Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Przygody Pana Krzysztofa Wiszowatego Na Obczyźnie

Kup Taniej - Promocja

Additional Info

  • Autor: Walery Przyborowski
  • Gatunek: Historyczne
  • Język Oryginału: Polski
  • Liczba Stron: 94
  • Rok Wydania: 2018
  • Numer Wydania: I
  • Wymiary: 111x186 mm
  • ISBN: 9788366022416
  • Wydawca: CM
  • Oprawa: Miękka
  • Miejsce Wydania: Warszawa
  • Ocena:

    4/6

    3/6


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Przygody Pana Krzysztofa Wiszowatego Na Obczyźnie | Autor: Walery Przyborowski

Wybierz opinię:

Anena

Walery Przyborowski był jednym z niewielu pisarzy z kręgu pozytywistów, który forsował własną wizję twórczości beletrystycznej. Jako historyk napisał kilka interesujących opracowań o charakterze popularnonaukowym, które dotyczyły powstania styczniowego. Sam również jako młodzieniec brał udział w epizodzie powstańczym za co został skazany na karę więzienia, ale po wstawiennictwie pewnej nieznanej z imienia i nazwiska ważnej osoby został zwolniony po kilku miesiącach.

 

,,Przygody Pana Krzysztofa Wiszowatego Na Obczyźnie” to pierwsze książkowe wydanie powieści historycznej publikowanej w odcinkach na łamach pisma ,,Wiek. Gazeta polityczna, literacka i społeczna” w roku 1877. Powieść jest swoistą kwintesencją stylu pisarskiego Przyborowskiego. Za pomocą elementów znanych z literatury awanturniczo-przygodowej pisarz tworzył obraz polskiego osiemnastowiecznego społeczeństwa i jego obyczajowości oraz mentalności. Głównym bohaterem tej niewielkiej pod względem objętościowym powieści jest rządny przygód polski szlachcic Krzysztof Wiszowaty. Po odziedziczeniu ojcowskiego majątku, zamiast spokojnie doglądać rodzinnych włości i pilnować pracowników, co jest zadaniem powszechnie akceptowalnym, pan Wiszowaty postanawia wyruszyć w podróż po Europie. W ten sposób bardzo szybko wprawia w osłupienie swoich sąsiadów i znajomych ojca, którzy uważają go za młokosa, któremu należy się solidna nauczka, aby wreszcie wybił sobie z głowy wszelkie głupoty. Ciekawy świata pan Krzysztof jest dla nich synonimem ekscentryka, ponieważ zgodnie z tradycją powinien cichutko siedzieć na ojcowiźnie i doglądać pracowników, a nie włóczyć się po świecie.

 

Jednakże Wiszowaty jest zbyt chętny wrażeń i ani myśli usiedzieć spokojnie. Wraz z zaufanym sługą Maćkiem (zastanawiające, że w wielu powieściach Przyborowskiego najwierniejszy towarzysz i sługa głównego bohatera ma na imię Maciek), który nie grzeszy rozumem i wychowaniem, ale za to jest wierniejszy niż nie jeden pies. Oczywiście już od momentu opuszczenia rodzinnych włości pan Krzysztof i Maciek napotykają pierwsze trudności i wdają się w awanturę. Nawet nie zdają sobie sprawy, że podróż w nieznane zakątki okaże się pełna bójek, awantur, ucieczek, pościgów i nieoczekiwanych wydarzeń.
,,Przygody Pana Krzysztofa Wiszowatego Na Obczyźnie” to niewielka powieść awanturniczo-przygodowa pełna nieoczekiwanych przygód czekających na głównego bohatera. Podobnie jak w przypadku wielu ówcześnie wydawanych powieści książka Przyborowskiego pełna jest pościgów, zasadzek, ucieczek, pojawiających się co chwilę opresji, z których bohaterowie wychodzą obronną ręką za każdym razem bez względu na trudność sytuacji, w jakiej się znaleźli. Nie zabrakło również wątku miłosnego, który przybiera formę komediową (zauroczenie starszej Niemki maćkiem) oraz nieco melodramatyczną (nieszczęśliwie zakochany Wiszowaty). Awanturnicze przygody, w tym spotkanie ze zbójnikami, oraz miłosne potyczki przeplatane są również wątkami historycznymi, choć wbrew pozorom jest ich niewiele. Najważniejszym z nich wydaje się obecny w końcowych rozdziałach wątek króla francuskiego, z którym Wiszowaty poszedł się rozliczyć w imię ,,sprawy polskiej”.

 

Powieść jest pełna zwrotów akcji i kolejnych tarapatów, w które wpadają Wiszowaty i Maciek, choć nieco trąci myszką. Co prawda, książka jest bardzo schematyczna i łatwo jest przewidzieć bieg kolejnych wydarzeń, to moim zdaniem warto się z nią zapoznać. Zwłaszcza, że twórczość Przyborowskiego jest cennym krokiem na drodze ku rozwojowi polskiej powieści historycznej. Niestety pisarz za bardzo skupił się na kolejnych awanturach i nieprawdopodobnych tarapatach, w które wpada Wiszowaty, a mniej uwagi skupił na kwestii historycznej. Jednakże tę powieść można uznać również za interesującą próbę ukazania siedemnastowiecznej obyczajowości i przekroju społeczeństwa. Widoczna jest nienawiść do zaborców, oraz innych nacji, a zwłaszcza Niemców oraz Żydów. Bohaterowie posługują się charakterystyczną dla epoki i stanu pochodzenia mową, autorowi udało się pokazać zwłaszcza gwarę chłopską.

