obojętny. Mnie urzekła. Dotyczy egzegezy, a jest napisana w przystępny sposób i daje do myślenia, otwiera oczy. Spojrzenie autora jest czasami przewrotne, prowokujące, a dzięki temu niepozbawione żywotności. Z drugiej strony autor prezentuje wiele poglądów konserwatywnych, a tym samym jest mocnym głosem w dyskusji o kondycji Kościoła i możliwości wprowadzenia w nim zmian. Z pewnością sięgnę po inne dzieła Gerharda Lofhinka, bo przystępnie tłumaczy kwestie, które dla mnie nie do końca były zrozumiałe, a przy tym odpowiadają na wiele pytań pojawiających się w kontekście analizy współczesnej sytuacji Kościoła i stających przed nim problemów.