Szkoła Szpiegów | Autor: Denis BukinKamil Guliev

Wiadomo nie od dziś, że człowiek nie wykorzystuje całego potencjału swojego mózgu. Amerykański film pt. „Jestem bogiem” pokazał nam pewnego rodzaju wyobrażenie jak mógłby funkcjonować osobnik, któremu udało się osiągnąć taką zdolność. Nie posiadamy jednak magicznej tabletki dzięki której ani w pełni ani nawet w połowie uaktywnimy nasz mózg. Co możemy w takim razie uczynić? Ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć „głowę” by jeszcze efektywniej wykorzystywać nasz dar od natury. „Szkoła szpiegów” to bardzo dobra siłownia dla naszego umysłu.

Na samym początku poznajemy bohatera naszej książki czyli Andrieja Simonowa, rosyjskiego sekretarza Wydziału Filozofii na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. Zostaje on zwerbowany przez KGB i poddany szkoleniu dzięki któremu ma szansę stać się radzieckim szpiegiem. Wraz z bohaterem nie tylko przeżywamy przygody związane z agenturą, ale także bierzemy udział w ćwiczeniach wspomagających pracę naszego mózgu. Autorzy książki przedstawiają nam nie tylko teoretyczną wiedzę na temat pamięci, ale także (czy też przede wszystkim) prezentują różnego rodzaju ćwiczenia dzięki którym możemy polepszyć nasze możliwości zapamiętywania. Warto dodać, że wszystkie treningi naszego umysłu podawane są stopniowe, od najprostszych, które możemy wykonać z łatwością, po te najtrudniejsze, które bez odpowiedniego przygotowania mogą stać się nie lada przeszkodą. Wracając jednak do części fabułowej naszej książki, Andriej Simonow równocześnie z nami przechodzi szkolenie, a dzięki zapiskom z jego dziennika możemy dowiedzieć się jak dobry wpływ ma ono na jego codzienne życie, postrzeganie rzeczywistości i ludzi. Dzięki wnikliwym analizom, a przede wszystkim trafnym wnioskom, nasz bohater awansuje w hierarchii KGB, a co za tym idzie, dostaje swoją pierwszą operację. Tak więc nie tylko możemy ćwiczyć nasz umysł i pamięć, ale jednocześnie przeżywamy sensacyjną opowieść z morderstwem i szpiegami w tle. Całość książki myślę, że świetnie uzupełniają również wycinki z tajnych akt, które dopełniają całą historię szpiegowską Andrieja. Są one również podstawą do kolejnych ćwiczeń ponieważ autorzy nie tylko przedstawiają różne techniki pamięciowe, ale także sprawdzają czy skrupulatnie czytamy dzieje naszego bohatera. Warto również dodać, iż w przeciwieństwie do innych tego typu książek, „Szkoła szpiegów” jest napisana naprawdę przystępnym językiem. Części teoretyczne nie tylko czyta się z lekkością, ale także są równie interesujące i wciągające jak dzieje radzieckiego szpiega. Co więcej, każdorazowo taki tekst zostaje zakończony wspomnianym wcześniej ćwiczeniem, które jest bardzo dokładnie i precyzyjnie wyjaśnione przez autorów. Nigdy wcześniej nie sądziłem, że siadając do lektury jakiejś książki będę musiał zaopatrzyć się w długopis, ołówek, talię kart i kostkę do gry. Nigdy wcześniej jednak nie sądziłem też, że można (i skutecznie!) w tak krótkim czasie polepszyć własną pamięć.
„Szkoła szpiegów” jest książką godną polecenia dla wszystkich, nie tylko dla osób, które mają problemy z pamięcią. Jedni odnajdą w niej poradnik jak usprawnić swój umysł, drudzy zaciętą historię szpiega KGB. Najważniejsze jednak jest by uważnie i skrupulatnie wykonywać ćwiczenia, nie tylko podczas lektury, ale przede wszystkim w ciągu dnia codziennego. Dzięki temu otyła kobieta jadąca na dwóch monocyklach, siedząca na krześle i trzymająca dwa kije dla podtrzymania równowagi, będzie idealnym sposobem na zapamiętanie pinu do karty. Jak to możliwe? Zdecydowanie należy sięgnąć po tę książkę, a zapewniam, że dzięki niej nasze postrzeganie liczb, numerów, a nawet nauka języka obcego nabierze zupełnie innego formatu.