Chciwość | Autor: Marta Guzowska

Simona Brenner to świetna archeolog, bardzo ceniona w środowisku i posiadająca unikatowe umiejętności. Oprócz tego jest bardzo dobrą złodziejką antyków wartych najwięcej na światowym czarnym rynku, bo choć kocha swoją pracę to jeszcze bardziej kocha żyć na poziomie i ceni zarobki, a te jak można się domyślać, są znacznie wyższe w tej drugiej branży. W pierwszym tomie cyklu Simona dostaje zlecenie, aby znaleźć i ukraść niezwykle cenny diadem z legendarnego skarbu Priama. Z uwagi na honorarium decyduje się na nie bez wahania, jednak problem stanowi nie tylko fakt, że nie można diademu znaleźć, ale także pojawienie się Iwana, jednego z największych błędów Simony. A przynajmniej tak jej się wydaje i dopiero piętrzące się komplikacje uświadamiają jej, że ta sprawa układa się dla niej znacznie mniej ciekawie niż się spodziewała.

Bardzo podoba mi się podejście autorki do tematu, fabularne zawiłości mniej lub bardziej zadziwiają, zatem biorąc pod uwagę kategorię sensacyjny kryminał, jest dobrze. Pani archeolog złodziejka antyków, czyli pyskata i niepokorna Simona, przypadła mi do gustu. Rozumiałam ją - jej przekręty i flirty z bezprawiem naprzemiennie mnie bawiły i pozytywnie zaskakiwały. Nieco gorzej było z pozostałymi postaciami, ale wciąż było nieźle. Na kolejny punkt zaliczam pierwszoosobową narrację, od czasu do czasu zamienianą na trzecioosobową - ciekawy i bardzo dobrze wykonany przez autorkę zabieg. Zatem na czym polegał mój kłopot? Na dłużącej się miejscami fabule i nie najlepszym warsztacie autorki, na którym rozbijało się wiele dobrze poprowadzonych wątków. 

„Chciwość” ma kilka istotnych niedociągnięć, z pośród których umiejętności literackie autorki są jednym z najważniejszych elementów do szlifowania. Świetny pomysł i dość dobrze skrojone postacie to jeszcze trochę za mało by uznać książkę za doskonałą i polecać bez wahania. Po pierwsze, emocjonujące sceny wydarzały się niezwykle szybko i poświęcono im tyle samo uwagi co opisom jazdy motorem, przeciskaniu się pomiędzy budynkami albo miedzy wyspami czy tego co jadła lub piła główna bohaterka. Zbyt dużo nieistotnych szczegółów w ogromie których rozmywa się najlepsza część akcji. Nieśmiertelność Simony też chyba przejdzie do historii, bo uwierzcie mi na słowo kiedy powiem, że kobiecie przytrafi się mnóstwo fizycznych "przygód", a fabuła wspomni o sinych nadgarstkach, żebrach itd. wiele razy, co nie przeszkadza jej nieomal latać, a na pewno biegać, uciekać, pływać, kraść... Podobnie nieco męczący był fakt, że Simona podobała się praktycznie każdemu napotkanemu mężczyźnie. Owszem pojawiają się postacie nią niezainteresowane, ale wtedy zaraz się okazuje, że mężczyzna ten jest wybitnie nieprzystojny, jest gejem, albo coś w tym stylu. Potwornie mnie to męczyło i nudziło, a lektura przez to stawała się nieomal przewidywalna. Realność pewnych wydarzeń pozostawia sporo wątpliwości i to też nie działa na korzyść książki.

Co do samego rozwiązania kryminalnej zagadki - jestem do niego przekonana w 90%. Trochę mnie rozczarowało, bo wcale nie daje odpowiedzi na wszystkie pytania, znaczy pozornie daje, ale jednak jak przyjrzeć mu się bliżej to ma to kilka luk. 

Czy więc polecam pierwszą część przygód Simony Brenner? Tak. W „Chciwości” pani Guzowska stworzyła świetną wyrazistą bohaterkę, a cała książka okazała się niezłym kryminałem, ciekawie zbudowanym i pełnym zaskakujących zwrotów akcji. Jestem przekonana, że wraz z kolejnymi książkami te mankamenty mogą być bez problemu poprawione, oprócz niezmierzonych możliwości Simony, a to widocznie będzie znak rozpoznawczy tego cyklu.