Marvin | Autor: Iza Korsaj

Jeżeli miałabym podać powód, dla którego ludzie zaczytują się w powieściach o zbrodni zarówno tych fabularyzowanych, jak i opartych na faktach, powiedziałabym, że ma to duży związek z fascynacją ludzi zdeprawowanymi umysłami. Z kimś, kto zdolny jest do najgorszego, na szczęście, większość z nas nie miała bezpośrednio do czynienia, dlatego czynniki składające się na przerażający obraz człowieka bez skrupułów zdolnego do pozbawienia kogoś życia, staje się czymś niesłychanie interesującym, praktycznie tak bardzo, jak wzbudzającym strach. Skąd taki wstęp? Mam za sobą lekturę "Marvina" Izy Korsaj i książka ta ma sobie wszystko to, co uwielbiamy w thrillerach. Mnożąc razy tysiąc.

Chirurg kojarzy się głównie z ratowaniem życia. Z kimś, kto posiada niesłychane umiejętności i rozległą wiedzę, dzięki czemu jest w stanie poskładać człowieka w całość nawet w tych pozornie najgorszych sytuacjach. Usuwają to, co złe, mają także możliwość zamiany wadliwego organu na nowy, pochodzący od dawcy. Marvin Cross miał duże doświadczenie w pracy chirurga i szereg pacjentów, którzy zawdzięczali mu życie. Jednak wielu także stracił na stole operacyjnym. Można by powiedzieć, że to nic nadzwyczajnego, prawda? Ten specyficzny zawód rządzi się swoimi prawami. Jednak Cross był kimś więcej niż zwykłym chirurgiem i transplantologiem. To wybitny umysł, który swój intelekt wykorzystywał niemal jak broń, wciąż zafascynowany tajemnicami, jakie kryje w sobie człowiek. Jednak dla kogoś, kto w tak doskonały sposób poznał ludzkie ciało pozostawało coś, co wciąż było wyzwaniem, a mianowicie ludzki umysł. I tak powstał pomysł Naprawy Umysłów, kiedy to Marvin miał leczyć ludzi ze znacznymi psychicznymi defektami, nierzadko także z niepokojącą przeszłością. Zbiegiem pewnych przykrych wydarzeń Marvin Cross trafia do kliniki weterynaryjnej Darrena Westona i zrozumiał, że znalazł swój kolejny cel.

Czas bowiem nigdy nie leczy ran. On je tylko zabliźnia

Muszę przyznać, że Marvin okazał się dla mnie dużym zaskoczeniem. W dużej mierze akcję śledzimy z punktu widzenia głównego bohatera, którego sposób myślenia raczej nie zaliczałby się do normalnych, a stosowane przez niego metody leczenia przywodziły mi na myśl upiorną mieszankę wyczynów serialowego Dextera i eksperymentów medycznych nazistowskich lekarzy w obozach śmierci podczas wojny. Dlatego spoglądanie na życie z punktu widzenia Marvina okazywało się przeżyciem dość niepokojącym i wzbudzającym strach. Szczególnie wkraczał on do akcji, uparcie wierząc, że ma on wpływ na ludzką psychikę. Jednak, jak to zwykle bywa, nie wszystko działa zgodnie z planem i główny bohater staje przed niespodziewaną sytuacją do rozwiązania.

W mózgu zaczyna wyć alarm. Układ nerwowy zalewa hormon stresu. Poziom adrenaliny wzrasta. Najważniejsze organy, w tym wątroba i serce, otrzymują zwiększony dopływ krwi.

No dobra, ta książka jest upiorna i to w dobrym tego słowa znaczeniu. Od pierwszych stron narzuca niepokojący klimat, a czytelnik przeżywa prawdziwą emocjonalną masakrę. Wciąż coś się dzieje, a kiedy fabularnie następuje chwilowy spokój, niepewnie oczekiwałam na kolejny wybuch. Nie brakuje tutaj brutalności, przemocy, przekleństw i opisów największych potworności, do których jest zdolny człowiek. Dlatego książka jest dość ciężka pod względem psychologicznym. Ale uważam to za wielki atut autorki, która w mistrzowski sposób przekazuje psychodeliczny klimat ze skrzywionymi umysłami w rolach głównych. Chylę czoła także albo nad rozległym reaserchem autorki lub nad jej wykształceniem, ponieważ ma bardzo lekki styl, szczególnie we wprowadzaniu do opowieści pewnych naukowych faktów, o których Marvin, jako adept medycyny, musiał wiedzieć.

Przy tak złożonych psychologicznie opowieściach zawsze wolę, jak osobowość głównego bohatera jest opisana w sposób bardziej rozległy. Autorka podała motywy jego postępowania, ale większy nacisk na jego przeszłość dużo bardziej pozwoliłby nakreślić to, co aktualnie dzieje się w umyśle Marvina.

Jest strasznie, jest niepokojąco i momentami bardzo brutalnie. To thriller psychologiczny na granicy horroru, który wciąga od pierwszej strony, nie pozwalając wyrwać się czytelnikowi z tego ciężkiego klimatu. Dla wielbicieli mocnych wrażeń to bardzo dobra pozycja. Duże zaskoczenie, ale jakże pozytywne!

