Wakacje Z Trupami | Autor: Agnieszka Pruska

Za sprawą „Wakacji z trupami” spotkałam się z Agnieszką Pruską po raz pierwszy. Nie byłam pewna, czego mogę po tym spotkaniu się spodziewać, szczególnie, że to już druga powieść związana z tymi bohaterkami. Pewien problem stanowił również fakt, że do polskiego kryminału (a może i komedii kryminalnej?) wciąż czuję jednak pewien dystans, a kilka zmarnowanych szans wciąż tkwi w mojej pamięci. Czy w takim wypadku mogło wyjść z tego coś dobrego? Czy autorka mogła mnie oczarować lub chociaż zaskoczyć?

Nie da się ukryć, że Pruska stworzyła nietuzinkowe postacie kobiece. Julia i Alicja to dwie nauczycielki, które na co dzień pracują w liceum. Dłuższe wakacje i wspomnienia z poprzedniego urlopu prowadzą do tego, że kobietom marzy się nietypowy wakacyjny wyjazd. Nie dla nich leżenie plackiem na plaży i nadrabianie zaległych lektur. Bo zamiast książek zabierają one ze sobą sznur, scyzoryki i inne nietypowe akcesoria. Brzmi intrygująco, prawda?

Już po takim wstępie można się spodziewać, że będzie to książka lekko z przymrużeniem oka, szczególnie, kiedy weźmiemy pod uwagę bohaterki i ich wyposażenie. One marzą, by coś się działo, chcą odkrywać sekrety, szukają przygód. Nie ma u nich miejsca na nudę i marnowanie czasu. A trzeba przyznać, że i dziwne wydarzenia jakby same odnajdywały te dwie kobiety. Zwłaszcza we Fromborku, który wybierają na czas swojego urlopu.

Podczas lektury można poczuć, że w książkowych wydarzeniach bierzemy udział wraz z opisywanymi postaciami. Po części wpływa na to fakt, że autorka przedstawia istniejące miejsca, w których każdy z nas mógłby się znaleźć lub już się znalazł. Z drugiej zaś strony pisze o przygodach kobiet w sposób nie tylko interesujący, ale też wiarygodny. Razem z nimi udajemy się na grzyby czy zwiedzamy okolicę.
Choć momentami całość wydaje się nieco oderwana od rzeczywistości, to jednak czemu właściwie opisywane rzeczy nie mogłyby faktycznie się wydarzyć? Pruska potrafi nadać całości dużej lekkości, jej fabuła jest obrazowa, działa na wyobraźnię, zachęca, by podążać za bohaterkami dalej i dalej. Styl autorki przekonuje, by kontynuować lekturę, można go określić jako przyjazny dla czytelnika, bardzo swobodny. Widać, że Pruska wie, co chce w tej opowieści przekazać i to, co sobie zaplanowała, umiejętnie umieściła na kolejnych kartkach.

Szybko można również się przekonać, że powieść reprezentuje nie tyle sam kryminał, co raczej taką kryminalną komedię. Wiem, że nie jest to gatunek, który każdego przekona, niemniej jednak każda książka na taką szansę zasługuje. Do tej pory niewiele takich kryminalnych komedii czytałam, z kolei te, jakie już poznałam ustawiły poprzeczkę dość wysoko. Czy Pruskiej udało się jej dosięgnąć? Myślę, że tak. Podoba mi się jej dystans, poczucie humoru, lekkie podejście do rzeczywistości, swoboda w kreowaniu bohaterek. Moim zdaniem ta powieść zasługuje na uwagę.

Jak już wspomniałam, „Wakacje z trupami” to luźna kontynuacja powieści „Zwłoki powinny być martwe”. Autorka subtelnie nawiązuje do pierwszej części, jednak nie zdradza zbyt wiele, sprawiając, że można, ale nie trzeba nadrabiać, a całość wydaje się przemyślana i domknięta w tym tomie.

Najnowsza powieść Agnieszki Pruskiej to lekka, prosta i przyjemna lektura. Nie można określić jej literackim majstersztykiem, ale niewiele można jej również zarzucić. Myślę, że sprawdzi się w przypadku osób, które taki gatunek sobie cenią oraz tych, które po prostu lubią spędzać czas przy takiej niezobowiązującej, rozrywkowej powieści.
Ruda recenzuje