Cukrzycę Można Wyleczyć Naturalne Metody Zapobiegania I Odwracania Skutków Cukrzycy Typu 2 | Autor: dr Jason Fung

Ostatnio się dowiedziałam, że u mojej rodzicielki zdiagnozowano cukrzycę typu B. Muszę przyznać, że się przestraszyłam. A co robimy jak się boimy? Oczywiście zaczynamy przeszukiwać internet w poszukiwaniu informacji. Niestety, w moim przypadku było to błędem gdyż mam skłonność do wyolbrzymiania, hipochondrii i wpadania w panikę, jednym słowem jestem strasznym tchórzem. Pewnego dnia mama wzięła mnie na stronę i przekazała to co powiedziała lekarka : podstawą leczenia (a jednocześnie zapobiegania) jest dieta, ograniczanie bądź wyeliminowanie cukrów i węglowodanów oraz aktywność fizyczna. Mama nie dostała żadnej recepty ani spisu suplementów diety. Nikt nie skierował jej na zabieg zmniejszenia żołądka, nie zaproponowano jej również innych inwazyjnych metod terapii. Tylko zdrowe odżywianie i ruch. Ciekawa jestem czy lekarka mojej mamy słyszała kiedykolwiek o doktorze Jasonie Fungu czy też sama doszła do podobnych jak on wniosków, obserwując swoich pacjentów. Okazuje się bowiem, że cukrzycę typu drugiego bardzo łatwo wyleczyć, wystarczy zmiana trybu życia, samozaparcie i entuzjazm, gdyż tak naprawdę nie jest ona chorobą tylko reakcją organizmu na otyłość i "przesycenie" cukrami.

Cukrzyca nazywana jest pierwszą niezakaźną epidemią na świecie. Szacuje się, że 422 miliony osób na całym globie choruje na tę chorobę, z czego 179 milionów to osoby jeszcze nie zdiagnozowane. Z tego wynika, że co 11 człowiek ma cukrzycę. Przerażające prawda? Jeszcze bardziej niepokoi to, że liczby te wciąż rosną. 9 na 10 osób, które poprosiłam by wymieniły jedną z chorób cywilizacyjnych wymieniło właśnie cukrzycę. Jeśli mielibyśmy dostęp do danych pacjentów z pewnością byśmy zauważyli pewną zależność : 90 procent chorych jest otyłych. Jeśli byśmy przyjrzeli im się bliżej to zaobserwowalibyśmy złe nawyki żywieniowe (korzystanie z fast foodów, jedzenie nadmiernej ilości słodyczy, spożywanie używek) oraz brak aktywności fizycznej. Jak byłam w szkole podstawowej co roku mieliśmy badania lekarskie. Mierzono nam wzrost i wagę, raz na kilka lat pojemność płuc, sprawdzano włosy i zęby oraz prostotę kręgosłupa. Dziś dzieciom pobierana jest krew, sprawdza się poziom cukru, badania wydolnościowe i na obecność wirusów. Ja moją pierwszą morfologię zrobiłam będąc nastolatką, dziś wykonują ją na badaniach kontrolnych u trzylatków. I wyniki tych badań z roku na rok są coraz gorsze. Ostatnio przeczytałam, że gdzieś na północy Polski urodziło się sześciokilogramowe niemowlę. Lekarz, którego wypowiedź zamieszczono w artykule, stwierdził że "duże" noworodki już wkrótce staną się czymś naturalnym. Kobiety w ciąży nie rezygnują ze złych nawyków żywnościowych. Mało tego, potrafią sobie (nie)zdrowo pofolgować, w końcu to ten czas w życiu kiedy nikt nie będzie nas rozliczał z nadprogramowych kilogramów. Szkoda, że sięgając po kolejny kubek napoju gazowanego, czy kolejnego batonika, nie myślą o tym, ile chemii, pustych kalorii i szkodliwego cukru ładują w swoje własne dziecko. Pamiętajmy : cukier uzależnia. Nie stanowi pełnowartościowego posiłku. Jedząc węglowodany zaspokajamy głód na kilkanaście minut, może pół godziny, po których znowu jesteśmy głodni. I znowu szukamy czegoś "smacznego" (i słodkiego oczywiście). Nawet się nie zorientujemy, jak trzeba będzie kupić nowe spodnie. Nawet się nie zorientujemy jak lekarz nam powie, że chorujemy na cukrzycę i trzeba coś z tym zrobić. Wtedy będziemy musieli zadać sobie pytanie co kochamy bardziej : nasze życie czy słodycze.Bo te dwie rzeczy bardzo ciężko pogodzić.

