W Blasku Nocy | Autor: Trish Cook

Katie nie jest zwyczajną siedemnastolatką, która wstawia fotki na instagrama, plotkuje na facebooku i spotyka się z przyjaciółmi na imprezach. Jej życie wygląda zupełnie inaczej, bo Katie musi skrywać się w mroku. Od szóstego roku życia dziewczyna choruje na nieuleczalną chorobę XP, czyli skórę pergaminową. Każda ekspozycja na słońce może skończyć się dla niej nie tylko głębokimi poparzeniami, ale również rakiem skóry, a nawet śmiercią. Z tego powodu jest stale zamknięta w domu w dostosowanym specjalnie do jej potrzeb pokoju. Niczym uwięziona w wysokiej wieży Roszpunka, Katie czeka na swojego księcia z bajki, na chłopaka który uratuje ją przed szarą codziennością i pozwoli przeżyć niezapomniane chwile. Do idealnym kandydatem do tej roli wydaje się być jej rówieśnik Charlie. Przystojny chłopak, lokalna gwiazda pływacka jest osobą bardzo towarzyską, lubianą i podziwianą. Wszystko byłoby zatem wspaniałe, gdyby nie jeden szkopuł: on nie ma o niej (i jej uczuciach) bladego pojęcia, mimo że od lat są sąsiadami. Katie codziennie podgląda go z okna swego pokoju i staje się niemym świadkiem jego codziennego życia.

Jednakże na przekór chorobie Katie stara się żyć marzeniami o karierze piosenkarki, chociaż nocami gra na dworcu, a jej jedyną publicznością jest nocny stróż i kilku spieszących się do domu pasażerów. I to właśnie tam przypadkowo spotyka Charliego, który jest zauroczony jej głosem i na kilka chwil staje się nowym właścicielem jej zeszytu z piosenkami. W ten sposób rodzi się między nimi przyjaźń, która wkrótce zaczyna zamieniać się w uczucie. Ale czy uda się im pokonać wszystkie przeciwności losu? Czy można stworzyć szczęśliwy związek z osobą, która jest śmiertelnie chora i żyje w zupełnie inny sposób niż większość ludzi? Czy Charlie podoła nadziejom w nim pokładanych? Co się stanie z Katie i jej marzeniami? Odpowiedzi na te i jeszcze wiele pytań znajdziecie w powieści Trish Cook zatytułowanej ,,W blasku nocy”.

Narracja powieści prowadzona jest z perspektywy głównej bohaterki, dzięki czemu można dokładniej poznać jej osobowość, odczucia i przemyślenia. Katie okazuje się wyjątkowo sympatyczną osobą, która stara się żyć każdą chwilą. Jest nieco sarkastyczna, żartuje ze swojej choroby i stara się być oparciem dla swego nadopiekuńczego ojca. Mimo tego wydaje się jej, że czegoś brakuje jej w życiu. Stałe zamknięcie pod kloszem i tylko jedna przyjaciółka nie są w stanie wypełnić jej pustki odczuwanej podczas z pozoru prozaicznych, ale niezwykle ważnych dla nastolatek chwil, tj. nauka z rówieśnikami, wyjście do kina i jedzenie tuczącego popcornu, wspólne imprezowanie, a nawet uroczyste wręczenie świadectw i bycie ubranym w tą ,,śmieszną i niezbyt twarzową” togę.

Perypetie Katie i Charliego okazują się bardzo wciągające, a bohaterowie nie są tak płytcy jak w większości powieści młodzieżowych. Ich problemy nie ograniczają się wyłącznie do dylematów nastolatków, ale stanowią preludium do dorosłego życia. Katie oprócz choroby zmaga się z tęsknotą za zmarłą matką, którą zaczyna coraz bardziej zapominać. Martwi się również o ojca, który desperacko i wręcz obsesyjnie stara się chronić córkę. Również Charlie okazuje się chłopakiem zmagającym się z własnymi problemami i niezrozumieniem ze strony rodziny i tabunu przyjaciół.

Tematyka tej młodzieżowej książki okazała się na tyle interesująca, a uczucie pomiędzy Katie i Charliem tak piękne, że na jej podstawie powstał film pod tym samym tytułem. W rolach głównych wystąpili: młodzieżowa gwiazda Bella Thorne i syn Arnolda Schwarzeneggera. Szczerze muszę przyznać, że to film wzbudził we mnie większe emocje niż książka. To właśnie dzięki tym młodym aktorom dostrzec można było bliskość pomiędzy Katie i Charliem, o której w książce przeczytamy niewiele. Mimo że wiele scen to dokładne odwzorowania fragmentów powieści, to wydawały się one pełniejsze emocji w filmie niż w książce. Może wynika to z tego, że powieść jest zbyt krótka, a narracja Katie okazuje się niewystarczająca, by ukazać pełne spektrum wydarzeń i emocji bohaterów. Warto zatem również sięgnąć po film, który okazuje się ciekawym uzupełnieniem książki i wzbogaca tę jakże krótką powieść o nowe emocje.

Mimo dość oszczędnej, a wręcz skąpej fabuły, powieść Trish Cook to ciekawa propozycja dla nastolatków. Zaletą powieści jest jednakże niewielka ilość postaci, co gwarantuje kameralną scenerię, dzięki której można bardziej zżyć się z bohaterami i odczuwać ich troski i radości. Pochwalić autorkę należy za przybliżenie szerszemu gronu czytelników informacji o dość rzadkiej, ale nieuleczalnej i śmiertelnej chorobie. XP jest schorzeniem, które nie tylko szybko zabija, ale najpierw skutecznie izoluje chorą osobę od społeczeństwa.