Bacha85

Walery Przyborowski żył na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku, pisał między innymi powieści historyczne dla młodzieży i dorosłych, a jedną z nich są „Przygody pana Krzysztofa Wiszowatego na obczyźnie”. Autor, uważający siebie bardziej za historyka, niż za pisarza tworzył powieści w ramach rozrywki oraz w celach zarobkowych. Spora ich część nie doczekała się późniejszych pełnych wydań, pozostając jedynie historiami w odcinkach, publikowanymi w prasie. Podobnie jest z „Przygodami pana Krzysztofa Wiszowatego na obczyźnie”, dla których jest to pierwsze wydanie książkowe.

 

Tytułowy bohater, to typowy polski, średniozamożny szlachcic. Na tyle majętny, by nie specjalnie przejmować się swoim bytem, ale nie obrzydliwie bogaty, by był liczącą się postacią w pierwszej Rzeczpospolitej. Ponieważ, wyjątkowo wśród panów braci, ciągnęło go w świat, postanowił, wbrew dobrym radom wszystkich znajomych, sprzedać jeden z majątków i udać się w podróż w towarzystwie dwóch zaufanych ludzi. Wyprawa miast romantycznych przygód przynosi mu sporą dawkę nieprzyjemności a towarzysze w równym stopniu są mu pomocni, co pakują go w kolejne nieprzyjemności.

 

Wydawać by się mogło, że bohater, który czuje w sobie ciekawość świata, będzie na ten świat otwarty. Nie można tego powiedzieć o Krzysztofie Wiszowatym, gdyż ten święcie przekonany o wyższości polskiego szlachcica nad każdym innym narodem nie jest turystą, który chciałby coś poznać. Zarówno on, jak i jego towarzysze wykazują się nie tylko olbrzymią ignorancją i pogardą, które każą im się oburzać, że Niemcy nie znają cywilizowanej (czyli oczywiście polskiej) mowy. Również w kwestii obyczajów pozostają równie zamknięci i wielce są oburzeni, że nie wszyscy chcą tolerować ich warcholstwo.

 

Jednak nie są to jedyne wady Krzysztofa Wiszowatego, gdyż przy ogromnej odwadze i nieustępliwości cechuje go absolutny brak zdrowego rozsądku i zdolności planowania. Gdy w końcu znajduje się w sytuacji, która mogłaby być dla niego życiową przygodą, dzięki której mógłby się zasłużyć rodzinie królewskiej, marnuje ją działając w sposób gwałtowny i nieprzemyślany, sprowadzając na siebie i wszystkich towarzyszących mu ludzi nieszczęście.

 

Innych postaci w książce nie ma zbyt wiele, a nadrzędna względem nich pozycja Krzysztofa Wiszowatego znacznie umniejsza ich role. Będąc polskim szlachcicem stoi w hierarchii społecznej znacznie wyżej, niż jego przyboczni, czy spotkani kupcy oraz rabusie, to narzuca posłuszeństwo i pewną bierność, która w jakiś sposób przenosi się również na sposób ich kreacji. Skupienie opowieści na postaci Wiszowatego sprawia, że dla bohaterów drugoplanowych nie zostało zbyt wiele miejsca.

 

Powieści Walerego Przyborowskiego nie czyta się zbyt lekko. Niewielka objętościowo staje się małym wyzwaniem, gdy przychodzi mierzyć się z zupełnie niedzisiejszą składnią i nadmiernie rozbudowanymi zdaniami. Słownictwo użyte przez autora nie stanowi problemu, jednak sposób w jaki skomponowane zostały zdania, w których orzeczenie często ląduje na końcu zaburzają płynność lektury. Zabrakło też tworzenia klimatu opowieści oraz budowania napięcia, tak że opowieść o Wiszowatym czyta się bardziej jak notatkę historyczną, zawierającą wszelkie niezbędne informację, niż jak powieść.

 

„Przygody pana Krzysztofa Wiszowatego na obczyźnie” nie zestarzały się ładnie. Czytane ponad sto lat po premierze stają się prawie niestrawne. Z pewnością zaś pozostają literacką ciekawostką i jako takie pozostają interesujące. Tytułowy, bohater jest postacią barwną, choć irytującą i może gdyby książka była dłuższa zyskałby okazję by się rozwinąć. Jest to również nieco przerysowany i karykaturalny obraz siedemnastowiecznego szlachcica, którego odwaga znacznie przerasta rozsądek, a duma grzeczność. Gdy spojrzeć na tę książkę, jak na satyryczny obraz, zyskuje ona zupełnie inny wymiar.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial