Ostatnie Wakacje | Autor: Anna Łacina

Za chwilę mają się zacząć wakacje, te, podczas których człowiek staje na progu dorosłego życia. Patrycja ma zamiar się obronić, Magdzik szuka dobrej pracy, Małgosia ma trafić w nowe miejsce i poznać swojego ojca. Są też Eryk i Bartek, młodzi i zdolni mężczyźni po przejściach. Lato miało być idealne, a tu los płata figla i zsyła niespodziankę: szereg nieprzewidzianych wydarzeń. Wszystko wskazuje na to, że to nie będą udane dwa miesiące.

Czytając „Ostatnie wakacje” Anny Łaciny, towarzyszymy bohaterom, których losy przedstawione zostały już w kilku wcześniejszych powieściach autorki. Nie stanowi to jednak przeszkody w lekturze, ponieważ historia stanowi odrębną całość. Głównym miejscem wydarzeń jest Toruń, ale akcja zahacza również o Poznań, górskie okolice, a nawet zagranicę. Na zakończenie można stwierdzić, że gdziekolwiek się nie ruszymy, świat jest jednak bardzo mały.

Autorka nie popełnia błędu jakim jest wrzucenie wszystkich postaci na pierwsze kilka stron książki, tylko stopniowo rozwija akcję i wprowadza kolejnych jej uczestników. Dzięki temu każdego poznajemy po odrobinie, stając się jednocześnie świadkami jego losów. To sprawia, że główni bohaterowie zyskują wyraźne rysy i głębię charakteru. W powieści nie ma też podziału na „czarnych” i „białych”- każdy ma swoje wady i zalety. Odzwierciedlają one między innymi fakt, że tragedie i przeżyte traumy wpływają na nasze postępowanie i kształtują osobowość.

W powieści podkreślona jest waga relacji międzyludzkich i to one grają tu główną rolę. Znajdziemy na kartach książki zakochanych, zdradzonych, skłóconych, rozwiedzionych, wykorzystanych, przyjaźniących się i wspierających. Po przeczytaniu pojawia się mnóstwo refleksji. Czy miłość na dobre i złe w ogóle istnieje? Czy optymizm młodych może wygrać z doświadczeniem dorosłych? W historii zaprezentowane są też różne oblicza miłości. Zarówno ta rodzicielska, jak i pierwsza tuż obok uzależniającej lub wieloletniej. Problematyka poruszana w powieści otwiera również oczy na problemy z jakimi mogą borykać się ludzie wokół nas m.in. przemoc domowa, choroba nowotworowa czy, niewielu znana, hemofilia. Niezwykła wrażliwość autorki na wyjątkowość drugiej osoby może skłonić do postawienia pytania, czym właściwie jest odpowiedzialność za drugiego człowieka.

Anna Łacina potrafi umiejętnie budować napięcie. Fabuła wciąga, a akcja rozwija się w taki sposób, i jest na tyle skomplikowana, że ani przez chwilę nie możemy się nudzić. Wszystko składa się w jedną całość tak, aby najistotniejsze problemy miały rozstrzygnięcie na ostatnich stronach książki. W niektórych miejscach oderwanie się od czytania w ogóle nie jest możliwe, a akcja może spowodować zarówno dreszcz na plecach, gęsią skórkę, jak i wielkie wzruszenie.

Powieść czyta się szybko i lekko. Napisana została bardzo przystępnym, a jednocześnie pięknym językiem. Warto podkreślić dopracowanie pod względem redakcyjnym, co dodatkowo wpływa na jej pozytywny odbiór. Po raz kolejny przekonuję się o dbałości wydawnictwa Nasza Księgarnia o jakość publikacji. Dzięki splotowi losów bohaterów w różnym wieku powieść polecam zarówno nastolatkom na progu dorosłości, jak i osobom dorosłym. Jedynym minusem jest drobna czcionka, która może sprawić trudność osobom z wadą wzroku.

Książka Anny Łaciny to historia o trudnych wyborach. Ma w niej miejsce wiele dramatycznych sytuacji i zwrotów akcji, które wymagają od bohaterów niesztampowego działania. Często muszą walczyć z systemem, chociażby ze służbą zdrowia, z własnymi słabościami, a nawet z najbliższymi. Dzięki odkrywaniu przeszłości w relacji z teraźniejszością, widzimy, jaki wpływ mogą mieć na późniejsze życie błędy młodości oraz błędne decyzje naszych opiekunów (nieraz katastrofalne w skutkach). Autorka pokazuje również do czego są w stanie posunąć się rodzice by ułożyć dzieciom życie według własnego pomysłu. Podsumowując, „Ostatnie wakacje” to powieść wciągająca i nietuzinkowa, a przez to warta przeczytania.