Lissy | Autor: Luca D'Andrea

Baśnie uczą, że sprawiedliwość jest prosta. Dobro ma zatriumfować, a krzywdy muszą zostać pomszczone. Baśniowi bohaterowie raczej nie miewają moralnych dylematów i złożonych charakterów, stoją wyraźnie po jasnej albo ciemnej stronie. Piękna królewna ucieka przed okrutną macochą, dzielny chłopak walczy z bezduszną wiedźmą, na niewinne koźlątka napada podstępny wilk. Źli nigdy nie budzą współczucia. Świadomie wybierają drogę zbrodni i otrzymują zasłużoną karę. Czy tak jest też w prawdziwym życiu? Czy zło zawsze rodzi się z okrucieństwa? Czy wszyscy mamy równe szanse być dobrymi ludźmi? Nie sposób nie zadawać sobie tego typu pytań podczas czytania "Lissy" - powieści włoskiego pisarza Luki D'Andrei.

Dwudziestodwuletnia Marlene postanawia porzucić swojego męża - zamożnego kryminalistę - i rozpocząć nowe życie, ale od mężczyzny takiego jak Herr Wegener nie można po prostu odejść. Zwłaszcza jeśli zabiera się ze sobą coś, na czym bardzo mu zależy. Zraniony małżonek natychmiast rozpoczyna poszukiwania.

Plan ucieczki nie zostaje w pełni uskuteczniony, bo na śliskiej drodze Marlene rozbija samochód i własną głowę. Od pewnej śmierci ratuje ją Simon - starszy mężczyzna, mieszkający samotnie w górskiej chacie. Kobieta szybko wraca do zdrowia, jednak niepokój nie opuszcza jej ani na chwilę. Wie, że jest ścigana. Ale czy tylko Wegener pragnie jej krwi?

"Co mnie tak zręcznie z czasu okrada? O, to lektura nie lada!" - tak, parafrazując cytat z braci Grimm, stanowiący jedno z pierwszych zdań powieści, mogłabym najkrócej opisać uczucia towarzyszące mi podczas czytania. O tego rodzaju kradzież nie da się mieć pretensji, wręcz przeciwnie - każdy miłośnik literatury chciałby jak najczęściej spotykać papierowych rabusiów, sprawiających, że kilka godzin mija jak z bicza strzelił. Dlaczego "Lissy" tak dobrze radzi sobie w złodziejskim fachu?

Zacznijmy od tego, że nazwanie jej powieścią trzymającą w napięciu, byłoby sporym niedopowiedzeniem. Autor nie pozostawia nam ani chwili na uspokojenie tętna - akcja toczy się błyskawicznie, a wydarzenia często przybierają zupełnie nieoczekiwany obrót. Ciekawość rośnie w miarę czytania - im bliżej końca książki, tym więcej wysiłku wymaga odłożenie jej choćby na moment.

Mroczny klimat działa na wyobraźnię. Intryguje. Kusi. Przeraża. Czytamy o psychopatycznych fantazjach, brutalnych zbrodniach, zniszczonych życiach. Podróżujemy po świecie pełnym niebezpieczeństw, przyglądamy się cierpieniu i śmierci, ale choć widok bywa paskudny, a strach czasem chwyta za gardło, wcale nie mamy ochoty szybko wracać do domu.

"Lissy" nie jest jednak zwykłym thrillerem, który można po prostu z przyjemnością przeczytać, a potem odłożyć na półkę bez głębszej refleksji. To dopracowana, wstrząsająca historia o złu, ale głównie tym powstałym z cierpienia, na bazie niezagojonych ran. Złu, które jest przekleństwem dla wyrządzających je ludzi. Ta powieść na pewno zadowoli wszystkich, którzy nawet wobec literatury popularnej mają wysokie wymagania. "Lissy" nie oferuje lekkiej rozrywki i prostego morału, bo sprawiedliwość to bardzo skomplikowane zagadnienie. Tak skomplikowane jak dobro i zło. Tak skomplikowane jak życie.