Doktor Fung w swojej książce mówi nam czym jest cukrzyca i pokrótce opisuje jej najważniejsze typy. Choć posiada ogromną wiedzę na temat każdej z odmian tej choroby, tak skupia się na jednym konkretnym : typie II, czyli cukrzycy do której, sami się przyczyniamy. Bardzo spodobał mi się przykład walizki jako metafory naszego organizmu. Na samym początku, kiedy jest pusta, nie mamy problemu ze spakowaniem do niej ubrań. Jednak w końcu dojdziemy do takiego momentu, kiedy zostaniemy z dwoma T-shirtami w dłoniach, które za nic nie chcą się zmieścić. Mamy wtedy dwa wyjścia,  użyć siły lub usunąć niektóre ubrania. Pierwsze rozwiązanie jest z pozoru skuteczne, jednak nie rozwiąże problemu przepełnionej walizki, drugie ma sens i może przynieść pożądane rezultaty, jednak czy znajdziemy w sobie siłę do rezygnacji z któregoś z ubrań? Leki, które przepisują chorym lekarze, nie leczą przyczyny tylko skutki. Obniżają poziom glukozy, jednak jej nie usuwają. Wynika z tego, że chorzy skazani są na połykanie tabletek lub robienie zastrzyków już do końca życia. A co jeśli lekarstwo znajduje się w nas samych? Jeśli jesteśmy w stanie, bez większych wyrzeczeń, naprawić to co popsuliśmy? Doktor Fung przekonuje nas, że jest to możliwe. O tym, że węglowodany i cukry szkodzą wiemy od dawien dawna. To właśnie one są bezpośrednią przyczyną otyłości a co za tym idzie związanych z nią chorób. Od jakiegoś czasu lekarze zaliczają do nich również cukrzycę, okazało się bowiem, że to nie insulinoodporność (jak w przypadku cukrzycy typu I) lecz zła dieta, są za nią odpowiedzialne. Autor proponuje nam przejście na dietę niskowęglowodanową, których dziesiątki można znaleźć w Internecie. Zachęca nas również do stosowania głodówek, które są ważnym elementem terapii. Badania profesora Roya Taylora z Uniwersytetu w Newcastle w Wielkiej Brytanii wykazało, że dieta 600 kcal powoduje intensywny spadek zawartości tłuszczu w wątrobie, prowadząc do przywrócenia wrażliwości na insulinę w ciągu siedmiu dni od rozpoczęcia diety u osób z cukrzycą typu 2. Czy to naprawdę może być takie proste?  Okazuje się, że coraz większa liczba lekarzy zdaje się z tym zgadzać. 

Jak zawsze powtarzam, kiedy przychodzi do naszego zdrowia, raczej nie polecam kombinowania niczego na własną rękę. Pójdźmy do lekarza, który postawi nam diagnozę i zapozna z możliwościami leczenia. Możecie mu powiedzieć o swoich obawach oraz alternatywnych terapiach, które chcielibyście podjąć. Dobry lekarz, wysłucha i doradzi, sprawdzi czy nie ma przeciwwskazań. Bo chociaż dieta 600 kalorii czy sporadyczne głodówki wydają się czymś łatwym, tak zdecydowanie nie są dla każdego. Należy pamiętać, że jedząc mniej dostarczamy swojemu organizmowi nie tylko mniej kalorii lecz również składników odżywczych, witamin i minerałów, których niedobór może prowadzić do innych chorób. Więc pamiętajcie : najpierw konsultacja lekarska a potem lektura tej książki i ewentualne wykorzystanie zaproponowanych przez autora przepisów. 

Jason Fung z pewnością ma szeroką wiedzę i umie się nią podzielić z czytelnikami. Pisze opisowo, używa metafor, jego język jest barwny i przystępny.  Muszę przyznać, że czytało się całkiem przyjemnie i choć dużo informacji przyswoiłam już wcześniej z innych źródeł, tak moja wiedza na temat cukrzycy i dostępnych metod jej leczenia, została zdecydowanie pogłębiona. Jeśli lubicie poradniki, interesują was alternatywne metody terapii, ktoś z waszej rodziny (lub może wy sami) cierpi na cukrzycę i chcecie mu pomóc, to polecam. Tylko pamiętajcie, żeby nie ufać ślepo słowu pisanemu, bo to co jednym przyniesie korzyść, drugich może tylko skrzywdzić. Bądźcie mądrzy i ufajcie samym sobie, wsłuchajcie się we własny organizm a z pewnością usłyszycie wysyłane przez niego sygnały. Nie wiem czy zmieniając dietę da się wyleczyć z cukrzycy, ale jedno wiem na pewno : zdrowy tryb życia, szczupła sylwetka i jędrne ciało, sprawi że będziemy atrakcyjniejsi i szczęśliwsi. A wiadomo szczęśliwi ludzie żyją dłużej. Polecam.

