Magiczna Iskra Twoja Droga Do Kreatywnego Życia | Autor: Kajsa Ingemarsson

„Magiczna Iskra” to książka autorstwa Kajsy Ingemarsson, druga po "Żółtych cytrynkach" przetłumaczona na język polski. Jeśli ktoś czytał i zachwycił się tą powieścią, a teraz odruchowo sięgnął po kolejny tytuł autorki - otrzyma coś zupełnie innego, czego z pewnością się spodziewał. „Magiczna iskra” nie jest bowiem romansem ani opowieścią zaliczaną do literatury obyczajowej. To poradnik. A dokładnie pierwsza część bestsellerowej trylogii „Droga serca”.

Jestem jedną z osób, które dość sceptycznie podchodzą do wszelkiego rodzaju poradników. Raczej ich nie czytam, ponieważ po prostu nie wierzę w „moc” opisanych przez innych ludzi kroków, według których mam ponoć osiągnąć szczęście, bogactwo czy pewność siebie. Po ten poradnik sięgnęłam więc z naprawdę dużym dystansem. Według opisu wydawcy „Magiczna iskra” powinna pomóc mi wykreować szczęśliwe życie wypełnione spokojem i miłością. Kajsa Ingemarsson postanowiła spróbować wytłumaczyć czytelnikom jak przełamać monotonię oraz brak wiary w siebie i otworzyć się na wszystkie inspiracje. Cóż, postawiła sobie poprzeczkę bardzo wysoko.

Zanim skupię się na treści tej publikacji, muszę koniecznie wspomnieć o kwestii, za którą zdecydowanie należy się jej duży plus - przyciągająca oko okładka. Interesująco dobrane połączenie kolorów, dłonie stykające się w górnej części okładki oraz światełka, które prawdopodobnie miały symbolizować impulsy elektromagnetyczne - ktoś naprawdę się napracował. W porównaniu z okładką pierwszej książki Kajsy Ingemarsson wydanej w Polsce, ta jest prawie mistrzostwem świata. Jeśli spotkałabym ją w księgarni, sięgnęłabym po nią chociażby ze względu na ten rys graficzny, ale jak to mówią - nie należy oceniać książki po okładce. To zdecydowanie prawda, w tym wypadku również wygląd okładki nijak ma się do tego co dostajemy wewnątrz.

"Magiczna Iskra" składa się z siedmiu rozdziałów, które z kolei podzielone zostały na wiele krótkich podrozdziałów. Wszystkie posiadają "inspirujący" tytuł, a ich treść stanowią motywujące przemyślenia autorki wraz z anegdotami i historiami z jej życia. Podsumowując je krótko i zupełnie szczerze - były bardzo nudne. Przemyślenia autorki w ogóle do mnie nie trafiały, niesamowicie mnie męczyły i tak jak się spodziewałam, nie wniosły niczego niesamowicie oświecającego do mojego życia. Co więcej mam wrażenie, że informacje oraz postawione przez nią tezy i cele, powtarzają się w każdym rozdziale, ubrane jedynie w inne słowa. Wyglądało mi to trochę na bardziej profesjonalne „lanie wody” lub jakby to powiedziała moja polonistka: „Totalne masło maślane!”.

Ostatecznie jednak, jeśli pominiemy strony z powtarzającymi się w kółko tymi samymi stwierdzeniami, możemy wyciągnąć z tej książki jedną prostą wiadomość - według Kajsy Ingemarsson każdy z nas, czytelników, jest w stanie znaleźć swoją własną drogę, którą powinien się kierować, aby zachować wewnętrzny spokój. Przy okazji możemy również rozwinąć swoją kreatywność, która jest dla autorki równoznaczna z wolnością.

Choć treść tego poradnika może być pomocna i znacząca dla niektórych czytelników, po mnie spłynęła jak woda po kaczce. Pomijając moje negatywne nastawienie do wszelkiego rodzaju poradników, według mnie przekaz w tej akurat książce jest strasznie niejasny. Autorka w jednej chwili mówi o czymś, by dwa zdania później zmienić zdanie, wprowadzając tym samym do głowy czytelnika jeszcze większy zamęt niż był tam przed rozpoczęciem tej lektury. W pewnym momencie pomyślałam nawet, czy może nie zastosowała takiego triku specjalnie, by zmusić nas do myślenia, do szukania własnych odpowiedzi. Kończąc jednak czytanie „Magicznej iskry” czuję, jakby to autorka sama potrzebowała poradnika, ponieważ wydaje się nie znać odpowiedzi na pytania, które stawia.

Tak więc podsumowując - jak nie byłam fanką poradników, tak nadal nią nie jestem. Muszę jednak przyznać, że kilka zdjęć i cytatów zamieszczonych w tej książce naprawdę mi się spodobało. "Magiczna iskra" nie zmieniła mojego życia, co najwyżej ukradła mi kilka godzin, które mogłam poświęcić na coś innego. Wygląda na to, że faktycznie jedyną dobrą stroną tej książki jest jej okładka, która, jak już pisałam, naprawdę przyciąga oko.