Bolek I Lolek | Autor: Karolina Macios

Chyba trudno byłoby w moim pokoleniu znaleźć kogoś, kto nie kojarzy Bolka i Lolka oraz ich przesympatycznych przygód. I pewnie większość z zapytanych o tę dwójkę osób wyzna, że nie tylko ich zna, ale też lubi. Ze mną było podobnie, dlatego ta książka trafiła w moje ręce, mimo że w sylwestrową noc zmieniłam przysłowiowy licznik na trójkę z przodu.

Jak tym razem przygody Bolka i Lolka wypadają w mojej ocenie? Całkiem przyjemnie, choć przyznam, że nie spodziewałam się w ich perypetiach na przykład Minecrafta - swoją drogą, do tej pory nie potrafię dokładnie określić, czym on jest i chyba dobrze mi z tą niewiedzą. Ale żeby nie było, że odeszliśmy całkowicie od wszystkiego, co rzeczywiste na rzecz świata wirtualnego. Na szczęście co to to nie. Bo znalazło się tutaj miejsce choćby dla sympatycznego psiaka, który pożera wszystko na swojej drodze, jest tajemnicze zniknięcie Świętego Mikołaja i wiele, wiele innych ciekawostek dla miłośników Bolka i Lolka. Poza Minecraftem z tych rzeczy bardziej na czasie - co dla mnie niekoniecznie oznacza, że lepszych - spotkamy tu także ideę zdrowego odżywiania.

W kwestii samego wydania warto zaznaczyć, że to nie jest książeczka dla dzieci z kilkunastoma stronicami, ale potężne tomiszcze, które mniejszej pociesze może być nawet trudno samodzielnie utrzymać. Jest co czytać i to uważam za duży plus, mimo nieporęczności książki dla małych rączek - właśnie ze względu na gabaryty. Okładka jest gruba, dzięki czemu książka posłuży na dłużej. Przyciąga ona wzrok swoją kolorystyką, więc są spore szanse, że nawet nie wiedząc o jej istnieniu, po prostu zatrzymamy na niej wzrok na księgarnianej półce. A to w połączeniu z tytułem z pewnością wielu zachęci do przygarnięcia jej i zabrania ze sobą do domu.

To, co mnie zaskoczyło, to moje własne odczucia w stosunku do ilustracji. Zakładałam, że muszą mi się spodobać, w końcu to Bolek i Lolek. Tymczasem do warstwy wizualnej uczucia mam raczej mieszane. Niby wszystko jest w porządku - Bolek i Lolek tacy jak dawniej, nic się chłopaki nie zmienili i chwała im (oraz ilustratorce) za to, ale ta ich nowa koleżanka jest rysowana inną, grubszą kreską, przez co całość sprawia wrażenie, jakby dziewczynka była tam doklejona na siłę. Nie wiem, być może przesadzam, ale takie było moje spostrzeżenie przy pierwszym kontakcie z książką i pozostało mi ono do dzisiaj. Trochę szkoda, bo Bolek i Lolek to klasyka i fajnie by było, gdyby wszystko grało w stu procentach, ale na pewno nie każdy zwraca uwagę na takie detale. Pewnie nawet jestem w mniejszości.

Czy zatem uważam, że książka jest warta polecenia? Na pewno tak, bo Bolka i Lolka warto polecać zawsze i każdemu. Ta konkretna publikacja wnosi pewien powiew świeżości do ich historii, a przedstawione przez autorkę przygody - choć dla starszych zapewne czasem nieco dziwne - z pewnością będą bliskie obecnemu pokoleniu młodych czytelników. Czasy się zmieniają i najwyraźniej Bolek i Lolek poszli o krok dalej, ewoluując razem z nimi. Czy to dobrze? Myślę, że w ogólnym rozrachunku raczej tak, bo po pierwsze nie zmienili się aż tak bardzo, a po drugie - jeśli zachęcą tym dzieciaki do czytania, to było warto.