Życie Towarzyskie | Autor: Dorota Wellman

Życie towarzyskie Doroty Wellman to pięknie wydana książka kulinarno – poradnikowa, która swoją niewielką, aczkolwiek wartościową treścią, obejmuje kwintesencję wszelkiej maści spotkań kulinarnych. Autorce przyświeca przede wszystkim myśl o tym, że każde spotkanie ze znajomymi, rodziną i przyjaciółmi musi być z zasady niewymuszone, gdyż organizacja przyjęć dla ludzi, których nie darzymy sympatią nigdy nie będzie dla nas radością i przyjemnością. Kolejna zasada znów wydaje się być najważniejsza i nadrzędna – że nie liczy się to, co postawimy na stole, tylko zawsze nadrzędnym punktem jest towarzystwo, bo gdy wokół nas są sami serdeczni i wspaniali ludzie, można się świetnie bawić nawet przy kawałku suchego chleba. Wellman pisze więc o rzeczach niby pozornie oczywistych i prostych, jednak w dzisiejszych czasach niebywale często zapominanych.

Czym właściwie różni się ta książka od innych pozycji kulinarnych? Bez wątpienia formułą. Każdy podrozdzialik jest uzupełniony w krótką refleksję autorki, oprócz tego widać, że kompozycja przepisów jest bardzo przemyślana i prosta – nie mylić z prostacką lub banalną. Korzystanie z rad kulinarnych będzie więc przyjemnością – wszystkie formuły gastronomiczne są pogrupowane tematycznie. Mamy przepisy dotyczące przyjęć ogrodowych, majówki, wszelkiej maści pikników, andrzejek itd. Co do samych przepisów, ich charakter jest równie prosty jak cały poradnik – nawet laik kulinarny jest sobie w stanie poradzić z proponowanymi potrawami, które w dużej mierze można przygotować w kilka minut. Mimo swojej prostoty i szybkości wykonania, nie są to dania powszechnie znane. Znalazłam tutaj kilka „perełek”, które w najbliższym czasie będą z pewnością gościły u mnie na stole i zadziwiały moich gości. Autorka wspomina o tym również, że proponowane przez nią przepisy są w 100% sprawdzone przez nią samą, nie są to wydobyte z czeluści innych poradników kulinarnych formuły.

Raczej nie spotkamy się nigdzie z określeniem, że książka kulinarna może mieć skrajnie osobisty charakter. Jednak o omawianej pozycji można tak spokojnie powiedzieć. Jest to jakby osobista spowiedź kulinarna, podszyta anegdotami z życia dziennikarki. Co jeszcze świadczy o tak intymnym „usposobieniu” tej książki? Myślę, że bijące z krótkich refleksji ciepło i serdeczność wobec czytelnika, którego przecież autorka nie zna. Wellman zakłada z góry, że jesteśmy jej przyjaciółmi, a swoim tekstem poniekąd zaprasza nas do swojego stołu, dzieląc się z nami wszystkim co ma. Chyba do tej pory nie byłabym w stanie powiedzieć, że pozycja kulinarna może wzruszyć, że może być czymś więcej niż czysto „technicznym” niezbędnikiem w kuchni. Teraz mogę śmiało powiedzieć, że jest to książka, która ma drugie dno – jest podszyta miłością do drugiego człowieka, tak po prostu, bez żadnych „ale”.

Treści typowo werbalne są przeplatane zdjęciami autorki, które zostały wykonane przez jej męża – widać na nich naturalność, nic nie jest tu wymuszone, sztuczne. Możemy zaobserwować wnętrza domu autorki, które są po prostu piękne, ale nie dlatego że bogate, tylko jakieś takie sielskie, przyjemne, żywe, ozdobione dużą ilością kwiatów, natury, wszelkich barw wiosny i lata.

Życie towarzyskie Doroty Wellman to jedna z takich pozycji, które ściśle związane są z osobą samego autora. Tutaj płaszczyzny twórcy, jak i samego dzieła, nie można rozdzielać, gdyż są to dwie integralne połowy jednego jabłka. Człowiek ucząc się nowych przepisów mimowolnie się uśmiecha, nie czuje presji czasu, gotuje z przyjemnością i swobodą. Czego chcieć więcej od poradnika kulinarnego? Polecam gorąco.