Chała | Autor: Duchalski

Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest być pisarzem, co siedzi w jego głowie, z jakimi trudnościami zmaga się przed ekranem monitora, na którym to migający kursor nie pozostawia za sobą śladu liter...? Cóż, przyznam szczerze, że ja nie..., ale do dzisiaj. Do dzisiaj, gdyż oto właśnie jestem po lekturze niezwykłej książki pt."Chała", autorstwa pisarza posługującego się pseudonimem "Duchalski". Ta pozycja opowiada właśnie o losie autora, któremu brakuje weny twórczej...

Głównym bohaterem tej opowieści jest Feliks - niespełniony pisarz, wykładowca, humanista z zawodu i wyboru. Na wskutek niemożności uporania się z długotrwałą blokada twórczą, postanawia on pewnego razu opuścić swoje mieszkanie, oddzielić od ludzi, którzy mu przeszkadzają, a następnie udać na wieść, gdzie to ma nadzieję na "odnalezienie" godnego tematu jego przyszłej książki. Tyle tylko, że mimo licznych przygód, barwnych wydarzeń i spotkań z wyjątkowymi ludźmi - na czele z byłym studentem Feliksa, nie wszystko układa się tak pięknie i łatwo, jakby on tego sobie życzył... Niemniej, z czasem owa narracja - ta nasza, i ta Feliksa wewnątrz owej książki, zaczyna nabierać coraz ciekawszych kształtów...

Ta napisana lekkim stylem, nowoczesnym językiem i z wielkim poczuciem humoru historia, sprowadza się w głównej mierze do literackiego żartu autora. Żartu, przed którym przestrzega nas już on sam na wstępie, potem w intrygujący sposób zaprasza do udziału w nim, po czym... - a, niechaj to pozostanie tajemnicą dla innych czytelników;) Żart literackiej formy, języka, znaczeń, metafor i przemyśleń autora, jak i też chociażby niemożliwości odróżnienia tego, co jest prawdą, a co fantazyjną fikcją... Niemniej, przyznam tutaj szczerze, iż ta żartobliwa narracja ma tu swój specyficzny urok, charakter i wyjątkowy klimat, któremu naprawdę trudno jest się oprzeć...

Lektura tej niezbyt rozpasłej opowieści - liczy ona sobie zaledwie 120 stron, upływa nam bardzo szybko, ciekawie, z licznymi zaskoczeniami i niespodzianki w tle. Jest to zasługą tak samej akcji i przedstawianych wydarzeń z życia głównego bohatera, jak i też licznych dygresji, rozważań i przemyśleń autora - często natury wielce filozoficznej. A ten sięga tu ponownie po wszelkie formy zabawy, podszyte dowcipem, humorem, ironią i swoistym absurdem, który spełnia tu swoją ważną rolę. Oczywiście, książka ta stanowi ten typ literackiego dzieła, które wymaga od odbiorcy zaakceptowania "reguł gry", jakie to przedstawia nam tu jej autor, gdyż dopiero wtedy będziemy mogli cieszyć się pełnią jej fabuły, korytem emocji i inteligencją, jaka wypełnia jej strony.

Odpowiadając na najważniejsze pytanie stwierdzę, iż tak! - powieść ta uzmysławia nam rolę, pozycję i twórcze dylematy pisarza, jakie to są jego nieustannym udziałem. Naturalnie, nie bezpośrednio, nie w oczywisty sposób i nie na całkiem "poważnie"..., ale przecież nie od dziś wiemy, iż w każdym żarcie kryje się ziarno prawdy. Mi osobiście spotkanie z tym tytułem sprawiło wielką przyjemność, dało wiele radości i także w jakimś stopniu zmieniło spojrzenie na zawód autora, który do tej pory wydawał się dla mnie pracą marzeń. Być może to moje subiektywne odczucia, ale skoro już się zrodziły, to chyba coś musi być tu na rzeczy;)

"Chała" to książka, która nie zmieni świata, nie wpisze się na trwałe w historię polskiej literatury i nie podbije list bestsellerów. Niemniej, jak najbardziej polecam i zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, która ma w sobie coś wyjątkowego i wyróżniającego ją z szeregu innych tytułów. A jeśli przy tym naprawdę niesie nam sobą przyjemne, zabawne i inteligentne spotkanie z polską literaturą, to już chyba naprawdę nie ma żadnych "ale", by odmówić sobie poznania tej historii o niespełnionym pisarzu...