CZY CUKRZYCĘ MOŻNA COFNĄĆ?

Czy cukrzycę można wyleczyć? Niejeden pacjent zadaje sobie to pytanie, tym bardziej, że zdania lekarzy na ten temat są mocno podzielone. Kogo właściwie słuchać? Jaka jest prawda o cukrzycy typu drugiego, bo to właśnie jej dotyczy niniejsza publikacja? I czy niniejszej książce można w ogóle zaufać, skoro polecana jest m.in. przez miesięczniki „Czwarty Wymiar” czy „Szaman”, co sugeruje dość abstrakcyjne metody terapii, mogące prędzej wpędzić pacjenta do grobu, niż mu pomóc?

Zanim spróbuję odpowiedzieć na to pytanie, a nie będzie to łatwe, przyjrzyjmy się nieco bliżej zawartości i kulisom niniejszej publikacji. Jason Fung, nefrolog z wykształcenia, w swojej karierze widział mnóstwo pacjentów cierpiących na otyłość i cukrzycę typu drugiego. Z tym pierwszym problemem rozliczył się już w swojej poprzedniej książce, „Kod otyłości”, teraz nadszedł czas by przyjrzał się bliżej diabetologicznym kłopotom. Czy leczenie insuliną ma sens? Czy cukrzyce można cofnąć? I jak leczyć się bez leków?

Ponieważ z cukrzycą nie miałem bliższych doświadczeń (na szczęście) i jedynie poprzez zmagania z nią krewnych czy znajomych osób jest mi nieco znana, nigdy nie zagłębiałem się w temat, więc nie orientuję się w nim na tyle, by wypowiadać się o stronie medycznej tej książki. Nie wszystko jednak wydaje mi się tu naukowo uzasadnione, mimo tytułu, jaki autor umieszcza przed swoim nazwiskiem, a wydaje się bardziej, niż czymkolwiek innym, gdybaniem opartym na prywatnych przekonaniach. Jak jednak wspominałem, to moje odczucia, rozsądzanie przydatności niniejszej pozycji zostawiam Wam, ze swej strony dodam tylko, że można dowidzieć się wielu ciekawych rzeczy i kto wie, niektóre z nich mogą naprawdę być przydatne i pomóc chorym. Nadal jednak niepokój mój wzbudza brak stricte medycznych patronatów i polecanki doktorów i magistrów z cukrzycą stricte niezwiązanych. Zostawmy już jednak ten temat i skupmy się na tym, jak niniejsza publikacja prezentuje się pod względem wykonania, wydania etc.

Jeśli chodzi o samo pisarstwo, całość jest dostatecznie lekka stylem, by nie odstraszyć czytelników laików, ale jednocześnie napisana w sposób profesjonalny i pokazujący dobrą znajomość tematu. Książkę czyta się więc dość szybko i bez bólu. Nie jest to lektura, jaką pochłania się od deski do deski, czytelnik raczej sięga po konkretne wyrywki z całości, choć warto przeczytać przed nimi przynajmniej najważniejsze fakty wprowadzające do tematu, by uniknąć nieporozumień i przy okazji ogarnąć też ogólny zamysł autora, jego wizję i wszystko to, co chce na za pomocą książki powiedzieć. A robi to kompleksowo, wnikając w różne aspekty tematu i szukając porad jak najbardziej możliwych do realizacji w domu.

Jeśli chodzi o samo wydanie, „Cukrzycę można wyleczyć” prezentuje się poprawnie. Nie wyróżnia się niczym na tle książek, a więc i niczym nie zawodzi, choć sama prezentacja publikacji, z tymi wypełniającymi ją tabelkami i wykresami, dość mocno kojarzy się z podręcznikiem szkolnym. Wada? Zaleta? Każdy niech zdecyduje według własnych preferencji, mi bynajmniej to nie przeszkadza.

Podsumowując: zainteresowanym tematem czytelnikom mogę całość polecić. Nic jednak nie zastąpi zdrowego rozsądku i ostrożnego podchodzenia do poniższej publikacji. W końcu autor jest nefrologiem, a nie diabetologiem i nawet jeśli istnieją związki między jednym a drugim, lepiej jednak skontaktować się ze specjalistą od cukrzycy, a po książkę sięgnąć jak po formę ciekawostki, ukazującej inną stronę problematyki.