Siedem Kenningów Tom 1 Plaga Olbrzymów | Autor: Kevin Hearne

PO PROSTU DOBRE FANTASY

Po czym poznać dobre fantasy? Z przymrużeniem oka zawsze mówię, że powinno spełniać kilka warunków. Pierwszym z nich jest to, by powieść była solidnych rozmiarów, bo gatunek ten wymaga niespiesznego snucia akcji, monumentalnej treści i epickości, a tego nie zamkniemy w marnych trzystu stronach standardowej książki, prawda? Do tego potrzeba mapki, bo czym jest fantasy bez rozrysowanego planu wymyślonego świata? I jeszcze dodatki, przybliżające jego mechanikę i zwyczaje. Ostatnim z warunków, choć opcjonalnym, jest ten, by dzieło najlepiej nie było współczesne, bo autorzy obecnie uprawiający fantastykę robią to w taki sposób, że nie chce mi się już nawet otwierać ich prac. „Plaga olbrzymów” spełniła wszystkie z nich, poza tym właśnie. Przekartkowałem całość i byłem zadowolony, siedemset stron drobnym drukiem, mapa, dodatki, ba, dostałem tu nawet przedstawienie postaci z ich graficzną prezentacją, ale nadal miałem obawy co czeka mnie w trakcie lektury. Te jednak rozwiało przeczytanie tego, co można uznać za prolog powieści – i już wiedziałem, że w moje ręce trafiła dobra książka.

Kiedy jest się żołnierzem, wie się, że w końcu przyjdzie czas, gdy trzeba będzie zapłacić wysoką cenę. Można mieć nadzieję, że nie za własnego życia, że inne pokolenia będą musiały ponieść ten koszt, ale to tylko ułuda. Przekonuje się o tym Tellynd, wojowniczka, która trafia w sam środek koszmaru, gdy na jej kraj napadają olbrzymy, chcąc wymordować wszystkich jego mieszkańców. Czemu jednak chcą to zrobić i jaki jest prawdziwy cel ich inwazji? Na tle trwającej wojny zaczynają splatać się losy różnych bohaterów, którzy w ten czy inni sposób zostają w nią zaangażowani.

Jeśli czytacie moje recenzje, wiecie jaką niechęcią darzę współczesną fantastykę. Jeszcze autorzy, którzy zaczynali kilkadziesiąt lat temu i wciąż uprawiają ten gatunek przyciągają mnie, ale wartościowych pisarzy, którzy debiutowali w nim w ostatnich kilku latach mógłbym policzyć na palcach jednej ręki. Teraz owe palce mi się skończyły, bo do tego grona dołącza Kevin Hearne. Wcześniejszych jego prac nie czytałem, tytuły „Kronik żelaznego druida” brzmiały tak, że nie nadal mam obawy czy chciałbym sięgnąć po tę serię, ale „Plaga olbrzymów” autentycznie daje radę. Nie jest to powieść wybitna, ba, już wybitnej fantasy chyba nie spotkam, ale to naprawdę dobra lektura. I to bardzo.

Co zatem w niej znajdziemy? Wszystko to, czego chcemy od gatunku. Mamy akcję, przygody, ciekawych bohaterów, bitwy, magię, awanturniczą nutę, nieco patosu, sporo humoru, ale i powagi też niemało. Przede wszystkim jednak powieść oferuje nam to, na brak czego cierpi współczesna fantastyka – dobry styl. Styl pełny, treściwy i soczysty. Taki, który wciąga, nie nudzi i sprawia, że historia nie znika nam z głowy zaraz po przeczytaniu. Podobnie jest z bohaterami, których się zapamiętuje, a którzy są naprawdę krwiści i wyraziści. Warto też przy okazji docenić jeden detal – chociaż tomiszcze jest słusznej grubości i tekstu w nim mnóstwo, autor nie zwleka z akcja ani nie przedłuża jej. Od samego początku coś się dzieje – i to dzieje na dużą skalę – i nawet kiedy tempo zwalnia, nie ma miejsca na nudę.

Miłośnicy fantasy będą z „Plagi olbrzymów” bardzo zadowoleni. To dobra fantastyka, i to bardzo, świetnie napisana, klimatyczna i wciągająca. Naprawdę warto po nią sięgnąć i przekonać się, że gatunek jeszcze nie umarł.