Magiczne Drzewo Czas Robotów | Autor: Andrzej Maleszka

„KRAINA ROBOTÓW”

Jak połączyć fantastykę graniczącą z science fiction z książkami dla dzieci? Jak poprzez barwne opisy, niecodzienne sytuacje nauczyć dziecko przyjaźni, odpowiedzialności i wyobraźni? Najlepszym przykładem jest właśnie książka, a dokładnie cały cykl książek zatytułowany „Magiczne drzewo”. Jest to cykl autorstwa Andrzeja Maleszki- reżysera filmowego i autora powieści. „Czas Robotów” jest 10tomem tej serii.
Pierwszy raz z „Magicznym drzewem' spotkałem się jako dziecko. W serialu o tym samym tytule wręcz się zakochałem. Bohaterowie, akcja i przygoda wciągnęły mnie do reszty, co miało również odbicie w moim późniejszym życiu, ponieważ było to moje pierwsze spotkanie z fantastyką.

Wracając do powieści, z radością usłyszałem o kolejnym tomie przygód bohaterów znanych mi z dzieciństwa. Jeszcze bardziej ucieszył mnie fakt, że ten tom można czytać niezależnie od pozostałych. Niestety, cały zarys fabularny z biegiem lat zatarł się tak bardzo, że nie pamiętałem imion bohaterów.

Fabuła powieści jak zawsze mnie nie zawiodła. Mimo, że jestem prawie dziewiętnastoletnim chłopakiem, czytając tę pozycję czułem się przynajmniej dziesięć lat młodszy, zupełnie jakbym dopiero co sięgnął po pierwszy tom „Magicznego drzewa”.

Android stworzył stalowe osy zamieniające wszystko co żyje w stal (w roboty). Tylko Idalia, Alik, Budyń i Julka mogą ich powstrzymać. Muszą odnaleźć kolejny magiczny przedmiot zrobiony z dębu rosnącego w dolinie Warty, tego samego z którego zrobione jest czerwone krzesło czy magiczna kostka do gry.

Styl pisania autora jest bardzo prosty, przejrzysty, zrozumiały, miejscami mocno przerysowany lecz przede wszystkim pobudzający wyobraźnię. Czytające go dzieci, na pewno zachwycą się światem wykreowanym przez Pana Maleszkę (nawiasem mówiąc książka podoba się mojemu sześcioletniemu bratu, który do tej pory nie przepadał za jakimikolwiek nieelektronicznymi „zabijaczami czasu”).
Jak można uchwycić odwagę w książce dla dzieci? Otóż i w tym aspekcie autor „zaszalał”. Walka z Androidem, poszukiwania magicznego przedmiotu wymagały niezliczone pokłady pomysłowości, odwagi i wiary w przyjaźń. Autor pokazuje, że samotnie przeciwności nie damy rady pokonać, lecz będąc z bliskimi, nic nie powinno być w stanie przeszkodzić w szczęściu.

Powieść zawiera bardzo dużo morałów, motywów i przykładów, które mogą pomóc w wychowaniu dzieci. Wspomniana wyżej pomysłowość to jedna z wielu takich cech. Mało kto wpadłby na pomysł „Jak odczarować niewidzialną Julkę”. Lub jak pokonać Androida.

Niestety książka ma jedną, naprawdę małą skazę. Mianowicie sam początek historii o robotach. Niestety była lekko nudna, przez co pierwsze kilkadziesiąt stron czytało mi się ciężko (mimo specjalnie przystosowanej czcionki dla dzieci). Po prostu wtedy nic się nie działo, lecz gdy dziać się zaczęło to już z totalnym rozmachem.

„Czas Robotow” jest powieścią ilustrowaną. Ilustracjami są natomiast fotografie opisywanych sytuacji, wyglądające zupełnie jak kadry z filmu. Dzięki tym „kadrom” młodzi czytelnicy mogą wyobrazić sobie jak zdaniem autora wyglądają postacie a także mogą przybliżyć im miejsce akcji. Dzięki ilustracjom jak i dużej czcionce, powieść wizualnie jest dość obszerna dlatego młodzi miłośnicy książek mogą szczycić się tym, że sprostali wyzwaniu czytając to dzieło.

Podsumowując, cały cykl jak i ten tom są napisane nie tylko dla dzieci. Wielu fanów znających poprzednie części może przeczytać „Czas Robotów” dla własnej przyjemności, lub dla przyjemności swoich, nieumiejących jeszcze czytać pociech. Osobiście mam nadzieję, że przygody z „Magicznym drzewem” jeszcze się nie skończyły.