Ksiązka Izy Korsaj pt. Marvin to pierwsza część planowanej serii o dokntorze Marvinie Crossie. Tytułowy bihater to uzdolniony chirurg transplantolog cieszący się w środowsiku renomą i zaufaniem. Pasuje do niego jak ulał powiedzenie „zimny chirurg”, bo nie tylko jako lekarz, ale jako człowiek wykazuje takie cechy jak: brak wrażliwości, delikatności, współczucia. Dba o „dostawę biologicznych części zamiennych” dla bogaczy i vipów, prowadzi „twarde negocjacje” niezawsze zgodne z prawem, bo jak twierdzi: „Świat nie sprzyja dobrym ludziom”.

Pewnego dnia jego zachłanność, poczucie wyższości wobec licznych bezrozumnych istot człowieczych, które, według niego potrzebują pomocy, kieruje jego działalność z wymiany narządów do naprawy umysłów. Marvin pracuje w Bostonie i tam też postanawia podjąć nową działalność. Z niezwykłą starannością i dokładnością wypatruje swoje ofiary - ludzi, którym pragnie „naprawić umysł”. Najpierw osacza daną osobę - śledzi jej życiorys, poszukuje wad do naprawy postępowania, a następnie ubezwłasnowolnia ją metodami profesjonalnymi, jak np. narkoza, środki paraliżujące ciało i wolę. Kiedy przerażony „pacjent” budzi się w „gabinecie lekarskim” Marvina, uzurpującego sobie prawo do nazywania siebie Terapeutą, dowiaduje się powoli, że został poddany „leczeniu” umysłu przez zwyrodnialca w białym kitlu.
Pierwszą ofiarą jest syn pedofila Darren Weston, który w młodości pomagał ojcu w uprowadzaniu i gwałceniu małych dziewczynek, a obecnie zmienił miejsce pobytu i pracuje jako weterynarz w lecznicy.

Kolejna ofiara - Jerry Savage - to mężczyzna, zdaniem Terapeuty, zbyt mało męski i odznaczający się biernością w życiu. Doktor Marvin chełpi się swoim intelektem i zdolnościami, które wykorzystuje do uprawiania niecnego procederu - wyrafinowanych tortur: piłowania, łamania kości, chirurgicznych nacięć na ciele ofiary, najczęściej bez zniezulenia. Z ogromną, sdystyczną przyjemnością zmusza ofiary do poddania się jego woli, zgodnie z zaplanowaną „naprawą umysłu”. Oprócz tortur fizycznych „pacjenci” są poddawani torturom psychicznym i „praniu mózgów”. Po czym opuszczają „lecznicę”, a Terapeuta czeka na przemianę i powrót „uleczonych” w celu wyrażenia mu wdzięczności i pokazaniu przemiany życia zgodnie z wolą Marvina.

Czy Marvinowi udaje się „naprawić umysły” ludzkie ? Czy ofiary jego rzeźniczych zabiegów zmienią swe życie i powrócą do swego „wybawcy” z podziękowaniem ? Jeśli czytelnik przebrnie przez mrożące krew w żyłach sceny, znajdzie odpowiedź na te pytania. Czy będzie zaskoczony przebiegiem zdarzeń, myślę, ze tak.

Autorka prowadzi akcję w bardzo nieprzewidywalny sposób. Różnorodne wątki są splecione ze sobą. Kompozycja jest przemyślana. Iza Korsaj tak prowadzi rozwój wydarzeń, że ofiary Marvina spotykają się ze sobą, ich drogi się krzyżują. Powieść w niezwykle sugestywny sposób ukazuje portrety psychologiczne różnorodnych dewiantów: morderców, pedofilii, sadystów. Tytułowy Marvin „naprawiający” innych sam jest zepsutym mechanizmem ludzkim bez uczuć, empatii. Zakochiwanie się i pokrewne mu emocje uznaje za „degradujące psychikę stany”.

Jeśli czytelnik ma mocne nerwy, w trakcie lektury dowie się jeszcze: 

• Co tak naprawdę dzieje się w Laboratorium Naprawy Umysłów ?
• Jak Inżynier Naprawy dokonuje rekonstrukcji osobowości pacjentów ?
• Czym są Naprawy Specjalne ?
• Dlaczego wystrój Laboratorium odzwierciedla osobowość jego właściciela ?
• Co się dzieje, gdy kat zamienia się miejscem z ofiarą ?
• W jaki sposób „lekarz” doprowadza „pacjenta” do skraju emocjonalnego szaleństwa ?
• Co prowokuje kata do agresji ?
• Czego najbardziej boją się szaleńcy ?
• Czym jest słabość i siła, gniew, nienawiść, okrucieństwo i pogarda ?

Narratorem jest bohater - bostoński chirurg. Poznajemy wydarzeni z jego punktu widzenia. Psychopata przedstawia w subiektywny sposób siebie i swoją historię. Ocena należy do czytelnika.
Polecam pozycję tym, którzy lubią mocne wrażenia i tym, którym nie obce są rozmyślania o naturze ludzkiej i życiu. Osobom zbyt wrażliwym, estetom odradzam lekturę książki, w której aż kipi od brutalnych scen, okrucieństwa, krew leje się strugami, a jeżyk jest najeżony wulgaryzmami i przekleństwami. Miłośnikom pięknej polszczyzny, poszukujących w świecie literatury szlachetnych wzorców i wzniosłych ideałów z pewnością nie spodoba się również „Marvin”. Moja ocena 3/6.