Po Drugiej Stronie Tom 2 | Autor: Agnieszka Janiszewska

Przeszłość ma różne oblicza. Jedni wspominają ją dobrze, a drudzy pragną o niej zapomnieć. Mówimy, że demony przeszłości nawiedzają nas, kiedy w naszym życiu pojawiają się problemy. Zastanawiamy się co zrobiliśmy nie tak, że los nam się odpłaca nie tak jak tego chcemy. Zadajemy sobie też pytanie, jak naprawić błędy przeszłości? Najczęściej wracamy do tej przeszłości i analizujemy ją.

Właśnie taki zwrot ku przeszłości robi Blanka, główna bohaterka książki ,,Po drugiej stronie” Tom II. W poprzednim tomie poznaliśmy część historii przyjaźni Blanki i Justyny. Ich przyjaźń została wystawiona na próbę w momencie, gdy Justyna powiedziała Blance o ciąży. Dziewczyny przez wiele lat były najlepszymi przyjaciółkami. Justyna mieszkała w tzw. inteligenckim domu, gdzie poruszano tematy polityczne o orientacji pro-solidarnościowej. Blanka zupełnie nie była świadoma tego, jak wiele dzieje się dookoła niej. Czytając pamiętnik Justyny, dowiaduje się, że jej przyjaciółka była skryta bardziej z powodów politycznych niż przez swój charakter.

Blanka dowiedziała się też w jaki sposób Justyna poznała Roberta. W pamiętniku dziewczyna opisała dogłębnie swoje uczucia do niego, co doprowadziło Blankę do głębokich wyrzutów sumienia. Ona także skrycie kochała chłopaka, a potem męża swojej przyjaciółki. To właśnie to uczucie doprowadziło do tragedii, która spotkała rodzinę jej przyjaciółki.

Historia Blanki i Justyny oraz jej córki opowiedziana jest na dwóch płaszczyznach: teraźniejszej i przeszłej. Retrospekcje pozwalają czytelnikowi zagłębić się nie tylko w trójkącie miłosnym, ale także w sytuacji społecznej jaka panowała w czasach komunizmu i jaka panuje kilka lat po jego upadku. Autorka doskonale przenosi nas w klimat PRL, dzięki czemu czytelnikowi łatwiej wyobrazić sobie jak żyli nastolatkowie w tamtych czasach. Przykładem może być sytuacja zimy stulecia, która i tak nie przeszkodziła wielu młodym ludziom w urządzeniu imprezy sylwestrowej. Czytelnik zostaje wprowadzony w klimat tamtych lat niczym poprzez wejście do wehikułu czasu.

Czasy współczesne naszej bohaterki to lata 90 ubiegłego wieku. Polska uwolniła się od komunistycznej władzy. Życie ludzi w tamtych czasach też do łatwych nie należało.

My, młodzi ludzie znamy to z opowieści rodziców i dziadków. Tutaj autorka ukazuje nam jak wyglądało życie bez dzisiejszych udogodnień tj. komórki. Ludzie potrafili nawiązać ze sobą nić porozumienia bez posługiwania się najnowszą technologią. To sprawiało, że relacje międzyludzkie były zupełnie inne niż te, które widzimy w codziennym życiu w XXI wieku.

Wracając jednak do powieści, kulminacyjnym momentem książki jest spotkanie Blanki z córką przyjaciółki, Moniką. Okazuje się, że to dziewczyna bardzo skromna i charakterem przypomina swoją matkę. Niestety dziewczynka, pozbawiona matczynych i ojcowskich uczuć nie potrafi okazać matce szczególnej czci, nie mówiąc o szacunku do ojca. Właśnie ta część książki sprawiła, że doszłam do pewnych refleksji. Otóż, jeżeli dziecko od najmłodszych lat nie było uczone miłości do rodzica, chociażby jedno z nich już nie żyło, to w dorosłym życiu może mieć problemy z okazywaniem uczuć, a nawet z ich posiadaniem.

Podsumowując, książka jest pełna emocji. Wywołuje śmiech, łzy i zadumę.

Tego właśnie szukam zawsze w powieściach, które czytam. Te emocje złączone w jednej książce sprawiają, że nie jest nudna i można sięgać po nią kilkukrotnie. Polecam książkę przede wszystkim ludziom, którzy uważają, że muszą w swoim życiu sięgnąć w przeszłość. Dzięki tej książce poznacie, jak inni radzą sobie z naprawianiem przeszłości.