Sekrety Przodków, Czyli Jakie Znaczenie Ma To, Że Twoja Prababka Zwiała Przez Okno Z Kochankiem | Autor: Katarzyna Droga

Sekrety przodków Katarzyny Drogi to książka wyjątkowa pod jednym konkretnym względem – pasuje do każdego potencjalnego czytelnika, który bez względu na wiek, płeć, zainteresowania i miejsce zamieszkania może stać się współtwórcą tej publikacji i zarazem bohaterem. Autorka w swoich rozważaniach odnosi się do zagadnienia rodziny, protoplastów, drzewa genealogicznego i pragnie udowodnić, że decyzje podjęte przez naszego przodka kilkanaście, czy kilkadziesiąt lat wcześniej mogą wpłynąć na nasze życie i diametralnie zmienić jego jakość. Tak jak ludzie przekazują geny następnym pokoleniom, tak samo mogą przekazywać uczucia, emocje, problemy charakterologiczne i… pokrewne zdarzenia – tak, owszem, zdarzenia i sytuacje, które nagminnie mogą się powtarzać w przestrzeni czasowej każdego pokolenia. Niezamknięte sprawy także bardzo często dają o sobie znać w kolejnych dekadach i dopóki nie dowiemy się, jakie były początki i geneza tej powtarzalności, nigdy nie będziemy w stanie przerwać stworzonego kręgu.

Autorka, która korzysta z zagadnień takich dziedzin, jak psychologia i psychiatria oraz biologia, potrafi również zanurzyć się w meandry podświadomości, kwestie wyobrażeniowe i fantasmagoryczne, które jednak mimo wszystko odnajdują swoje miejsce w rzeczywistości. Widać, że twórczyni bardzo gruntownie przygotowała się do pracy nad swoją książką, jej merytoryczna widza połączona z „lekkim piórem” daje piorunujący efekt w postaci zbioru historii o tożsamości ludzkiej jako takiej. Prowadząc wywód teoretyczny Katarzyna Droga nie zapomina o przedstawieniu konkretnych wydarzeń z życia ludzi, bardzo często bezpośrednio zwraca się również do czytelnika z pytaniami o jego życie, rodzinę, relacje międzyludzkie – dlatego właśnie na początku wspomniałam o współtworzeniu książki z odbiorcą, który odnajduje na kartkach miejsce na swoje refleksje. Może się nawet wydawać, że jest to rodzaj osobistej, intymnej terapii dla każdego, kto chce odkryć przyczyny swoich własnych zachowań i problemów rodzinnych. Oczywiście autorka podkreśla fakt, że jej publikacja nie jest specjalistyczną terapią, a jedynie małą pomocą w zrozumieniu własnej tożsamości w oparciu o historię.

Badaczka tematu stawia przed czytelnikiem zadania – prosi o wykonanie drzewa genealogicznego, w którym należałoby zaznaczyć odpowiednie relacje między członkami i w tym wszystkim umieścić samego siebie i nadać sobie uniwersalną rolę. Przelewanie tych treści na papier w sposób graficzny pomoże nam w usytuowaniu własnej pozycji, zmusi do przeanalizowania międzyludzkich kontaktów. Następnie padają kolejne pytania o początki rodu, czy jesteśmy w stanie je określić, nasze pierwsze wspomnienie, stosunki z dziadkami, rodzicami. Oprócz tych szczęśliwych aspektów rodzinnych, poruszane są tematy bardziej smutne, jednak również ważne – trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, czy przeszłościowe konflikty, traumy, problemy nie oddziałują na nas cały czas, czy nie należy znów powrócić myślami do tamtych momentów i zrobić z nimi porządek, symbolicznie, bądź namacalnie je zamknąć i odstawić w zamkniętym pudełku na półkę.

Mam do tej książki bardzo sentymentalny stosunek. Jestem nią oczarowana i cieszę się, że akurat w tym momencie mojego życia trafiła ona w moje ręce. Pozwoliła zrozumieć pewne kwestie, pomogła się wewnętrznie uspokoić, znaleźć sens niektórych zdarzeń i najprościej w świecie zapomnieć i wybaczyć, zamknąć pewien rozdział na cztery spusty.

Ta książka nie jest poradnikiem, jest uniwersalną historią każdego z nas. Nie ma złego momentu na jej lekturę, zawsze będzie pasować do okoliczności i nastroju. Jest dogłębnie życiowa, refleksyjna, odrobinę nostalgiczna. Niezmiernie się cieszę, że trafiła do moich rąk i mogłam się nią rozkoszować. Perfekcyjna literacka robota. Polecam.