Giganci I Anioły Upadłe Zakazne Fakty | Autor: Artur Sroka

BIBLIJNA HISTORIA ŚWIATA

Książek o teoriach spiskowych traktujących o prawdziwej historii powstania świata i wydarzeń zaliczanych do grona faktów, choć postrzegane są jako legendy, powstała już niezliczona wręcz ilość. Pozycji traktujących „Biblię”, jako stricte naukowy podręcznik, zawierający tylko i wyłącznie niepodważalne fakty też nie brak. „Giganci i upadłe anioły” to kolejny tego typu tytuł, który za wszelką cenę stara się być naukowym, z tym, że autor szybko wpada w zastawione przez siebie sidła. A właściwie należałoby rzec w ruchome piaski, w których szamocze się coraz bardziej, próbując przekonać do teorii, które nawet w kontekście przez niego przyjętym, brzmią, jakby autor gdzieś zapomniał o słowie sens, przez co pogrąża się coraz bardziej. Nawet postrzegając całość przez pryzmat stricte religijny, a to nie wróży całości dobrze, choć książka miewa swoje dobre momenty.

Wyobraźcie sobie, że Ziemia nie ma czterech i pól miliarda lat, a sześć tysięcy. Że wielki potop wydarzył się naprawdę, po świecie stąpały giganty, z nieba zlatywały anioły, a ludzie i wszystkie zwierzęta stworzeni zostali w ciągu jednego dnia, a co za tym idzie, żyli razem – także z dinozaurami. Autor, zbierając najróżniejsze nieścisłości w dziejach naszej planety, stara się udowodnić, że wszystko to, co opisano w Biblii jest dokładnym zapisem historii świata i ludzkości, a naukowcy nie mają najmniejszego pojęcia co mówią.

Najpierw pomyślałem, że zacznę analizować tę książkę, zderzając jej twierdzenia z twierdzeniami ogólnoprzyjętymi przez naukę. Potem stwierdziłem jednak, że w tym wypadku najlepiej będzie obrać inną drogę i zanalizować na tle historycznych faktów i tego, co podaje sam autor. Pominę tu rozważania na temat aniołów / przybyszów z kosmosu i tym podobne rzeczy, a skupię na tym, co najmocniej mnie uderzyło: a dokładniej egzystencji ludzi i dinozaurów.

Streszczać wszystkiego nie ma sensu. Podstawowymi dowodami na fakt, że ludzie i dinozaury współegzystowali razem są wątpliwości odnośnie wieku niektórych kości i fakt, że na wstawach geologicznych przypisanych danym okresom Ziemi (tylko pytanie skąd te warstwy, jeśli Ziemia ma jedynie 6000 lat?) są ślady bytności obu. Dodatkowo istnieją zabytki ukazujące ludzi i dinozaury razem. Ponieważ według naukowców niektóre kości były zbyt świeże, jak na swój wiek i dało się z nich wyizolować DNA, zdaniem autora nie mogły mieć one kilkudziesięciu milionów lat. Wtedy kod genetyczny by przepadł, bo według niego utrzymuje się bardzo krótko. Czy zatem nie przepadłby w ciągu sześciu tysięcy lat? Co zabawne, sam autor wspomina, że dinozaury wyginęły w wyniku wielkiej katastrofy. Problem w tym, że chyba nie dostrzega faktu, iż ich szkielety potwierdzające ten stan rzeczy znajduje się masowo, podczas gdy szkieletów ludzi, którzy mieli większe szanse wyginąć w tej samej katastrofie jakoś próżno szukać. Poza tym Biblia co prawda nie precyzuje czy dinozaury istniały, czy też nie (choć gdyby istniały, jakaś wzmianka na ich temat musiałaby się tam znaleźć), to już Kościół sam w sobie przez lata im przeczył i niszczył ich kości, bo przecież żadne zwierzę stworzone przez Boga nie mogło wyginąć, co stoi w sprzeczności z teoriami autora, którego konserwatywne poglądy powinny chyba podążać tą ścieżką.

I w takim tonie utrzymana jest całość. Napisana lekko, ale bez naukowego zacięcia, przedstawia teorie poparte bardziej wiarą, niż dowodami. Z kwestiami przekonań religijnych nie zamierzam dyskutować, jednak umotywowanie autora do mnie nie przemawia. Plus całości jest taki, że czyta sią ją szybko i z zaciekawieniem (choć bardziej takim, z jakim czyta się fantastykę, niż literaturę faktu, tym bardziej, że autor formułuje zdania z tak natarczywym podważaniem faktów, że bywa to irytujące) i na pewno zachęca do wyrobienia własnego zdania na ten temat. Niestety, choć nauka wielu rzeczy wyjaśnić nie potrafi i bywa bezradna, Artur Sroka wyjaśnia je w jeszcze mniej przekonujący (także od czysto logicznej strony) sposób, a chyba nie taki był zamysł.

Dostęp do informacji, z którymi nigdy wcześniej nie mieliśmy okazji się zetknąć może sprawić, że całkowicie zmieni się nasz sposób postrzegania świata. Dane, które możemy pozyskać są w stanie podważyć, a nawet zdeklasować znaną nam wiedzę i naukę. Zetkniecie się z prawdą nawet za cenę swego rodzaju „rewolucji umysłowej” jest jednak warte każdej ceny.

Wątpliwości, które mogą pojawić się w zetknięciu uznanej wiedzy z nowymi faktami wykraczającymi poza jej granice stopniowo będą ulegać osłabieniu. Po dłuższym zastanowieniu zrozumiemy bowiem, że nie są to jedynie wytwory wyobraźni, a stopniowe wkraczanie w tematykę hybrydyczności doprowadzi nas do książki „Giganci i anioły upadłe. Zakazane fakty”.

Pozycja pozwoli nam poznać świat, w którym aniołowie i ludzie stanowią jedność. Okazuje się bowiem, że jest wiele źródeł na podstawie których można wnioskować, iż przed Mezopotamią istniała cywilizacja gigantów. Dlaczego nikt o tym nie mówi? Czemy nawet podręczniki rozpoczynają się od ukazania cywilizacji Sumerów, która pierwszą nie była?

W książce „Giganci i anioły upadłe. Zakazane fakty”, znajdziemy odpowiedz na te i wiele innych pytań.